Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 32:

καίτοι μετριώτερον ἂν αὐτοῖσ ἐδόκει μηδ’ ὁτιοῦν τὴν ἀρχὴν εἰληφέναι ἢ οὕτω λαμπρῶσ εἰληφόσιν ἔπειθ’ ὑπ’ οὐδεμιᾶσ ἀξιολόγου προφάσεωσ τοῦτ’ ἀφῃρῆσθαι. ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἀγνωμοσύνη τισ ἂν ἦν μόνον περὶ τοὺσ εὐεργέτασ τῆσ πόλεωσ, τὸ δ’ ἀμφοτέρων μὲν ὕβρισ καὶ ἀδοξία· ἰδίᾳ δὲ παρὰ πάντων ὄνειδοσ καὶ μῖσοσ τῇ πόλει καὶ τὸ μὴ παρ’ ὡντινωνοῦν ἀξίαν δοκεῖν εἶναι τὸ παράπαν ἐπὶ μηδενὶ πεπιστεῦσθαι. ᾗ τοσοῦτον δόξησ καὶ τοῦ θαυμάζεσθαι μέτεστι, καὶ οὕτωσ ἐστὶ διὰ πάντων κρατίστη καὶ τοῖσ ὅλοισ νικῶσα, ὡσ μόνην ταύτην τῶν ὑφ’ ἡλίῳ πόλεων, εἰ δεῖ συντόμωσ εἰπεῖν, κοινὴν ἐρωμένην ἀνθρώπων τε καὶ θεῶν καταστῆναι.