헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́45́0́093́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 93:)

ἀλλ’ ἵνα μὴ λόγοσ ἡμῖν λόγον ἐκδέξηται, ἀγαπητὸν ὂν εἰ καὶ τοῖσ ἐπικαίροισ ἐξαρκέσαιμεν, ἐῶ τὸ νῦν εἶναι τὴν ὑπὲρ τούτου διαφοράν. καὶ ἡ τοῦ νεῖν ἐπιστήμη, φησὶν, ἐκ θανάτου σώζει. ὥστε τί οὐ καὶ ταύτην σεμνύνομεν; ὅτι, ὦ βέλτιστε ‐ οὐδὲν γὰρ οὐδ’ ἡμεῖσ ὑποστελούμεθα αἰσχύνῃ τὸ περὶ τῶν φανερῶν λέγειν ‐ ὁ μὲν κάλλιστα νεῖν εἰδὼσ αὐτὸσ ἀρκούντωσ ἔχει σωθείσ. ἕτερον δ’ οὐδεὶσ πώποτε ἐπινέοντα ἔσωσεν αὑτῷ, ὅτι μὴ ὁ δελφὶσ λέγεται τὸν Μηθυμναῖον Ἀρίονα. ὁ δὲ ῥήτωρ οὐχ αὑτὸν μόνον οὐδὲ ἄλλον ἕνα συσσώζειν, ἀλλὰ καὶ φίλουσ καὶ πόλιν καὶ συμμάχουσ δυνήσεσθαι μεμελέτηκε. καὶ ὅστισ μὲν ἄριστοσ κολυμβητὴσ, τριῶν καὶ τεττάρων πλέθρων οὐκ ἐπινεῖ περαιτέρω, πλὴν εἰ Σκύλλαν εἴποισ· οὐδὲ ὅταν ἐκβῇ τῆσ θαλάττησ ἢ τῆσ λίμνησ ἢ τοῦ ποταμοῦ, χρήσιμον οὐδὲν τὸ νεῖν αὐτῷ· τῷ δὲ ῥήτορι καὶ λίμνασ καὶ πελάγη καὶ ποταμοὺσ ἐπελθεῖν δυνατὸν τῇ τέχνῃ· καὶ μένων οἴκοι καὶ πλέων καὶ καθεζόμενοσ καὶ βαδίζων ὁ αὐτόσ ἐστιν. ἆρ’ ἴσα πρὸσ ἴσα ἀμειβόμεθα; καὶ οὔπω τὸ κυριώτατον εἴρηκα, ἀλλὰ νῦν προσαποκρινοῦμαι, ὅτι, ὦ θαυμάσιε, νεῖν μὲν καὶ σύεσ καὶ αἱ κύνεσ αἱ φαυλόταται πάντων ἐπίστανται, καὶ πολύ γε ἱκανώτερον ἀνθρώπου, καὶ τάσ γε ἐλάφουσ φασὶν ἐπινεῖν ἐπὶ πλεῖστον τῆσ θαλάττησ ἐχομένασ ἀλλήλων, πρώτην καὶ τελευταίαν ἀεὶ γιγνομένην τὴν αὐτὴν ἐκ διαδοχῆσ. τὴν δὲ τοῦ λόγου φύσιν καὶ δύναμιν οὐ λαγωοῖσ καὶ πιθήκοισ οὐδὲ ἐλάφοισ ἐνέθηκεν ὁ πάντα δημιουργήσασ θεὸσ, οἶμαι δὲ οὐδὲ τοῖσ λέουσιν οὐδὲ τῶν ἄλλων ζώων οὐδέσιν, οὔθ’ ὅσα ἐν θαλάττῃ οὔθ’ ὅσα κατ’ ἤπειρον οὔθ’ ὅσα ὑπερπέταται, ἀλλ’ ἐν δυοῖν γένεσι μόνοισ τοῦτο ἵδρυται, προτέρῳ μὲν καὶ τελεωτάτῳ τῷ πάντων ἀρίστῳ, δευτέρῳ δὲ τῷ πάντων τῶν λοιπῶν ἀρίστῳ, δι’ ἓν τοῦτο ὃ ῥητορικὴ παραλαβοῦσα ἄγει καὶ κοσμεῖ τὸν ἔχοντά τε καὶ τοὺσ χρωμένουσ αὔξουσα τὸ προσῆκον αὔξεσθαι κατὰ τὴν φύσιν ἀνθρώπῳ. καίτοι εἰ τοσαῦτα Πλάτων ἐπέδειξεν ὑπὲρ τοῦ κολακείαν εἶναι ῥητορικὴν, ὅσα νῦν ἡμεῖσ ὑπὲρ παντὸσ τοῦ ἐναντίου δείκνυμεν, οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἄμεινον ἐπιστώσατο τὸν λόγον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 93:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 93:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION