Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 76:

καὶ τότε μὲν Θρασύβουλοσ ὀλίγουσ δή τινασ παραλαβὼν τὴν τυραννίδα καθεῖλεν, ἡμῶν δὲ πάντων εἷσ ὁστισοῦν ἀνὴρ περιέσται; μηδαμῶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι. σκοπεῖτε δὲ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τοῦτο, ἵν’ εἰδῆτε σαφῶσ, ὡσ τἀναντία Λεπτίνησ ὧν προὔθετο λέγει, καὶ τοῖσ αὐτὸσ αὑτοῦ πολεμῶν οὐκ αἰσχύνεται· ὅταν γὰρ πάντασ μὲν τοὺσ ἄλλουσ τὰσ δωρεὰσ ἀφαιρῆται, μόνουσ δὲ τοὺσ ἀφ’ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονοσ ταύτασ ἔχειν ἐᾷ, μάλιστα μὲν δῆλόσ ἐστι μήτε χρηστὸν τοῦτο καθάπαξ μήτε φαῦλον νομίζων, ἀλλ’ ἐφ’ ἑνὸσ τούτου τἀναντία φρονῶν. ἀμήχανον δὲ κατὰ ταυτὸν ἄμφω συμβῆναι, ἀλλὰ δυοῖν θάτερον. πλὴν τοῦ γε τὸν ἔλεγχον ἐμφανῆ γεγενῆσθαι δεδόσθω. οὐ μὴν ἀλλ’ εἰ μὲν καλόν τι καὶ δίκαιον, ὦ οὗτοσ, τὸ τῶν δωρεῶν οἰεί καὶ τῇ πόλει συμφέρον, τί μὴ πᾶσιν ἁπλῶσ μεταδίδωσ, ἀλλὰ τοῖσ μὲν, τοῖσ δ’ οὔ;