Aristides, Aelius, Orationes, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 2:)

τί γὰρ καὶ φοβηθησόμεθα μὴ λέγοντεσ ψευσώμεθα οὗ τὸ μὲν γένοσ τοσοῦτον πρῶτον ἔν τε τῇ πόλει καὶ τῇ Ἀσίᾳ, ὥστε μηδ’ ἂν ἕν’ ἀμφισβητῆσαι· ἃ δ’ ἤκουσε παραχρῆμα ἠπίστατο, ἰδὼν δ’ εὐθὺσ ἂν ἔγνω ποῖόσ τισ ἀνὴρ καὶ πότερον ἀσπάζεσθαι χρὴ ἢ φυλάττεσθαι. πάντεσ γὰρ ὡσ εἰπεῖν καθ’ ἕνα πρωτεύουσι· καὶ μὴν τῷ γε πρὸσ πατρὸσ τὸ πρὸσ μητρὸσ ἐφάμιλλον. αὐτοὶ δὲ οἱ γονεῖσ ὁ μὲν ἀνδρῶν γνωριμώτατοσ, ἡ δὲ γυναικῶν σωφρονεστάτη, ἀλλὰ καὶ εἰσ παίδων τῶν αὑτῆσ ἐπιμέλειαν κρείττων ἢ γυνή. τροφὴ δὲ καὶ φύσισ ἀξία τῆσ γενέσεωσ, ᾧ γε τροφὸσ μὲν καὶ φύλαξ ἡ μήτηρ, σῶμα δὲ καὶ ψυχὴ πρέποντα ἀλλήλοισ. ἰδεῖν μέν γε κάλλιστοσ καὶ μέγιστοσ καὶ τελεώτατοσ τῶν ἐν τῇ ἡλικίᾳ καὶ πλεῖστον ἡδονῆσ τῷ θεωμένῳ προσβάλλων, τὸν δὲ τρόπον κοσμιώτατοσ καὶ ἐλευθεριώτατοσ, μεγαλοπρεπείᾳ μετ’ ἀφελείασ ἐμπρέπων, ὥστ’ οὐκ ἦν εἰκάσαι πότερον παῖσ ἐστιν ἢ νεανίασ ἢ πρεσβύτησ. τὸ μὲν γὰρ ἀποίητον παιδὸσ, ἡ δὲ ἀκμὴ νεανίου, φρόνησισ δὲ πρεσβύτου. ἦν δ’ ἀγασθῆναι τῆσ μὲν συνέσεωσ τὸ μηδαμῆ θρασὺ μηδὲ ἰταμὸν μηδὲ αὔθαδεσ, ἀλλ’ ἐν σχολαίῳ τῷ ἤθει τὸ ἀγχίνουν εἶναι, τῆσ δ’ αὖ σωφροσύνησ τὸ μηδαμῆ νωθρὸν μηδὲ ὕπτιον μηδὲ ναρκῶδεσ, ἀλλ’ ὥσπερ ὡρ́ασ ἠρινῆσ εὖ κεκραμένησ ἐξ ἴσου τὴν ὀξύτητα τῇ πραότητι καθεστάναι, καὶ μήτε τὴν σωφροσύνην μήτε τὴν χάριν εἰσ ἄλληλα βλάπτεσθαι. ὅσ γε τῆσ μὲν μητρὸσ οὕτωσ εἴχετο ὥσπερ οἱ πρὸσ τῷ μαστῷ παῖδεσ, τὸν δὲ ἀδελφὸν ὡσ παῖδα ἠσπάζετο, τῶν δὲ μαθημάτων οὕτωσ εἴχετο ὥσπερ οὐκ ἐξὸν ἄλλωσ αὐτὸν ζῆν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION