Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 138:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 138:)

τὰ γὰρ δίκαια ἐποίουν. οὐκοῦν οὐδ’ ἐκεῖνοι διεφθάρκεσαν. ὥστ’ εἰ δικαίωσ ἑάλωσαν, οὐδὲν ταύτῃ γε χείρουσ ἦσαν, εἰ δ’ ἀδίκωσ αὐτῶν ἐκεῖνοι κατεψηφίσαντο, ἠδικῆσθαι τοῖσ ἀνδράσι περίεστιν, ἀδικεῖν δὲ οὐδαμῶσ· τοῖσ δ’ ἀδικηθεῖσι βοηθεῖν, οὐκ ἐγκαλεῖν εἰκόσ ἐστιν· εἰ δέ τοι καὶ μὴ δυνατὸν βοηθεῖν, ἀλλ’ οὐχὶ δίκαιόν γε ἐγκαλεῖν. ἐγὼ δὲ ταῦτα μὲν τοῖσ κομψοτέροισ παρίημι· αὐτὸσ δὲ τί φημι καὶ πῶσ δέχομαι τὸν λόγον; οὐκ ἔστι δίκαιον ἅμ’ ἀμφοῖν κατηγορεῖν, καὶ τοῦ δήμου κἀκείνων· ἢ σαφῶσ τοὺσ ἑτέρουσ συκοφαντήσομεν. εἰ μὲν γὰρ ὀρθῶσ ἐκεῖνα κατεγνώσθη, ἠδίκουν μὲν, ὡσ ἐοίκεν, ἐκεῖνοι, τῷ δήμῳ δ’ ἃ προσήκει πέπρακται. ὥστε οὐχὶ δίκαιον ταῦτά γε δή που κατηγορεῖν αὐτοῦ. πῶσ οὖν τοῖσ ἀγριαίνουσι τῶν ζώων αὐτὸν ἀπεικάζοντεσ ὀρθῶσ φήσομεν ποιεῖν; εἰ δ’ ἥμαρτεν ὁ δῆμοσ, ἅμα τ’ ἐκείνῳ ἡμάρτηται καὶ τοῖσ ἀνδράσι τοὔνειδοσ λέλυται. αὐτὸ γὰρ τοῦτό φαμεν δήπουθεν ἁμαρτεῖν Ἀθηναίουσ, τιμήσαντασ ἐκείνοισ φυγῆσ, ἢ χρημάτων, ἢ ὁτουδήποτ’ ἐτίμησαν ἑκάστῳ. οὗτοσ δὲ ὁ λόγοσ τί λέγει; μηδενὸσ τούτων ἐκείνουσ ἀξίουσ εἶναι. καὶ μὴν εἴ γε ἠδίκουν, ἄξιοι τούτων ἦσαν. ὅτε δὲ οὐ τούτων ἄξιοι, σαφὲσ ὡσ οὐκ ἠδίκουν. τοὺσ δ’ οὐκ ἀδικοῦντασ κακῶσ λέγειν καὶ συκοφαντεῖν οὐχὶ δίκαια ποιεῖν οὐδαμῶσ ἐστιν. ἡμεῖσ τοίνυν ἀντὶ τοῦ κατηγορεῖν ἀμφοτέρων ὑπὲρ ἀμφοτέρων τὰ πρέποντ’ ἀπολογούμεθα, οὔτε τοῦ δήμου τὴν αἰτίαν παντὸσ εἶναι φάσκοντεσ οὔτ’ ἐκείνουσ προσήκειν εἴ τι προσέπταισαν χείρουσ νομίζεσθαι.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION