Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 63:

μᾶλλον δὲ τοῦτ’ ἂν εἰή γε σῶζον λόγον, εἰ ὃν τρόπον τοὺσ μὲν ὡσ ὑπὲρ ἡμῶν ὄντασ τιμῶμεν καὶ σωτῆρασ καὶ καθηγεμόνασ τοῦ βίου μετὰ τοὺσ θεοὺσ ἄγομεν, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τοῦτον ὡσ καθ’ ἡμῶν ὄντα παντάπασι παύσομεν. εἰ γὰρ ἐπανόρθωμα κακῶν ἅπαντεσ εὖ ἔχοντεσ νόμοι, ὁ μηδέν τι τοιοῦτον ἰώμενοσ τὸ παράπαν, ἀλλὰ καὶ στασιάζειν πρὸσ τοὺσ εὐεργέτασ παρασκευάζων τὴν πόλιν, ταυτὸν δὲ εἰπεῖν καὶ αὐτὴν πρὸσ αὑτὴν, πῶσ οὐκ ἐν Ἐρινύοσ ἡμῖν ἔσται μοίρᾳ, παραμένων τῷ βίῳ; ἔπειτα καὶ πάνδεινόν ἐστιν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰ τυράννου καὶ νόμων παντάπασιν ἐναντίων ὄντων, καὶ τῶν μὲν τὰ δίκαια πρὸσ τοὺσ εὐεργέτασ ἐκ παντὸσ τρόπου ποιεῖν προτρεπόντων, τοῦ δὲ καὶ ἃσ εἰλήφεσαν δωρεὰσ μετὰ καὶ τῶν ὄντων αὐτῶν προσαποστεροῦντοσ·