헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́49́0́027́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 27:)

καὶ ποίασ μάχησ τοσαύτην θέρμην φήσεισ ἡγεῖσθαι, ὅσην τῶν ἐμψύχων λόγων καὶ ἀληθινῶν; λέγω γὰρ οὖν ὡσ ἐπειδὰν περιέλθῃ τὸ τοῦ θεοῦ φῶσ, καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο ἀστράψῃ δι’ ἁρ́ματοσ, οἱᾶ δὴ ταῖσ Μούσαισ ἁρ́ματα οἱ ποιηταὶ δεδώκασι, καὶ κατάσχῃ τὴν ψυχὴν τοῦ λέγοντοσ, ὥσπερ τι πῶμα παρελθὸν ἐξ Ἀπόλλωνοσ πηγῶν, εὐθὺσ μὲν τόνου καὶ θέρμησ ἐνέπλησε μετ’ εὐθυμίασ, ἦρε δὲ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἄνω καὶ τὰσ τρίχασ διέστησε, βλέπει δὲ οὐδ’ εἰσ ἓν ἄλλο ὁ τοιοῦτοσ, εἴτε χορευτὴν εἴτε βάκχον βούλει λέγειν, οὔτε παρὸν οὔτε ἀπὸν, ἀλλ’ ἢ πρὸσ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ καὶ τοὺσ ταμίασ αὐτῶν, ὥσπερ οἱ πρὸσ τοὺσ ἄλλο τι ὀρέγοντασ ἑαυτοῖσ βλέποντεσ, καὶ ταῦθ’ ὅταν ἐξ ὑψηλῶν προτείνωσι, καί τι ἔποσ, φησὶ, προέηκεν ὅπερ ἄρρητον οὐ φορητὸν ἦν ‐ φέρει γὰρ ὁ καιρὸσ πόλλ’ ἅ τισ οὐκ ἂν ἐννοήσειεν ἰδιώτησ τῶν τοιούτων ἀγώνων ‐ καὶ οὐκ ἔστιν ἀνέντα τὴν γνώμην οὐδ’ ὑποθέντα ἑαυτὸν τοῖσ ἀκροαταῖσ, ὃ προσήκει κέντρον τῶν λόγων διασώσασθαι, ἀλλ’ ἡ θέρμη καθάπερ τι φάρμακον μόνη δὴ παραπέμπει καὶ κατευθύνει καθάπερ ναῦν τὸν λόγον καὶ τοῖσ ἐναντίοισ χώραν οὐ δίδωσιν. πάντα μὲν γὰρ ἴσωσ κατὰ Δαρεῖον τὸ πῦρ ἐκόσμησε, καὶ οὐ δυνατοῦ μᾶλλον τὸ ῥῆμα ἢ ἀνδρὸσ σοφοῦ, λόγων δ’ αὕτη πηγὴ μία, τὸ ὡσ ἀληθῶσ ἱερὸν καὶ θεῖον πῦρ τὸ ἐκ Διόσ ἐστιν, ἐφ’ ᾧ καθεύδειν οὐκ ἔνι δή που τὸν τετελεσμένον τε καὶ εἰσ τὸ μέσον φερόμενον. σὺ δὲ τηνικαῦτα ἀξιοῖσ σκοπεῖν εἰσ σὲ καὶ τοὺσ σοὺσ ὀφθαλμοὺσ, δεδοικότα ὥσπερ παῖδα μή τι γρύξειεν ὅ σοί τινα ἀηδίαν οἴσει. καὶ τίθησ οὐχὶ τῷ χειμάρρῳ ὁρ́ια, ἀλλὰ τῷ Νείλῳ, καὶ ταῦτα ὁμοῦ τῷ μεγέθει τὴν συμμετρίαν ἔχοντι. οὐκ οἶσθ’ ὅτι ὥσπερ τὰ παρ’ Ἡφαίστου ὅπλα αὐτὰ καθ’ αὑτὰ κινούμενα ἁνὴρ ἐκεῖνοσ ἐποίησεν; οἶμαι δέ που καὶ τοὺσ τοῦ Ἀπόλλωνοσ ὀϊστοὺσ αὐτοὺσ ἐφ’ αὑτῶν ἐπηχῆσαι συνοργισθέντασ αὐτῷ. οὕτω κἀν τοῖσ ἀγῶσι τοῖσ περὶ τοὺσ λόγουσ τοὺσ περὶ τῶν θεῶν πολλὰ τοιαῦτα αὐτῶν τῶν λόγων ἰδίᾳ κινουμένων ὥσπερ ἔκφορα γίγνεται, καί τινα ἠχὴν παρέχεται τότε ὁ λόγοσ ἀναγκαίαν καὶ ἀκόλουθον τῇ ῥύμῃ καθάπερ βέλοσ τι σὺν ῥοίζῳ φερόμενον. δέδοικα μὲν οὖν μὴ παρὰ κωφὸν λέγω καί τινα τρόπον ἐξορχῶμαι δεικνὺσ ἀμυήτῳ τὰ ἱερά· ὅμωσ δὲ ὥσπερ ἐν μύθῳ τισ ἀπόρρητοσ λόγοσ τοῖσ μὲν ἀκούειν δυνατοῖσ εἰρήσεται, σοὶ δὲ οὐδὲν μᾶλλον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 27:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 27:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION