Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 30:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 30:)

δῆλοσ δὲ καὶ λέων ἐπιβρυχώμενοσ οἱᾶ δράσει, μὴ ὅτι μασσῶν. εἰ δ’ ὡσ ἡ τοῦ λόγου φύσισ εἰργάζετο καὶ προήγετο, οὕτω διεκείμην, καὶ τῶν ἐμαυτοῦ λόγων ἠκροώμην ὡσ ἀλλοτρίων, μᾶλλον δὲ ταύτῃ γε καὶ παντάπασιν ἠλαττούμην καὶ ἐπειχόμην, οὐχ οἱο͂́σ τε ὢν βακχεύειν καὶ μετὰ ἀδείασ τῆσ ἡδονῆσ ἀπολαύειν, ὥσπερ ἂν εἰ ἑτέρου τὸ βιβλίον ἦν, οὐδ’ ἂν πηδῶν ᾐσχυνόμην, τί τὴν ἐγκράτειάν μου θαυμάζειν ἀφεὶσ αἰτιᾷ τὰ μηδὲν ἐμοὶ προσήκοντα; σὺ δ’ ἀπαιτεῖσ ἵππου μὲν δρόμον, σχῆμα δὲ τῆσ κεφαλῆσ ὄνου, πράγματα οὐχὶ συμβαίνοντα· ἐκείνων δ’ οὐκ ἤκουσαισ ἀμφὶ δὲ χαῖται ὤμοισ ἀί̈σσονται, ὁ δ’ ἀγλαί̈ῃφι πεποιθὼσ ῥίμφα ἑ γοῦνα φέρει μετά τ’ ἤθεα καὶ νομὸν ἵππων. ὄνῳ δὲ ἀρκοῦν ἐστι γαύρωμα, ἀπαλλαγῆναι τοῦ φορτίου, ὃ τῆσ ἐφ’ ἡμέρᾳ χρείασ ἕνεκα τῷ δεσπότῃ περιφέρει, πλείουσ τῶν βημάτων τὰσ πληγὰσ ἐκλέγων. ἀλλὰ γὰρ ᾠχόμην ὥσπερ κατὰ ῥοῦν ὑπὸ τοῦ λόγου φερόμενοσ. ἐπάνειμι δὴ ἐπ’ ἐκεῖνο, ὅτι ἀξιοῖσ μεταβάλλειν τὸν τῆσ φύσεωσ νόμον, ὃσ κελεύει τὴν τῶν κρειττόνων ὑπερβολὴν ἀνέχεσθαι καὶ ζῆν πρὸσ τὸ ἡγούμενον. αἰσχρὸν τῷ στρατηγῷ βλέπειν εἰσ τοὺσ στρατιώτασ, καλὸν δέ γε τοῖσ στρατεύμασιν εἰσ τοὺσ στρατηγοὺσ, ὥσπερ, οἶμαι, τοῖσ χορευταῖσ εἰσ τὸν ἡγεμόνα, τοῖσ ναύταισ εἰσ τὸν κυβερνήτην, τοῖσ δήμοισ εἰσ τὸν ἄρχοντα, τοῖσ ἀκροαταῖσ εἰσ τὸν ῥήτορα. εἰ μὲν οὖν ῥήτωρ τισ ἡμῖν ἐξ ἀκροατοῦ μετεσκεύασαι, ὡρ́α σοι παραλαμβάνειν τὸν θρόνον, εἰ δὲ μικρὸσ μικρὰ ἀπολαμβάνων περὶ ταῦτα διατρίβεισ, ἐγὼ μὲν οὐδὲν εὔφημον ἐπενεγκεῖν ἔχω σοι, βούλομαι δ’ ὃ μικρῷ πρόσθεν ἔφην διὰ πλειόνων ἐξετάσαι τὸ τῆσ αἰτίασ, ἐπειδή γε καὶ σὺ συμφαίησ ἂν τὰ πολλὰ ταύτῃ κρίνεσθαι. εἰ μὲν γὰρ ἐγὼ τούτου χάριν, ὅπωσ ἢ μειράκια ὑπαγοίμην, ἢ πατέρασ τινὰσ κακοδαίμονασ ἐξαπατήσασ ἐπάραιμι τελεῖν ἐμαυτῷ μισθοὺσ, οὕτω ταῦτα σεμνῶσ ἀνῆγον, καὶ μὴ μόνον εἰ πρώην, ἀλλὰ καὶ ὁποτοῦν ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ τοιούτου τινὸσ ἡττηθεὶσ ὁτιοῦν ἢ μικρὸν ἢ μεῖζον εἴρηκα ἢ πεποίηκα, ὅ τι βούλει χρῶ λαβὼν, οὐ παραιτοῦμαι·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION