Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 12:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 12:)

ἃ γὰρ ἂν αἰσχρὰ φαίησ ἐπ’ ἀνθρώπων εἶναι, ταῦτ’ οὐκ ἂν ἔχοισ εἰπεῖν μὴ οὐ πολὺ τοῦ γε θεοῖσ πρέπειν ἀπέχειν. ἃ δὲ μηδὲ θεῶν μηδενὶ φαίησ ἂν πρέπειν, κομιδῆ τῷ γε ἀρίστῳ τῶν θεῶν οὐκ εἰκὸσ πρέπειν. πῶσ οὖν Ὁμήρῳ πεποίηται τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα λέγων ὁ Ζεὺσ περὶ αὑτοῦ καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ ἐκπλήττων καὶ φοβῶν ὥσπερ παιδάρια, τοῦτο μὲν ἐν θεῶν ἀγορᾷ ὅτ’ εἰσ τὸ κοινὸν ἀπειλεῖ γνώσετ’ ἔπειθ’ ὅσον εἰμὶ θεῶν κάρτιστοσ ἁπάντων, ὁ ἀπειθῶν δὴ τοῖσ παραγγέλμασι· καὶ τἀπὶ τούτοισ, εἰ δ’ ἄγε πειρήσασθε θεοὶ, ἵνα εἴδετε πάντεσ, σειρὴν χρυσείην ἐξ οὐρανόθεν κρεμάσαντεσ, πάντεσ δ’ ἐξάπτεσθε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι· ἀλλ’ οὐκ ἄν μ’ ἐρύσαιτ’ ἐξ οὐρανόθεν πεδίονδε Ζῆν’ ὕπατον μήστωρ’, οὐδ’ εἰ μάλα πολλὰ κάμοιτε. ἀλλ’ ὅτε κεν καὶ ’γὼ πρόφρων ἐθέλοιμι ἐρύσσαι, αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμ’ αὐτῇ τε θαλάσσῃ· τόσσον ἐγὼ περί τ’ εἰμὶ θεῶν περί τ’ εἴμ’ ἀνθρώπων· καὶ ταῦτα ἐν εἰδόσι δή που λέγων τοῖσ θεοῖσ. οὐ γὰρ δὴ τότε γ’ ἐμάνθανον πρῶτον ὅτι ὁ Ζεὺσ κρείττων ἐστὶν αὐτῶν. ἄλλα τοίνυν ὅσα τοιαῦτα ἀποφθέγγεται ἢ πρὸσ τὴν Ἤραν ὀργιζόμενοσ ἢ κατὰ πᾶσαν πρόφασιν, τίσ ἂν ἐκλέξαι ῥᾳδίωσ; καὶ ὅπωσ μή μοι σοφὸσ ἐνταυθοῖ γένῃ μηδὲ γελάσασ εἴπῃσ, τί δ’ οὐκ ἂν πρέποι τῶν μεγίστων τῷ Διί; οὐ γὰρ τοῦτ’ ἐστὶ τὸ ἀμφισβητούμενον, ἀλλ’ εἰ τῷ ἐν ὁτῳοῦν καὶ ὁσονοῦν προέχοντι μὴ προσήκει λέγειν περὶ αὑτοῦ μηδὲ φρονεῖν, ἀλλ’ ἀποχρῆν ἐὰν οἱ συνειδότεσ ὦσιν, ἥκιστα πάντων ὑπὲρ αὑτοῦ προσήκει λέγειν τῷ Διί. καὶ γὰρ πλεῖστον κρατεῖ καὶ πάντεσ συνίσασι καὶ ὅτι αὖ συνίσασιν αὐτὸσ ἐπίσταται. ἑλοῦ δὴ ποτέρωσ ἐμὲ συκοφαντεῖσ, πότερον τοῦτο λέγων, ὡσ ἐμοὶ τούτων οὐχὶ προσῆκε τῶν λόγων οὓσ ἄν τισ εἴποι συνειδὼσ ἑαυτῷ τι πλέον τῶν ἀκροατῶν, ἢ καθάπαξ οὐκ ἐῶν οὐδὲν ὁτιοῦν παρρησιάζεσθαι. καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γ’ ἂν εἴποισ, ὡσ ἐμοὶ μὲν αἰσχύνην φέρει τὸ τοιοῦτον, Ὁμήρῳ δ’ εἰσ τὸν Δία ἀναφέροντι αἰσχύνην οὐκ ἔχει.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION