Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 161:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 161:)

"ἀλλ’ οὐ πώποτε σὺ ταύτην εἶδεσ τὴν ῥητορικήν· "ἢ εἴ τιν’ ἔχεισ τῶν ῥητόρων τοιοῦτον εἰπεῖν, τί οὐ καὶ ἐμοὶ αὐτὸν ἔφρασασ ὅστισ ἐστί; μὴ γὰρ ὅτι οὑτωσὶ λέγει τῷ ῥήματι, οὐ πώποτε εἶδεσ· μάλιστα μὲν γὰρ τί σοι τοῦτο διαφέρει, εἰ καὶ μὴ εἶδον, ἔχω δ’ εἰπεῖν. ἔπειτ’ οὐδὲ οὓσ ἐλέγχει δὴ τούτουσ, τῶν τότε ὄντασ ἐλέγχει ῥητόρων, οὐδ’ οὓσ εἶδεν ὁ Καλλικλῆσ, ἀλλ’ οὓσ ἀκούειν αὐτὸν εἰκὸσ εἶναί φησιν. οὐκοῦν ὅτε τούτουσ ἐλέγχειν πειρᾶται, κατὰ πάντων ἐθέλει λέγειν. οὕτω κατηγορῶν μὲν ὡσ ἁπλῶσ κακοῦ τῆσ ῥητορικῆσ ἠναγκάσθη διπλοῦν αὐτὸ θέσθαι, θέμενοσ δὲ διπλοῦν αὖθισ αὖ τοῦτ’ ἀναιρεῖν πειρᾶται τῷ κατὰ πάντων ἐθέλειν λέγειν. δῆλον δὲ καὶ τοῖσ ἀμοιβαίοισ. "ἀλλὰ μὰ τὸν Δί’ οὐκ ἔχω σοι εἰπεῖν τῶν νῦν ῥητόρων οὐδένα. "τί δαί; "τῶν παλαιῶν ἔχεισ τιν’ εἰπεῖν; δῆλον ὅτι ὡσ οὐδ’ ἐκείνων οὐδενὸσ χρηστοῦ γεγενημένου. τί γὰρ ἂν βουλόμενοσ ἢ τούτουσ ἔψεγε τῶν παλαιῶν ὄντασ, ἢ ’κεῖνον ὅλωσ εἴ τινα τῶν πάντων εἰπεῖν ἔχει προὐκαλεῖτο; καίτοι πῶσ οὐκ ἐναντίον περιφανῶσ λέγειν μὲν ὡσ οὔπω ταύτην εἶδε τὴν ῥητορικὴν, ὅπερ αὐτῷ βούλεται μηδένα πω τοιοῦτον γεγενῆσθαι ῥήτορα, πάλιν δ’ ἀποφαίνειν ὡσ Ἀριστείδησ τοιοῦτοσ εἰή γεγονώσ; τούτων γὰρ ἀνάγκη δή που θάτερον ψεῦδοσ εἶναι. καὶ πρὸσ τοσοῦτον ἧκε τοῦ διαφωνεῖν αὐτὸσ αὑτῷ ὥσθ’ ἅμα μὲν λέγειν ὡσ οὐδεὶσ Ἀθήνησι πολίτησ εἰή ἀγαθὸσ γεγενημένοσ, ἅμα δ’ ὡσ καὶ ἄλλοθι τοιοῦτοι γεγόνασι μαρτυρεῖν, καὶ προσμαντεύεσθαί γε ὅτι καὶ γενήσονται.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION