Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 179:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 179:)

εἰ δ’ ἄρ’ ἐπαινεῖν μὴ ἔχοιμεν, ἀλλὰ σιωπᾶν γε δήπουθεν ἔξεστιν. εἰ δ’ οὖν καὶ τἄλλα πάντα ἀτιμάζομεν, ἀλλ’ οὐ πρὸσ ῥητορικὴν εἰκὸσ ἦν οὕτω φιλονείκωσ οὐδὲ πικρῶσ ἔχειν· εἰ δέ τοι καὶ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ ῥήτορασ, ἀλλ’ οὐ πρόσ γε τοὺσ ἀρίστουσ τῶν Ἑλλήνων, οὐδ’ οἷσ μέγιστα ἀντὶ μεγίστων ὀφείλεται, καὶ οὐ μόνον παρὰ τῶν κατ’ ἐκείνουσ ἢ μετ’ ἐκείνουσ εὐθὺσ γενομένων, ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν ὕστερον ὡσ εἰπεῖν ἁπάντων. ἔπειτα τῆσ μὲν κωμῳδίασ κατηγορεῖσ, αὐτὸσ δὲ κωμῳδεῖσ Ἱππίαν, Πρόδικον, Πρωταγόραν, Γοργίαν, Εὐθύδημον, Διονυσόδωρον, Ἀγάθωνα, Κινησίαν, πάντασ ἀνθρώπουσ. καὶ τὸ μὲν τοὺσ ἄλλουσ ἔλαττον· ἀλλ’ αὐτὸν τὸν Ἀριστοφάνη τίσ ἔσθ’ ὁ κωμῳδῶν; ὅτῳ πολὺ τῆσ κωμῳδίασ, φαίη τισ ἂν, περίεστι. καὶ τὴν μέν γε τραγῳδίαν λοιδορεῖσ, πάλιν δ’ ἐπαινῶν τι τῶν συγγραμμάτων τῶν σαυτοῦ, τοὺσ Νόμουσ οἶμαι, τραγῳδίαν προσείρηκασ, καὶ ἀρίστην τῶν τραγῳδιῶν ἐτίθεισ, καὶ αὐτὸσ ὁμολογεῖσ τραγῳδίασ εἶναι ποιητήσ· ἀληθῆ λέγων, ὡσ ἐγὼ φαίην ἄν. ἀλλ’ εἴ τι φαῦλόν γε ἡ τραγῳδία καὶ φαύλων ἀνθρώπων, πῶσ σε φῶμεν τραγῳδίαν ποιεῖν; οὐ γὰρ τό γε ὅλωσ αἰσχρὸν οὐδαμῶσ ἔνι δή που ποιῆσαι καλόν. καὶ λέγεισ μὲν ὡσ οὐ χρὴ μιμεῖσθαι τοὺσ φαύλουσ οὐδ’ ἀφομοιοῦν αὑτὸν τοῖσ χείροσιν, αὐτὸσ δ’ οὐ πάνυ χρῇ τούτῳ διὰ τέλουσ, ἀλλὰ μιμεῖ σοφιστὰσ, μιμεῖ συκοφάντασ, μιμεῖ Θρασύμαχον τὸν οὐδεπώποτε ἐρυθριάσαντα, θυρωροὺσ, παιδία, μυρίουσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION