Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 58:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 58:)

ἀλλαχοῦ δὲ καὶ λόγον αὐτὸν εἶναι λέγει, ἤτοι λόγου γε ἀδελφόν. φαίνεται τοίνυν οὗτοσ οὕτωσ αὐτῷ χαίρων τῷ Μιλτιάδῃ, οὐκ ἂν, εἴ γε ἑώρα φαῦλον περὶ τοὺσ λόγουσ ὄντα. οὐκοῦν πάνθ’ ἅμα μαρτυρεῖ καὶ τὴν ῥητορικὴν τέχνην, ἀλλὰ μὴ ἄτεχνον τριβὴν εἶναι, καὶ τὸν Μιλτιάδην καὶ τοῦ λέγειν τεχνίτην καὶ τὴν ἀνδρείαν ἐπὶ τῶν ἔργων τοῖσ λόγοισ παραπλήσιον. ἆρά γε ἢ πρὸσ ἀνθρώπων ἢ πρὸσ θεῶν βέλτιον περὶ Μιλτιάδου τι βλασφημεῖν; ἄτοπον δ’ ἄν τισ ἡγήσαιτο Ἀθηναίουσ μὲν ἐκ τούτων τῶν ἔργων ἱδρύσασθαι τῷ Πανὶ τὸν νεὼν, οὐ πρότερον συννοήσαντασ, Πλάτωνα δὲ τῶν ἔργων τούτων ὑπαρχόντων περὶ Μιλτιάδου τολμᾶν τὰ χείρω λέγειν καὶ τοσοῦτον ἀπέχειν τοῦ τιμᾶν ὥστε καὶ τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ δικαίωσ τιμὴν τὸ καθ’ αὑτὸν ἀποστερεῖν· ὅστισ καὶ δέκατοσ αὐτὸσ στρατηγήσασ μόνοσ ὡσ εἰπεῖν ὀνομάζεται, καὶ ταῦτα Ἀριστείδου τοῦ Λυσιμάχου παρόντοσ, ὃν οὐδὲ Πλάτων αἰτιάσασθαι μόνον τῶν πάντων ἠξίωσεν, ἀλλ’ ᾐσχύνθη. ἀλλ’ ὅμωσ ἐκεῖνοσ Πλαταιᾶσι μὲν ἐκφανὴσ ἦν μετὰ Παυσανίου στρατηγῶν, Μαραθῶνι δὲ ἐκρύπτετο ὑπὸ τῷ Μιλτιάδῃ καὶ οὐκ ἠμφισβήτει τῶν ἴσων, δίκαιοσ ὢν, ὡσ σὺ φῂσ, καὶ ταῦτα ἀμέλει δίκαια ποιῶν. καὶ γὰρ ὁ τὴν μάχην γενέσθαι σπεύσασ καὶ οὐ περιιδὼν διαφθαρέντα τὰ πράγματα ἐν τῇ τριβῇ καὶ ὁ πάντα εἰσ ἑαυτὸν ἀναδεξάμενοσ καὶ δείξασ ὃ σὺ χρησμῳδεῖσ, οὐκ ἐν ἄλλοισ εἰκὸσ ἔχειν τὰσ ἐλπίδασ, ὧν ἢ εὖ ἢ κακῶσ πραξάντων ἀνάγκη πλανᾶσθαι καὶ αὐτὸν καὶ τὰ αὐτοῦ τινὸσ, ἀλλ’ αὐτὸν ἐν αὑτῷ, τόν γε δὴ σώφρονα καὶ τὸν ἀνδρεῖον καὶ φρόνιμον, Μιλτιάδησ εἷσ ἀνήρ ἐστιν, οὐκ ἄλλοσ οὐδείσ. διὸ δὴ καὶ προὐκρίθη μόνοσ ἐξ ἁπάντων, ὥσ φασι, τὴν χεῖρα ἐκτετακὼσ γραφῆναι, ὡσ τότε ἔτυχε τοῖσ στρατιώταισ παρακελευόμενοσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION