헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́46́0́090́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 90:)

ἃ Πλάτων παντὸσ μᾶλλον καλῶσ εἰδὼσ ἑκὼν ὑπερβαίνει καὶ κατηγορεῖ Θεμιστοκλέουσ ἐμβιβάσαντοσ Ἀθηναίουσ εἰσ τὰσ τριήρεισ, ἐν τούτοισ μὲν οὐ τοῖσ λόγοισ, ἑτέρωθι δὲ, φάσκων αὐτοὺσ ἐθισθῆναι φεύγειν ἐκ τούτου καὶ μὴ μάχεσθαι μένοντασ. ὡσ δὴ σὺ μὲν κἀγὼ πολλὰσ τροπὰσ ὁπλιτῶν ἐποιησάμεθα, Θεμιστοκλῆσ δὲ οὐδὲν ἄλλο ἢ φεύγειν ἠπίστατο. ἐγὼ δ’ εἰ μὲν ἦν ἕτερον τρόπον νικῆσαι, ἢ καὶ σωθῆναι τὸ πρῶτον, τάχ’ ἄν τι τούτουσ ᾤμην εἶναι τοὺσ λόγουσ· ὅτε δ’ ἦν αἱρ́εσισ ἢ ναυμαχοῦντασ κρατεῖν, ἢ κατὰ γῆν ἀπολωλέναι, πῶσ ἦν ἴσον ἢ τίσ ἡ θαυμαστὴ φιλοσοφία τεθνάναι μάτην, ἐξὸν μετὰ τῆσ μεγίστησ εὐδοξίασ σωθῆναι; ἀρχὴν δ’ ἔγωγε οὐκ ἐπινοῶ ποῦ διακέκριται κατὰ γῆν μὲν νικῆσαι καλὸν εἶναι, ἐν θαλάττῃ δ’ αἰσχρόν· ἢ τὴν μὲν κρανίαν καὶ τὴν βύρσαν πολλοῦ τινοσ ἀξίαν εἶναι, τὰ δὲ νήια καὶ τοὺσ κωπέασ τοῦ μηδενόσ· ὥσπερ ἂν εἴ τισ τὴν θάλατταν ἐξαιροῖ τῶν ὄντων, ἢ μάτην γενέσθαι λέγοι καὶ διαγράφοι τὴν τοῦ Ποσειδῶνοσ ἀρχὴν δεύτερα τῶν πάντων ἔχουσαν, ὥσ φησιν Ὅμηροσ. τί οὖν οὐχὶ καὶ περὶ τοῦ σίτου κατηγορήσομεν αὐτῶν, ὅτι χρῶνται ἐπεισάκτῳ τῷ πλέονι καὶ προσδέονται θαλάττησ, ἐξὸν τῇ χώρᾳ στέργειν ἣν γεωργοῦσιν, ὦ θειότατε ἀνδρῶν· τοῦτο μὲν ἔστ’ ἀπολωλέναι λιμῷ. καὶ μὴν εἴ γε ἡ τοῦ σίτου κομιδὴ κατὰ θάλατταν αὐτοῖσ ἀναγκαῖον καὶ σωτήριον, τῆσ αὐτῆσ ἕνεκα σωτηρίασ καὶ τότε τῇ θαλάττῃ προσεχρήσαντο καὶ προσῆν ἡ τοῦ καλοῦ μερὶσ τῇ χρείᾳ. καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γ’ ἔστιν εἰπεῖν ὡσ τὸν μὲν σῖτον ἔδει κατὰ θάλατταν αὐτοῖσ φοιτᾶν, τῆσ δὲ σιτοπομπίασ οὐ χρῆν προϊδεῖν ὅπωσ ἔσονται κύριοι. οὐκοῦν ἔδει τριήρων καὶ τοῦ ναυμαχεῖν ἐπίστασθαι. πῶσ οὖν ὁ ταῦτα συμβουλεύων περιειργάζετο, ἢ πῶσ οὐχ ἡρμόττετο πρὸσ τὴν φύσιν τῆσ χώρασ, ἵνα καὶ τοῦτο προσθῶμεν; ὅμοιον δ’ ἄν μοι δοκοῦμεν ποιεῖν εἰ ταῦτα κατηγοροῖμεν, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ τῇ φύσει τῆσ Ἀττικῆσ μεμφοίμεθα, ὅτι αὐτὴν ἔχει θάλαττα κύκλῳ μικροῦ πᾶσαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 90:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 90:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION