헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́45́0́095́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:)

ἔγραφον δ’ ἂν καὶ τὴν τέχνην, εἰ μὴ μειρακιῶδεσ. οὐ μὴν ἀλλ’ ἔν γε τοῖσ ἄνω λόγοισ ἐπειρώμην δεικνύειν ὅτι ῥητορικὴ διὰ πάντων τῶν τῆσ ἀρετῆσ μορίων διήκει, φρονήσει μὲν εὑρεθεῖσα, εὑρεθεῖσα δὲ ὑπὲρ δικαιοσύνησ, σωφροσύνῃ δὲ καὶ ἀνδρείᾳ φυλαττομένη. τοῦτο δὲ καὶ κατὰ τούτουσ τοὺσ λόγουσ αὐτῆσ ἰδεῖν ἔστιν. ἔστι μὲν γὰρ δή που ῥητορεύειν τὸ τὰ δέοντα ἐξευρεῖν καὶ τάξαι καὶ τὰ πρέποντα ἀποδοῦναι μετὰ κόσμου καὶ δυνάμεωσ. φαίνεται δὲ ἡ μὲν εὑρ́εσισ κατὰ τὴν φρόνησιν ἔχουσα, εἴπερ ἀμήχανον φρονήσεωσ ἀπολειπόμενον τῶν χρησίμων εὑρεῖν ὁτιοῦν, ἡ δὲ σωφροσύνη κατὰ τὴν διαχείρισιν οὖσα καὶ τὴν τῶν ἡγουμένων τε καὶ εἰκότων συμφωνίαν· ἀντὶ δὲ αὖ τῆσ δικαιοσύνησ τὸ πρέπον τίθει. τοῦτο δέ ἐστιν ὁποῖα ἄττα καὶ ὁπόσα ἑκάστῳ προσήκει τῷ πράγματι σῶσαι. ἀλλὰ μὴν ἀνδρείασ ἐκ τοῦ εὐθέοσ οὐδὲν οὕτω μετέχειν ὡσ ὁ λόγοσ βούλεται. τὸ γὰρ ταπεινὸν καὶ ἀγεννὲσ οὐδὲν οὕτωσ ὡσ ὁ λόγοσ ἐξορίζει καὶ ὑπερφρονεῖ. εἰε͂ν. ἐχόντων δὴ τούτων οὕτωσ τίνοσ ὧν εἶπον λαβόμενον κακίζειν ἔνεστι τὴν ῥητορικήν; ἢ τίσ ἄμεινον καὶ καθαρώτερον ἐκ τῶν εἰκότων ἀνθρώπῳ προσφέροιτ’ ἂν ἢ ὅστισ δύναιτο ὁποίουσ χρὴ καὶ ὁπόσουσ καὶ πρὸσ ὁποίουσ καὶ οὕστινασ δεῖ ποιεῖσθαι τοὺσ λόγουσ, ἢ πῶσ ἔξω τῆσ τοιαύτησ δυνάμεωσ ἔνεστιν ἢ πολλοῖσ ἢ ὀλίγοισ ὀρθῶσ διαλεχθῆναι; ἢ πῶσ ἀδελφῷ προσομιλεῖν, νεωτέρῳ ἢ πρεσβυτέρῳ λέγω, ἢ πῶσ γονεῦσιν, ἢ πῶσ ἑταίροισ, ἢ πῶσ εἰδόσιν, ἢ πῶσ ἀγνοοῦσιν, ἢ πολεμίοισ, ἢ συμμάχοισ, ἢ τρυφῶσιν, ἢ δεομένοισ, ἢ μυρία ἄν τισ ἕτερα ἐπιδιαιροῖ; ὁ γὰρ τὸ πρέπον τῶν λόγων ἐξητακὼσ πανταχοῦ καὶ τὸν καιρὸν εἰδὼσ καὶ δυνάμενοσ ταῦθ’ ὥσπερ οἶδε καὶ περαίνειν, οὗτόσ ἐστιν ὁ μόνοσ πᾶσιν οἷσ εἶπον χρῆσθαι δυνάμενοσ, οὗτοσ ὁ νουθετῶν ἀνύτειν, οὗτοσ ὁ κατηγορῶν πιστεύεσθαι, οὗτοσ ὁ πανταχοῦ κρείττων τοῦ κατὰ ταῦτα ἀπολειπομένου. καὶ μὴν ὅ γε εἰδὼσ τί δεῖ λέγειν οἶδε τί δεῖ σιωπῆσαι καὶ πότ’ ἄμεινον εἰπεῖν καὶ πότ’ ἐᾶσαι, ὥσπερ καὶ ὅστισ οἶδε πότε πλεῖν καιρὸσ, οὐκ ἀγνοεῖ καὶ πόθ’ ὁρμεῖν·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION