Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 1:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 1:)

παραιτεῖσθαι μὲν οὐκ οἶδ’ ὅ τι δεῖ περὶ τῶν αὐτῶν πολλάκισ, ἄλλωσ τε καὶ οὐ πρὸσ ἄνδρασ μέλλοντασ ἐρεῖν μᾶλλον ἢ ὑπὲρ ἀνδρῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν, καὶ τούτων οὐκ ὀλίγων, οὐδὲ ἧττον παλαιῶν ἢ Πλάτων, ὅτι μὴ καὶ πρεσβυτέρων ἐκείνου, εἴ τῳ καὶ τοῦτ’ ἄξιον αἰδοῦσ εἶναι δοκεῖ. ὥστε τίσ ἦν βλάβη τῷ λόγῳ μὴ τούτων τῶν ἀνδρῶν κακῶσ ἀκουσάντων; παρέστη δέ μοι θαυμάσαι πολλάκισ ἄλλα τε δὴ τῶν ἐν Γοργίᾳ καὶ τὴν κατηγορίαν ἣν ἐποιήσατο Μιλτιάδου καὶ Θεμιστοκλέουσ καὶ Περικλέουσ καὶ Κίμωνοσ, καὶ ταῦτ’ ἀφελῶσ οὕτωσ καὶ ἀνειμένωσ, ὃ μηδ’ ἂν εἷσ εἰκάσειε πρὶν διακοῦσαι τοῦ διαλόγου. πρῶτον μὲν γὰρ οὐδὲ τὸ πρᾶγμα ἐπηνάγκαζεν, οὐδ’ ἔχοι τισ ἂν εἰπεῖν. νὴ Δία, ὁ γὰρ λόγοσ αὐτῷ διεφθείρετο μὴ τούτουσ κακῶσ εἰπόντι· ἀλλὰ ἐξῆν καὶ χωρὶσ τῆσ βλασφημίασ ταύτησ περαίνειν τὴν ὑπόθεσιν. εἰ μὲν γὰρ τοῦτ’ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ προὔθετο καὶ τοῦτ’ ἐνεστήσατο ἐξετάσαι τοὺσ Ἀθήνησι πολιτευσαμένουσ, ἐκ τοῦ πράγματοσ ἦν ἴσωσ καὶ περὶ τούτων λέγειν. νῦν δὲ τί φησὶ καὶ πρὸσ τί προσῆγε τὸν λόγον; δύο ταύτασ εἶναι παρασκευὰσ περὶ σῶμα καὶ ψυχὴν, μίαν μὲν πρὸσ ἡδονὴν ὁμιλεῖν, τὴν ἑτέραν δὲ πρὸσ τὸ βέλτιστον· καὶ τὴν μὲν πρὸσ ἡδονὴν ἀγεννῆ καὶ κολακείαν εἶναι, τὴν δὲ ἑτέραν σπουδαῖον καὶ καλόν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION