Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 182:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 182:)

τὸ μὲν οὖν μείζω τῶν ἄλλων Πλάτωνα φρονεῖν οὐ νεμεσῶ, τὸ δὲ τοὺσ ἄλλουσ, εἰ μὴ πικρὸν εἰπεῖν, προπηλακίζειν, κἂν αὐτῷ συνών τε καὶ συμβουλεύων ἀφαιρεῖν οὐκ ἀδικεῖν ἂν ἡγοῦμαι. οἶμαι δὲ καὶ Σωκράτει τὸν Ἀπόλλω τοῦτο κελεύειν, κελεύοντα μουσικὴν ποιεῖν, ἀφελεῖν τὴν φιλαπεχθημοσύνην τὴν περὶ τοὺσ λόγουσ, ὡσ ἐκείνου γ’ ἄλλο μὲν οὐ ῥᾴδιον εὑρεῖν ὅ τί τισ κατηγορήσει. τοῦτο δ’ ἤδη τινὲσ ᾐτιάσαντο, ἀμέλει καὶ πρὸσ τὸν ἀγῶνα ὃν ἔφυγε τοῦτο μάλιστ’ αὐτὸν βλάψαι δοκεῖ. καὶ ὅπωσ μή τίσ μοι τῶν σοφιστῶν ὑπολήψεται, ἀλλ’ οὐδέν γ’ ἐβλάβη Σωκράτησ, ἐπεὶ κἂν ἄλλοσ ἔχοι πρὸσ τοῦθ’ ὑπολαμβάνειν, ἀλλὰ βλαβῆναί γ’ αἴτιοσ ἐγένετο τῶν δικαστῶν τοῖσ καταψηφισαμένοισ, εἴπερ γε μὴ τὰ δίκαια ἔγνωσαν. χωρὶσ δὲ τούτων εἰ μὲν ὅλωσ ἐπεθύμει θανάτου, πρῶτον μὲν τί τοσοῦτον ἦν αὐτῷ; ἔπειτ’ οὐδ’ ἀπολογεῖσθαι προσῆκε τὴν ἀρχήν. εἰ δ’ οὐκ ἂν ἀηδέστερον ἀπέφυγε, τοῦτ’ ἦν τὸ κωλῦσαν, τὸ πολλοῖσ ἐκ τοῦ κακῶσ λέγειν προσκροῦσαι. ἐοίκε δὲ καὶ Ὅμηροσ ἐκ πολλοῦ ταῦτα χρησμῳδεῖν καὶ προλέγειν, ἅτε τοῦ Ἀπόλλωνοσ θεράπων οἶμαι καὶ πάρεδροσ ὤν. ἃ γὰρ ἐν λιταῖσ Ὀδυσσεὺσ λέγει πρὸσ Ἀχιλλέα, Πηλέωσ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ φάσκων παραίνεσιν εἶναι, ταῦθ’ Ὁμήρου παράκλησιν εἶναι πᾶσιν ὡσ κοινοῦ πατρὸσ ἡγεῖσθαι προσήκει, ληγέμεναι δ’ ἔριδοσ κακομηχάνου, ὄφρα σε μᾶλλον τίωσ’ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντεσ. δεινὴ γὰρ ἡ σφόδρα ἔρισ καὶ τὴν ὑπάρχουσαν εὔνοιαν μεταστῆσαι καὶ τοὺσ οὐκ ὄντασ ἀγῶνασ ἐπισπάσασθαι. ἐγὼ μὲν οὖν ὡσ μέχρι τῆσ ῥητορικῆσ κατέθει καὶ τοὺσ τυράννουσ ἤλεγχε καὶ τἄλλα διεξήρχετο, εἱπόμην ὥσπερ εἰκὸσ ἦν, εἰδὼσ μὲν ὅτι οὐδὲν τούτων ἔλεγχόσ ἐστι ῥητορικῆσ, ἀλλ’ ἔχων τὸν δικαιότατον λόγον ἀντιθεῖναι, ὅμωσ τῆσ γε τόλμησ ἠγασάμην καὶ τὴν δεινότητα καὶ τὴν εὐπορίαν ἐθαύμασα, καὶ εἰ χρὴ κατ’ αὐτὸν εἰπεῖν οἱο͂ν λέοντοσ σκιρτῶντοσ ἔννοιάν τιν’ ἐλάμβανον καὶ μόνον οὐκ ἐθεώμην τὸν ἄνδρα ἐν τοῖσ λόγοισ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION