Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 165:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 165:)

ὅτι τοίνυν οὐδ’ ὃν ἐπῄνεσεν οὐδαμῶσ ἐν καιρῷ τοῖσ λόγοισ ἐπῄνεσε τοῖσ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ κἀνταῦθα οὗ ἥκιστα αὐτῷ συνέφερεν ἐμνημόνευσεν, ὑπερβολὴ μὲν εἶναι δόξει τισ, ὅμωσ δ’ ἔγωγε καὶ τοῦτο οὐ χαλεπῶσ οἰόμαι δείξειν. κατηγόρηκε γὰρ τοῦ Μιλτιάδου καὶ Κίμωνοσ καὶ Θεμιστοκλέουσ δὴ καὶ Περικλέουσ, ὅτι τῷ δήμῳ προσέκρουσαν, καὶ μέγιστον τοῦτο σύμβολον πεποίηται τοῦ μηδὲν βελτίουσ ὑπ’ αὐτῶν Ἀθηναίουσ γεγονέναι, προσῆκον, εἴπερ γε ἦσαν αὐτοὶ δίκαιοι καὶ δικαίουσ ἐποίουν. τὸν δὲ Ἀριστείδην ἐπῄνεκεν ὡσ καλὸν κἀγαθὸν καὶ δίκαιον. φαίνεται δὲ καὶ οὗτοσ οὐδὲν πρᾳοτέρων τῶν Ἀθηναίων τυχὼν εἰσ αὑτὸν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸσ ἐξοστρακισθεὶσ εὖ καὶ καλῶσ, καὶ νὴ Δί’, ὡσ ἐγᾦμαι, πρότεροσ μὲν τοῦ Κίμωνοσ, πρότεροσ δὲ καὶ τοῦ Θεμιστοκλέουσ. ἑλοῦ δὴ κἀνταῦθα ὁπότερον βούλει δυοῖν. εἰ μὲν γὰρ ἐκ τῶν συμφορῶν δεῖ τοὺσ ἄνδρασ θεωρεῖν, κἂν ὁ δῆμόσ του καταψηφίσηται, φαῦλον εὐθέωσ ἡγεῖσθαι, οὐδὲν βελτίων ἐκείνων οὗτοσ· οὐδὲ γὰρ αὐτὸσ ἀθῶοσ φαίνεται διαφυγὼν, ἀλλὰ ταὐτὰ παθὼν ἐκείνων ἐνίοισ· εἰ δ’ αὖ μηδὲν κωλύει τὸν Ἀριστείδην χρηστὸν νομίζεσθαι, μηδ’ εἰ πολλάκισ ἐξωστρακίσθη, τί λέγεισ κατ’ ἐκείνων ὡσ ἰσχυρὸν τὸ προσκροῦσαι; τὸ γὰρ αὐτὸ δίκαιον ἐπ’ ἀμφοῖν, καὶ οὐδ’ αὐτὸσ ἐκεῖνοσ ἄλλωσ ἂν, εἰ περιῆν, ἔφη, δίκαιόσ γε ὢν, ὡσ σὺ φῄσ. ἢ τοίνυν καὶ τοῦτον ψέγειν ἢ μηδ’ ἐκείνουσ αἰτιᾶσθαι προσῆκον ἐκ τῶν αὐτῶν δείκνυται. ὡσ τοίνυν καὶ πάντασ ἐπαινεῖ λαμπρῶσ καὶ οὐ μόνον ἐξ ὧν τῆσ αἰτίασ ἀφῆκεν αὐτοὺσ ἣν ᾐτιάσατο, οὐδ’ ἐξ ὧν τῷ γε Ἀριστείδῃ τὴν πρέπουσαν εὐφημίαν ἀπέδωκεν, οὐδὲν κύριόν ἐστι τῶν βλασφημιῶν, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν ἄντικρυσ ταὐτὰ ἐμοὶ φθέγγεται, περὶ τούτων βραχὺσ ἀρκέσει μοι λόγοσ. ὁ γὰρ τοὺσ Μαραθῶνι προκινδυνεύσαντασ ἐπαινῶν εἰσ ἀρετὴν καὶ φάσκων πατέρασ τῆσ ἐλευθερίασ τοῖσ Ἕλλησιν εἶναι, καὶ προσέτι γε τῇ ἠπείρῳ πάσῃ, καὶ πάλιν τοὺσ τὰ δεύτερα ἐκδεξαμένουσ ἐγκωμιάζων, τοὺσ ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ καὶ Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντασ, καὶ τούσ γε εἰσ Κύπρον καὶ Παμφυλίαν πλεύσαντασ, καὶ βεβαίουσ τῆσ ἐλευθερίασ τοῖσ Ἕλλησι στήσαντασ τοὺσ ὁρ́ουσ, καὶ τοὺσ Ἕλληνασ αὖ τῆσ ἀγνωμοσύνησ αἰτιασάμενοσ τοὺσ ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνων στρατεύσαντασ, καὶ τοὺσ ἑλόντασ τοὺσ ἡγουμένουσ αὐτῶν ἐπαινῶν τὰ πρέποντα, καὶ λόγον πανηγυρικὸν διεξιὼν αὐτοκέλευστοσ ἐπ’ αὐτοῖσ, τί ἄλλο οὗτοσ ἢ τὸν Μιλτιάδην καὶ τὸν Θεμιστοκλέα καὶ τὸν Κίμωνα καὶ τὸν Περικλέα κοσμεῖ τοῖσ λόγοισ τούτοισ;

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION