헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́49́0́024́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 24:)

σὺ δ’ ἡμῖν οὐδὲ τοσοῦτον μετέδωκασ ἀναπνεῦσαι, καὶ ταῦτα ὢν οὐδεὶσ, ἀλλ’ ἀγαπᾶν σοι προσῆκον, εἰ καὶ ἐν οἰκέτου τάξει παρῆσθα τοῖσ γιγνομένοισ. τί καὶ φήσεισ πρὸσ θεῶν εἴ τισ ἔροιτό σε; ἐπαχθῆ νὴ Δί’ αὐτὰ εἶναι καὶ φορτικά; οὐκοῦν εἰ μὲν τοῖσ πολλοῖσ, τί οὐχ οὗτοι δυσχεραίνουσιν; εἰ δὲ σοὶ, τί καταφεύγεισ ἐπὶ τοὺσ πολλούσ; οἱ γὰρ πολλοὶ οὗτοι σχεδόν τι εἷσ τισ ἀναφαίνεται, βάσκανοσ καὶ οὗτοσ, εἰ δὲ μὴ, ψυχρόσ γε. καὶ μὴν εἰ μὲν καὶ αὐτὸσ ἐπῄνεισ τὸν λόγον, κατὰ νοῦν ἦν σοι τὰ λεχθέντα. οὐ γὰρ δή που σαυτῷ μὲν ἠξίουσ μετεῖναι τῆσ ἐπὶ τοῖσ ἐμοῖσ ἡδονῆσ, ἐμὲ δ’ αὐτὸν ὁρῶν γανύμενον συμφορὰν ἐποιοῦ. εἰ δὲ παρῄει σε τὸ τοῦ λόγου κάλλοσ, εἰκότωσ ὑφ’ ἡμῶν ταῦτα ἐλέγετο. ἐπ’ αὐτοῖσ τοίνυν οἷσ παρεφθεγξάμην ποτέρωσ διετέθησ; εἰ μὲν γὰρ καὶ αὐτὸσ ἐδυσχέρανασ, διὰ τοῦτο ἐλέγοντο, ἵνα ἀχθεσθῇσ. οὐ γὰρ δή που σὺ μὲν ζημίαν ποιεῖ ἐμοῦ τοῖσ ἐμαυτοῦ χαίροντοσ, ἐγὼ δ’ οὐ ποιήσομαι κέρδοσ, ἂν σὺ λυπῇ διὰ ταῦτα. ἀλλὰ μὴν εἴ γε ἀπεδέξω τὰ λεχθέντα, πῶσ αἰτιᾷ νῦν περὶ ὧν τότ’ ἦσθα σύμψηφοσ, ἢ ποτέρου κατηγορεῖσ ὅταν οὕτωσ ἔχῃσ; φαίνει γὰρ οὐχ ἧττον σεαυτοῦ. οὐ τοίνυν μόνον κατ’ ἄνδρασ ὅλωσ καὶ πρὸσ τὴν ἀξίαν εὑρεθήσεται τὰ τοιαῦτα κρινόμενα, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τοὺσ καιροὺσ καὶ πρὸσ τὴν τῆσ προφάσεωσ ἀεὶ προσθήκην. οἱο͂ν εἴ τισ ὕβρει καὶ ὑπερηφανίᾳ τοὺσ τοιούτουσ λόγουσ προαιρεῖται, ἢ τοὺσ πολλοὺσ ἐξεπίτηδεσ ἀτιμάζων καὶ τοῦ μηδενὸσ ἀξίουσ ἡγούμενοσ, ἢ καὶ ὅπερ ἀρτίωσ εἶπον, ἕνεκ’ οἰκείου τινὸσ, οἱούσ ἐγώ τινασ εἶδον ἤδη τὰσ ὀφρῦσ ἀνεσπακότασ καὶ βαδίζοντασ ὥσπερ δεσπότασ τῶν ἐντυγχανόντων, καὶ καταπεπλασμένουσ οὕτω τὸν βίον ὥστε πλήττειν εὐθέωσ τοὺσ ἀπαντῶντασ, τοῖσ μὲν τοιούτοισ δίκαιον οἶμαι νεμεσᾶν καὶ νομίζειν τῆσ Γοργείασ κεφαλῆσ ἀπογόνουσ τινὰσ εἶναι καὶ οὐ τὰ κάλλιστα ἀπολελαυκέναι τῶν λόγων οὓσ προί̈στανται. ὅστισ δὲ τὸν μὲν ἄλλον βίον οὕτω μέτριον καὶ κοινὸν ᾕρηται, ὥστ’ ἀπ’ αὐτοῦ τούτου μάλιστα γιγνώσκεσθαι καὶ τοῦτ’ εἶναι σύμβολον αὐτοῦ, εἰ μὴ καὶ νῦν ἔλαθόν τι μεῖζον εἰπὼν, καὶ δεῖ παραιτήσασθαι, ἡνίκ’ ἂν δὲ ὁ θεὸσ κινήσῃ, τότε καὶ περὶ αὑτοῦ τι φθέγγεται, καὶ ταῦτα ἅττα ποτέ ἐστι, καὶ φθεγξάμενοσ παρ’ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα καὶ τὸν καιρὸν, ἡνίκ’ οὐδενὸσ ἄλλου μεμνῆσθαι πλὴν τῶν λόγων εἰκόσ ἐστιν, εἶτ’ ἀπηλλάγη, τί τούτῳ ταῦτ’ ὀνειδίξοι τισ ἄν;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 24:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 24:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION