Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 100:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 100:)

εἶθ’ ὃν οὐκ ἦν ἑλεῖν παρὰ τῷ θεῷ κριτῇ, τούτου Πλάτων ἠξίωσε κατηγορεῖν; καὶ εἰ μὲν Ἀθήνησιν ἐκρίνετο μηδεμιᾶσ τοιαύτησ λέγω μαντείασ προϋπαρχούσησ, ἔπειτ’ ἔδοξεν ἐκείνοισ ἐπιτρέψαι τῷ θεῷ καθάπερ πρότερόν φασι τὸ περὶ τῶν φυλῶν, εἰ καλῶσ αὐτῷ βεβουλεῦσθαι ἀνεῖλεν, ἀφεῖσθαι λοιπὸν ἔδει, καὶ μηδενὶ μηδὲν ἐξεῖναι παρὰ ταῦθ’ ἕτερον λέγειν· ἐπεὶ δ’ ἔφθη πρὸ τῆσ αἰτίασ αὐτὸν ἀφεὶσ ὁ θεὸσ καὶ πρότερον τὰσ πράξεισ ἐπῄνεσε, πρίν τινα ἀνθρώπων εἰδέναι εἰ πραχθήσονται, καὶ μόνον οὐ συνεῖπεν αὐτῷ περὶ ἁπάντων ἐξ ἀρχῆσ καὶ τὴν γνώμην ἣν εἶχε προεξήνεγκεν, ὅμωσ οὐκ ἀπέσχηται Πλάτων, ἀλλ’ ἐναντία τῷ χρησμῷ πεφιλοσόφηκε καὶ κατηγόρηκε τῶν πεπραγμένων, ἃ πρὶν γενέσθαι τῶν κρειττόνων τισ ἐπῄνεσε. τί οὖν οὐ καὶ τοὺσ Ἡρακλείδασ, ὦ βέλτιστε, ᾐτιάσω, διότι οὐ κατὰ γῆν εἰσ Πελοπόννησον εἰσῆλθον, ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ Ῥίου πρὸσ τὸ Ῥίον περαιωθέντεσ; ἀλλ’ οἶμαι κἀκείνοισ ταυτὸν ἦν, ὅπερ τοῖσ Ἕλλησι τοῖσ περὶ Θεμιστοκλέα· κατὰ γῆν μὲν γὰρ ἔδει κρατεῖσθαι, κατὰ θάλατταν δὲ ὑπῆρξε καὶ σώζεσθαι καὶ κρατεῖν. μέγα δὲ σημεῖον· ἑώσ μὲν γὰρ δι’ Ἰσθμοῦ τῆσ εἰσβολῆσ ἐπειρῶντο, ἠτύχουν, ἐλθόντεσ δὲ ἐπὶ τὸν πόρον τὸν Ἀχαϊκὸν, εὑρ͂ον αὐτὸν πόρον ὄντα τῆσ σωτηρίασ αὐτοῖσ. διόπερ ἐκείνοισ ὁ θεὸσ διὰ τῶν στενῶν τούτων ἐπιχειρεῖν προὔλεγεν· οἱ δὲ ἀγνοήσαντεσ καὶ τὴν ἑτέραν τραπόμενοι μικροῦ καθάπαξ ἀπώλοντο. τὸ δὲ αὐτὸ καὶ τοῖσ Ἕλλησι περιειστήκει τότε.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION