Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 36:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 36:)

εἰ γὰρ τὰ μάλισθ’ ὑποπεπτώκεσαν, περιετρέπετο καὶ οὕτωσ ὁ λόγοσ Πλάτωνι. ἐκεῖνοι γὰρ ἐκεῖνον ἤδη κολακεύοντεσ φαίνοιντ’ ἂν, οὐ Περικλῆσ Ἀθηναίουσ. ἀλλὰ οὔτ’ Ἀθηναίουσ Περικλῆσ οὔτ’ Ἀθηναῖοι Περικλέα. πόθεν; ἀλλ’ ὁρῶντεσ ἄνδρα καὶ λέγειν καὶ πράττειν ἄκρον καὶ δουλείασ μὲν οὐδαμῶσ ἐγγὺσ, ἄρχειν δ’ ἐπιτηδειότατον καὶ ἱκανώτατον καὶ πάντων ὑπερπεφυκότα τῶν ἄλλων, ἔπαθόν τι Ὁμηρικὸν καὶ παραπλήσιον αὐτὸν τοῖσ θεοῖσ ἐνόμισαν. εἶθ’ ὃν οἱ χρώμενοι καὶ συνόντεσ καὶ μετὰ τῆσ πείρασ εἰδότεσ τῆσ αὐτῆσ θεοῖσ προσηγορίασ ἠξίωσαν, τοῦτον ἡμεῖσ Θεαρίωνι καὶ Μιθαίκῳ τοῖσ καὶ οὐκ οἶδ’ ὅτῳ τῷ τρίτῳ γραφώμεθα τῆσ αὐτῆσ; οὐκ ἄρ’ εὖ φρονεῖν δόξομεν. ἀλλὰ νὴ Δία ὁ Κίμων φαῦλόσ τισ ἄνθρωποσ, ἢ τοιοῦτοσ οἱο͂ν ἀπεύξαιτ’ ἄν τισ μὴ γενέσθαι παιδίον αὑτῷ, ἀλλὰ τούτου γε καὶ χάριν ἄν τισ Πλάτωνι δικαίωσ ἔχοι, ὅτι καὶ τοῦτον ἡμῖν εἰσ τοὺσ ῥήτορασ ἐγγράφει. ὡσ ἐγὼ μᾶλλον ἂν τοῦτ’ ἔδεισα, μή τισ αὐτὸν τῶν ῥητόρων μὲν ἀποστεροίη, τιθείη δὲ τῶν στρατηγῶν. νῦν δὲ ἀκριβῶσ τὸ τοῦ Ὁμήρου συμβαίνει, τὸν αὐτὸν ἂν ἀρκεῖν μύθων τε ῥητῆρ’ ἔμεναι πρηκτῆρά τε ἔργων, εἰ δὴ καὶ Κίμων ἔσται μεθ’ ἡμῶν. οὕτωσ οὐδὲν ὄνειδοσ τῇ ῥητορικῇ Κίμων ἐγγραφόμενοσ. ἐβουλόμην δ’ ἂν καὶ πρὸσ ἄλλον τινά μοι τὸν ἀγῶνα τυγχάνειν ὄντα καὶ μὴ πρὸσ Πλάτωνα, καὶ περὶ τούτου λέγω καὶ περὶ τῶν ἄλλων, ἵνα πᾶσιν οἷσ εἶχον ἐχρώμην θαρρούντωσ καὶ μὴ συνέβαινέ μοι παραπλήσιον ὥσπερ ἂν εἰ πλέων καὶ παρὸν ἐξ οὐρίασ κομίζεσθαι, εἶτα ὑφιέμην ὑπὸ δειλίασ, ἢ καὶ ἵπποισ ἀγωνιζόμενοσ, ἐξὸν καὶ ταχὺ καὶ τοσοῦτον ὅσον βούλομαι παρενεγκεῖν, εἶτ’ ἀνεῖχον ἐξεπίτηδεσ φειδοῖ τοῦ προειληφότοσ·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION