Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 16:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 16:)

ἦ που σοί γε τῷ τὴν Ἀσπασίαν ἐπαινοῦντι πρὸ τοῦ Ἀντιφῶντοσ συγχωρητέον ταῦτα. καὶ τί δεῖ Θουκυδίδου λοιπόν; ἥκει γὰρ πρὸσ τοὔσχατον τῆσ μαρτυρίασ ὁ λόγοσ. αὐτὸσ γάρ ἐστι Πλάτων ἡμῖν ὁ τὴν Ἀσπασίαν ὑμνῶν ὡσ διδάσκαλον θαυμαστὴν ῥητορικῆσ, καταφεύγων ἐπὶ τὸν Περικλέα καὶ δι’ ἐκείνου πιστούμενοσ καὶ διαρρήδην γε οὑτωσὶ διαφέροντα τῶν Ἑλλήνων αὐτὸν προσειρηκώσ· τοσοῦτον φαίνεται τῷ Περικλεῖ νέμων εἰσ λόγουσ. καίτοι οὐ δή που τοῦ μὲν Ἀσπασίᾳ μετεῖναι λόγων σημεῖον ἦν Περικλῆσ οὕτω λέγων, τῆσ δ’ αὐτοῦ Περικλέουσ δυνάμεωσ ἑτέρωθεν χρὴ τὸ σύμβολον ζητεῖν· οὐδέ γε ὑπὲρ μὲν Ἀσπασίασ διαφέροντα τῶν Ἑλλήνων αὐτὸν ἔδει προσειπεῖν, τῷ δὲ καθ’ αὑτὸν πράγματι μηδενὸσ βελτίω τῶν πολλῶν. καὶ οὐκ ἐνταῦθα μόνον ταῦτ’ εἴρηκε περὶ τοῦ ἀνδρὸσ, ἀλλὰ καὶ ἑτέρωθι εἰκότωσ φησὶ τέλεον τὸν Περικλέα τὴν ῥητορικὴν γενέσθαι συγγενόμενον Ἀναξαγόρᾳ. ἀλλὰ μή πω πᾶν τοῦτο. ἀλλ’ ὅτι γε ὡμολόγηκε τέλεον γενέσθαι κατὰ τοὺσ λόγουσ δῆλον. πῶσ ἂν οὖν ὁ τοσοῦτον ὑπερέχων καὶ μόνοσ πᾶσι τοῖσ κριταῖσ νικῶν τὴν τοῦ φλυαρεῖν εἰκῆ καὶ παρὰ καιρὸν Ἀθηναίουσ ἀνεῖναι φέροιτ’ ἂν δόξαν; ἐγὼ μὲν γὰρ τοὐναντίον ἡγοῦμαι, σιωπῆσ αἴτιον αὐτὸν πλείονοσ ἢ προπετείασ καταστῆναι. ἴσμεν γοῦν ὅτι κἀν ταῖσ ἄλλαισ δή που δυνάμεσιν οὗ μὲν πολλοὶ παραπλήσιοι καὶ ἐφάμιλλοι πρὸσ ἀλλήλουσ, πολλὰ τὰ πράγματα καὶ πλείων ἡ ἔρισ, ἐπειδὰν δέ τισ εἷσ ὑπέρσχῃ λαμπρῶσ, ἅπαντεσ ἤδη συγκεχωρήκασιν. οὕτω δὴ καὶ λέγειν ἐπειδάν τισ εἷσ ἄκροσ ἐγγένηται, στέργειν ἀνάγκη τοὺσ πλείουσ καὶ μὴ πολυπραγμονεῖν, ἀλλ’ ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα εὐλαβεῖσ καὶ κοσμίουσ εἶναι περὶ τοὺσ λόγουσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION