헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́45́0́082́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:)

ἃ φυγεῖν μὲν δή που ῥᾷον ἢ ὑποστῆναι παντί. τοῦτο δ’ εἰ πάντεσ ἐν ταῖσ ἀνάγκαισ λογίσαιντο, οἴχεται τὰ τῶν πόλεων πράγματα. ταῦτ’ ἂν, οἶμαι, φαῖεν, μετρίωσ, ὡσ ἐγᾦμαι, λέγοντεσ. εἰε͂ν. τί δ’ εἰ βελτίστουσ μὲν μὴ ἀπέφηναν καθάπαξ Ἀθηναίουσ, βελτίουσ δ’ ἔστιν ᾗ; τί δ’ εἰ μείζω καὶ περὶ τούτουσ καὶ περὶ ἄλλουσ ἐξήμαρτον ἂν, εἰ μὴ τοῖσ ὑπ’ ἐκείνων λόγοισ κατείχοντο; ἔπειτα τὸν μὲν ἰατρὸν φῂσ λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν, εἰ πρὸσ τὸν ὀψοποιὸν ἀγωνίζοιτο ἐν παισὶν ἢ τοιούτοισ ἀνθρώποισ, οἳ μὴ δύνανται γνῶναι τἀληθέσ· εἰ δὲ Μιλτιάδησ καὶ Κίμων καὶ Περικλῆσ πρὸσ τὸ βέλτιστον ἄγοντεσ τὰ πράγματα ἔσθ’ ἃ καὶ προσέπταισαν, τοῦτο θαυμάζεισ; ἐνθυμοῦμαι δ’ ἔγωγε πῶσ ἀνέχεσθαι χρὴ ὅτ’ Ἀλκιβιάδην μὲν καὶ Κριτίαν Σωκράτει συγγενομένουσ, οἳ τοσαύτασ καὶ τηλικαύτασ αἰτίασ ἐσχήκασι καὶ ὑπὸ τῶν πολλῶν καὶ ὑπὸ τῶν ἐπιεικῶν, ὥστε Κριτίου γε οὐδ’ ἐπινοῆσαι ῥᾴδιον ἐξωλέστερον, ὃσ ἐν τριάκοντα τοῖσ πονηροτάτοισ τῶν Ἑλλήνων πρῶτοσ ἦν, τούτουσ μὲν οὔ φασι δεῖν ἐν τεκμηρίῳ ποιεῖσθαι ὅτι Σωκράτησ τοὺσ νέουσ διέφθειρεν, οὐδ’ εἶναι τἀκείνων ἁμαρτήματα οὐδ’ ὁτιοῦν πρὸσ Σωκράτη τὸν οὐδὲ αὐτὸν ἔξαρνον ὄντα τὸ μὴ οὐ διαλέγεσθαι τοῖσ νέοισ· εἰ δ’ Ἀθηναίων δῆμοσ ἐν πολλοῖσ καὶ μεγάλοισ οἷσ καὶ ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων διεχείρισεν ἔσθ’ ἃ μὲν ὀρθῶσ καὶ προσηκόντωσ ἐβουλεύσατο, ἔστι δὲ ἃ καὶ ἐξήμαρτεν εἰσ τοὺσ προεστηκότασ, ταῦτ’ ἀξιοῦσιν αὐτοῖσ τοῖσ προστάταισ λογίζεσθαι. καὶ Λεσβίουσ μὲν Τέρπανδροσ οὐχ οἱο͂́σ τ’ ἐγένετο πάντασ ποιῆσαι μουσικοὺσ, οὐδ’ Ἀρίων, οὐδ’ εἴ τισ ἄλλοσ ἐν Λέσβῳ μουσικὴν ἐποιήσατο· εἰ δὲ Θεμιστοκλῆσ καὶ Περικλῆσ μὴ καθάπαξ ἐπαίδευσαν Ἀθηναίουσ τὴν πολιτικὴν ἀρετὴν, τοῦτ’ ἐκείνουσ, ὡσ ἐοίκεν, ἐλέγχει τοῦ μηδενὸσ ἀξίουσ ὄντασ, ὥσπερ ἂν εἴ τισ καὶ θεῶν κατηγοροίη τοῖσ αὐτοῖσ λόγοισ, ὅτι χρῆν αὐτῶν τὴν πρόνοιαν εἶναι τοιαύτην ὥστ’ ἀδικίαν καὶ ἀγνωμοσύνην ἀνελεῖν παντάπασιν ἐξ ἀνθρώπων καὶ μηδὲν ἁμαρτάνειν μηδένασ ἀνθρώπων μηδαμῆ. νῦν δὲ πῶσ ἢ προνοεῖν αὐτοὺσ χρὴ νομίζειν, ὅταν μὴ παύωνται πλημμελοῦντεσ ὧν ἄρχουσιν ἢ μὴ δικαίωσ ὑπ’ ἐνίων ἀμελεῖσθαι;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION