헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́135́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:)

σαφῶσ γὰρ οὑτωσὶ τῷ Περικλεῖ ταυτὸν ἔπαθεσ ἐπὶ τελευτῇ τοῦ βίου, καὶ προσέτι ἐν τῷ γήρᾳ σύ γε, καὶ πολλῷ πρεσβύτεροσ τῆσ ἐκείνου τόθ’ ἡλικίασ τοιαῦθ’ ὑβρισθεὶσ, εἰ θέμισ εἰπεῖν. καὶ εἰ μὴ Χαβρίασ καὶ Ἰφικράτησ, ἄνδρεσ τῆσ Περικλέουσ καὶ Θεμιστοκλέουσ ἰδέασ καὶ τάξεωσ εἰσ ὅσον ἐστὶ τούτουσ ἐκείνοισ εἰκάσαι, αἰσθόμενοι τὰ γιγνόμενα ἠγανάκτησαν καὶ τὸ ἐπιτείχισμα διέσπασαν καὶ τοῦ λοιποῦ προσέταξαν σωφρονεῖν αὐτοῖσ, πάντ’ ἂν ἐκεῖνα μεστὰ τραγῳδίασ ἦν. καίτοι τί φήσομεν, ὦ τῶν Ἑλλήνων ἄριστε, πότερον δικαίωσ εἰσ σὲ ταῦτ’ ἐκείνουσ τότε τολμᾶν, ἢ σὲ τῆσ ἐκείνων μανίασ ὑπεύθυνον εἶναι; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδέτερον ἂν φαίην. καὶ μὴν ἔχοι γ’ ἄν τισ τοὺσ σοὺσ λόγουσ ἀμυνόμενοσ διπλᾶ στρέφειν κατὰ σοῦ καὶ κατὰ Σωκράτουσ, ὡσ εἰ καὶ τὰ μάλιστ’ ἀδίκωσ ταῦθ’ ὑμῖν συνέβαινε, τρόπον γέ τινα τὰ προσήκοντα ἐπάσχετε, εἴπερ γε τοιούτουσ ἀπεδείκνυτε οὓσ ἐπαιδεύετε· καὶ τῷ τῶν σοφιστῶν παραδείγματι, ᾧ σὺ κέχρησαι κατὰ τῶν δημαγωγῶν, πολὺ μᾶλλον ἂν καθ’ ὑμῶν χρῷτό τισ δικαίωσ, ὅσῳπερ ἐγγυτέρω τῶν τοῖσ σοφισταῖσ ὁμιλησάντων εἰκάσαι, οἳ σοὶ καὶ Σωκράτει συνδιατρίψαντεσ γίγνοιντ’ ἂν, ἢ οἱ τῷ Περικλεῖ καὶ τοῖσ μετ’ ἐκείνου χρώμενοι. οὐκοῦν εἰ μὲν τὰ τῶν ὁμιλητῶν ἁμαρτήματα τῶν προεστηκότων ἐστὶ κατηγορήματα, σαυτοῦ καὶ τοῦ ἑταίρου μᾶλλον κατηγόρηκασ ἢ Περικλέουσ τε καὶ ὧν οἰεί, καὶ νὴ Δί’, εἰ βούλει, τὸ μᾶλλον ἀφίημί σοι, ὅτι δ’ οὐχ ἧττον, ἀρκεῖ. εἰ δ’ ὑμεῖσ ἀθῶοι, κἀκείνουσ ἐκ τῶν αὐτῶν εἰκόσ ἐστιν εἶναι, εἴπερ γε τοῦ ἴσου μέμνησαι καὶ μὴ ὑπερβαίνεισ τὴν γεωμετρίαν ἑκών. καὶ μὴν καὶ ὁ Σωκράτησ ἐν γήρᾳ φαίνεται τὴν γραφὴν τῆσ ἀσεβείασ ἁλοὺσ, καὶ οὐ μόνον ἐπὶ τελευτῇ τοῦ βίου, ἀλλὰ καὶ ταύτησ αὐτῆσ τυχὼν τῆσ τελευτῆσ. θανάτου γὰρ ἐτίμησαν αὐτῷ. ἆρ’ οὖν οὐκ ἄτοπον τὸν μὲν ἄλλον χρόνον τοσοῦτον ὄντα τὸ πλῆθοσ διαλέγεσθαι καὶ παιδεύειν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, καὶ μήτε τῶν πολιτικῶν μηδένα δυσμεναίνειν μήτε τῶν περὶ τοὺσ ποιητὰσ ἐσπουδακότων, ἀλλὰ καὶ κωμῳδίαν τινὰ συνθέντα εἰσ αὐτὸν ἡττηθέντ’ ἀπελθεῖν, καὶ εἴ τινα καὶ ἤρεσε, μηδὲν πλέον τοῦ γέλωτοσ τότε συμβῆναι, τοσούτῳ δ’ ὕστερον χρόνῳ καὶ ὅτ’ ἐκ τοσούτων κακῶν ἡ πόλισ αὐτὴν ἀνελάμβανε, καὶ ἡνίκα τοῖσ ἠδικηκόσι μὴ μνησικακήσειν ὀμωμόκεσαν, τηνικαῦτα δυσχερᾶναι τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION