Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 131:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 131:)

ἐπεὶ δ’ ὅ τε χιλὸσ αὐτοῖσ ἔξω διεφθείρετο καὶ οἴκοι τε πονήρωσ ἐπεπράγεσαν καὶ οὐδ’ ἀναστραφῆναι περιῆν, ἀλλ’ ἐνέκειντο αἱ ταλαιπωρίαι δειναὶ καὶ συνεχεῖσ, καὶ τοῦτο μὲν ἡ κεφαλὴ καὶ τὰ ἐντὸσ ἐκάετο, τοῦτο δ’ οἱ νεκροὶ πολλοὶ νύκτα καὶ ἡμέραν ἑωρῶντο, πάντα δ’ ἦν μεστὰ κυλινδομένων, καὶ πιπτόντων καὶ ἀπορουμένων, ἐλπίδοσ δ’ οὐδ’ ὁτιοῦν ἐσώζετο χρηστῆσ, οὕτωσ ἤδη πανταχόθεν κατακλεισθέντεσ καὶ κρατηθέντεσ ὑπὸ τῆσ ἀηθείασ καὶ τῆσ ὑπερβολῆσ τῶν παρόντων κακῶν ἀπεσείσαντο τὸν ἡνίοχον. ἀποσεισάμενοι δὲ οὕτωσ εὖ καὶ καλῶσ ἤχθησαν ὑπ’ αὐτοῦ τὸν ἄνω χρόνον ὥστ’ ἔγνωσάν τε ὃ ἔδρασαν καὶ μετέγνωσαν καὶ ὑποκύψαντεσ ἐξ ἀρχῆσ παρεῖσαν ἄρχειν καὶ ἄγειν ὅποι βούλοιτο ἑαυτούσ. οὕτω τὰ μὲν τῆσ ἱππικῆσ οὐκ οἶδα, τοὺσ δὲ λόγουσ οὐ πολλῷ τινι χείρων ἦν τοῦ Νέστοροσ. ὥστ’ εἴ σοι θαυμαστὸν φαίνεται ὅτι ἐπὶ τελευτῇ κατεψηφίσαντο αὐτοῦ, πρῶτον μὲν αὐτὸ τοῦτο τὸ τοῦ ἡνιόχου παράδειγμα ἀφίησι τῆσ αἰτίασ αὐτόν. ὥστ’ ἐγγυτέρω τῆσ τελευτῆσ αὐτοῦ γίγνεται τοῦ Περικλέουσ, καὶ πρόσ γε τῇ τελευτῇ τιμήσαντεσ αὐτὸν, οὐκ ἀτιμάσαντεσ φαίνονται. ἀλλὰ μὴν ὅτε καὶ τὸν ἔμπροσθεν χρόνον εὐδοκίμει πόλλ’ ἑξῆσ ἔτη καὶ μετὰ τὴν καταδίκην μέγιστοσ πάλιν ἦν τῶν πολιτῶν, πῶσ οὐκ ἀμφοτέρων ἕνεκα ζηλωτόσ ἐστι, καὶ τῆσ ἀρχῆσ καὶ τοῦ τέλουσ; οὐ γὰρ τὸ προσκροῦσαι τοῖσ ἔμπροσθεν ἐπεσκότησεν, ἀλλὰ τὸ τιμᾶσθαι μετὰ τοῦτο πᾶσαν παρεγράψατο τὴν συμφοράν. οὐ γὰρ τὸ μέσον κύριον ἀμφοτέρων ἐστὶ τῶν καιρῶν, ἀλλὰ κρατεῖ τὸ συναμφότερον τοῦ μέσου. εἴτε γὰρ τοῖσ πρώτοισ δεῖ διδόναι τὴν ψῆφον, ἐτιμᾶτ’ ἐξ ἀρχῆσ, εἴτε τοῖσ ὕστερον, οὐκ ἐν οἷσ κατέγνωσαν ἔστησαν, ἀλλὰ προσεῖχον πάλιν ὡσ αὐτῶν κρείττονι.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION