헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́124́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 124:)

"ἡνίοχοι κατ’ ἀρχὰσ μὲν οὐκ ἐκπίπτουσι τῶν ζευγῶν, ἐπειδὰν δὲ θεραπεύσωσι τοὺσ ἵππουσ καὶ αὐτοὶ γένωνται ἀμείνουσ ἡνίοχοι, τότ’ ἐκπίπτουσι. "ἐπιμελητὴσ καὶ ἵππων καὶ βοῶν τοιοῦτοσ ὢν κακὸσ ἂν ἐδόκει εἶναι, εἰ παραλαβὼν μὴ λακτίζοντασ αὐτὸν μηδὲ κυρίττοντασ μηδὲ δάκνοντασ ἀπέδειξε ταῦτα ποιοῦντασ δι’ ἀγριότητα. ἀλλ’ ὄνουσ μὲν ὦ τᾶν καὶ ἵππουσ καὶ βοῦσ τοὺσ αὐτοὺσ ἑκάστουσ λέγεισ, Ἀθηναίων δὲ τῶν αὐτῶν ἅπαντεσ οἶμαι προὔστησαν, οἱο͂ν δὴ λέγω, Σόλων καὶ Κλεισθένησ καὶ Μιλτιάδησ καὶ Περικλῆσ καὶ ὅστισ ἕκαστοσ. ἀλλ’ ἡ μὲν πόλισ μία καὶ ἡ προσηγορία, οἱ δ’ ἄνδρεσ ἄλλοι καὶ ἄλλοι παρὰ τοὺσ χρόνουσ. τί οὖν θαυμαστὸν τοὺσ μὲν πρᾳοτέροισ καὶ ῥᾴοσι χρησαμένουσ τυχεῖν, τοὺσ δ’ αὖ τραχυτέροισ καὶ θυμοειδέσι μᾶλλον, ὥσπερ καὶ ἄλλα μυρία δή που μεταβάλλει κατὰ τοὺσ χρόνουσ. οὔκουν οὐδὲ τοὺσ ἐκ τῆσ γῆσ καρποὺσ παραπλησίουσ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν κομιζόμεθα, οὔτε τὸ πλῆθοσ οὔτε τὴν ἀρετὴν λέγω. ἀλλ’ ἔτουσ ἰσχὺσ οὐκ ἔλαττον ἢ χώρασ εἶναι δοκεῖ. ὥστ’ εἰ τὸν ἔμπροσθεν χρόνον εὐκολώτεροι τὰσ φύσεισ ὄντεσ κατ’ ἐκείνουσ ἤδη χαλεποὶ κατέχειν ἦσαν, οὐκ ἔξω τῆσ ὅλησ φύσεωσ τὸ πάθημ’ ἂν εἰή, ὥσπερ γε καὶ προϊόντοσ οἶμαι τοῦ χρόνου τὸ φρόνημ’ ἂν ἦσαν κατὰ συμφοράσ. ἔτι τοίνυν οὐδ’ ἡνίοχοι τοὺσ ἵππουσ οὕτω διαφθείρουσιν, ἂν τοὺσ μὲν παιδεύωσι, τοὺσ δὲ μὴ δυνηθῶσιν αὐτῶν, ἀλλ’ ἐὰν οὓσ πρότερον χρηστοὺσ καὶ ἀναμαρτήτουσ εἶχον, τούτουσ χείρουσ ἀποφήνωσι· Μιλτιάδησ δὲ καὶ οἱ εἰσ ἐκεῖνον οὐ τοὺσ αὐτοὺσ εἶχον διὰ τέλουσ, ἀλλ’ οἱ μὲν ἐπεγίγνοντο δήπουθεν, οἱ δὲ ἀπεγίγνοντο, οἱ δὲ καὶ ἀπεφοίτων παρ’ αὐτῶν. πῶσ οὖν πρὸσ τοὺσ ἡνιόχουσ εἰσὶ κρίνεσθαι δίκαιοι, ἢ πῶσ ὡσ τῶν αὐτῶν ἵππων μενόντων αὐτοῖσ οὕτω δεῖ διδόναι τὸν λόγον; ὥσπερ ἂν εἴ τισ τοὺσ Μολιονίδασ ἠξίου καὶ τῶν Διομήδουσ τοῦ Θρᾳκὸσ οὕτωσ ἄρχειν, ὥσπερ ὧν εἶχον ἐξ ἀρχῆσ. καὶ μὴν οἱ μὲν ἡνίοχοι καθ’ αὑτοὺσ ἕκαστοι τῶν ζευγῶν ἄρχουσι καὶ οὐδεὶσ παραλυπεῖ, τὸ δ’ αὐτὸ τοῦτο λέγω καὶ περὶ τῶν ἐπὶ τοῖσ ὄνοισ τε καὶ βουσίν·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 124:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 124:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION