Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 17:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 17:)

οὐ γὰρ ἂν ᾧ γέ τίσ ἐστι βέλτιστοσ, τούτῳ χείρουσ ἀπεργάζοιτο, ἄλλωσ τε καὶ πρὸσ αὐτὰ ταῦτα ἃ βέλτιστόσ ἐστιν. ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ κατὰ τὸν βίον πράγμασιν ὅστισ ἑαυτὸν κόσμιον παρέχει καὶ σώφρονα καὶ τοῖσ πᾶσιν εὔτακτον, οὐδ’ ἂν εἷσ εἴποι δή που τοῦτον ὡσ ταύτῃ διαφθείρει τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, ὅτι μὴ καὶ τοῦ σωφρονεῖν παράδειγμα πάντεσ ἂν αὐτὸν εἶναι φαῖμεν, εἴπερ αὐτοὶ μέλλομεν δόξειν σωφρονεῖν, οὕτω κἀν τοῖσ λόγοισ ὅστισ τὴν τοῦ καλοῦ καὶ πρέποντοσ φυλακὴν ἔχει καὶ μηδαμοῦ παρορᾷ τὸ βέλτιον, μηδ’ ἀμελεῖ τοῦ περὶ ταῦτα κόσμου, τὸ σὸν, ὦ Πλάτων, ποιεῖ, τό γε σύμπαν τοῦτο ὡσ κόσμοσ ἐκλήθη λογιζόμενοσ, ἀλλ’ οὐχὶ ἀκοσμία οὐδ’ ἀταξία οὐδὲ τῶν περὶ ταῦτα ὀνομάτων οὐδέν. καὶ τοὺσ κρείττουσ εἰσ ὅσον οἱο͂́ν τ’ ἐστὶν ἐν τοῖσ αὑτοῦ μιμούμενοσ. οὐκ ἂν οὖν εἰή φλυαρίασ αἴτιοσ, οὐδ’ ἡγεμὼν, οὐδ’ ἀταξίασ, οὐδὲ τῶν αἰσχρῶν οὐδενὸσ, οὐ μᾶλλόν γε ἢ τὸν γυμναστὴν ἐθίζειν ἀμελεῖν τοῦ σώματόσ ἐστ’ εἰπεῖν ᾧ γε ὅπωσ τὸ σῶμα καλῶσ ἕξει μέλειν ὁ σοφὸσ Πλάτων φησίν. ἐὰν δὲ δή τισ καὶ τὸν βίον ἐξ ἴσου τοῖσ λόγοισ καταστήσῃ καὶ μὴ μόνον λέγων εἰσ κάλλοσ, ἀλλὰ καὶ ζῶν ᾖ φανερὸσ, πῶσ οὗτοσ ἐθίζει λαλεῖν ἢ καὶ ἄλλ’ ὁτιοῦν ποιεῖν ἄνευ τῆσ τοῦ βελτίονοσ μοίρασ; ἐγὼ μὲν οὐκ ἔχω πεισθῆναι. ἀλλὰ δυοῖν ἔμελλον, οἶμαι, θάτερον οἱ τότ’ ἐκείνῳ συνόντεσ ἢ ζηλώσαντεσ αὐτοῦ τὴν δύναμιν, χρηστόν τι καὶ παραπλήσιον κατὰ τοὺσ λόγουσ ἐπιτηδεύειν, καὶ ὅσῳ μᾶλλον ἐτίμων κἀκεῖνον καὶ τοὺσ λόγουσ, τοσούτῳ κοσμιώτερον καὶ σωφρονέστερον αὑτῶν ἕξεσθαι καὶ πάσησ παρανομίασ ἀφέξεσθαι, ἢ καὶ παντάπασιν ἀπογνόντεσ καὶ νομίσαντεσ κρεῖττον ἢ καθ’ αὑτοὺσ εἶναι τὸ πρᾶγμα τὴν ἡσυχίαν σχήσειν καθαρῶσ, ὡσ τὸ μὲν εἶναι ῥήτορα τοῦτο ὂν, ὅπερ ἦν ὁ Περικλῆσ, αὐτοῖσ δ’ οὐκ ἐξ ἴσου τὴν τύχην οὖσαν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION