Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 58:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 58:)

ἑώσ γὰρ ἂν ἡ τέχνη κρατῇ, ἁμάρτημα οὐκ ἔστιν, οὐ γάρ ἐστιν ἁμαρτεῖν κατ’ αὐτήν· τὸ γὰρ ἁμαρτεῖν οὐκ ἔστι τέχνη. κομιδῆ ἄρα ἐάν τισ ἐξεπίτηδεσ τἀναντία οἷσ ἡ τέχνη βούλεται ποιῇ, τοῦτον ᾧ μετέχει τῆσ τέχνησ ἀδικεῖν φήσομεν, ἢ τῇ τέχνῃ ποιεῖν ὄνειδοσ, ἀλλ’ οὐ τὴν τέχνην τούτῳ διπλοῦν ποιεῖν τοὔνειδοσ. καὶ τί δεῖ παραδειγμάτων ἑτέρων ἀλλ’ οὗ μικρῷ πρόσθεν ἡμεῖσ τε ἐμεμνήμεθα καὶ Πλάτωνα σύμψηφον ἐδείκνυμεν; οἱ νόμοι σωτηρίασ δή που τῶν πόλεων ἕνεκα καὶ τοῦ τὰ δίκαια βεβαιοῦν ἅπασι τίθενται, καὶ ἡ νομοθετικὴ καὶ κατ’ αὐτὸν ἐκεῖνον καὶ καθ’ ἡμᾶσ καὶ κατὰ πάντασ ἀνθρώπουσ χρηστὸν καὶ καλὸν καὶ σὺν δικαιοσύνῃ καταριθμεῖσθαι τοῦτ’ αὐτὸ δή που τὸ δικαίωσ οὐκ ἐκπεφευγὸσ, Πλάτων δὲ αὐτὸ καὶ πρότερον τίθησιν. ἐὰν οὖν τισ ἡμᾶσ ἔρηται λέγων ὡδὶ, πόσοι δὲ ἤδη νόμουσ ἤνεγκαν οὐδὲν ὑγιὲσ καὶ πάντ’ ἔχοντασ τὰ δεινότατα; πόσοι δ’ ἐν γραφαῖσ ἑάλωσαν παρανόμων; ἢ πόσοι τῶν κυρίων ὄντεσ νόμων ἐλύθησαν ὡσ οὐκ ἄμεινον αὐτοῖσ χρῆσθαι; τί οὖν; πότερον τὴν νομοθετικὴν οὐ πάντη καλὸν φήσετε διὰ τοὺσ τοιούτουσ νόμουσ, ἢ πάντασ τοὺσ πώποτε γραφέντασ ἢ μέλλοντασ γραφήσεσθαι νόμουσ εἶναι καλοὺσ καὶ δικαίουσ, ἐπειδὴ δεῖ πάντωσ καλὸν εἶναι τὴν νομοθετικήν; ἆρ’ ἄφυκτα ἐρωτᾶν αὐτὸν φήσομεν καὶ συγκαλυψόμεθα; ἢ τίνοσ ἐστὶν εὐπορῆσαι μετρίασ ἀποκρίσεωσ καὶ ἣ τὴν νομοθετικὴν καὶ τοὺσ τῷ ὄντι νόμουσ καλόν τε καὶ δίκαιον εἶναι φήσει; τούτου γὰρ χάριν ἐλθεῖν εἰσ ἀνθρώπουσ τὸ πρῶτον, τὰ δὲ τοιαῦτα οὐ νόμουσ εἶναι μᾶλλον ἢ τὸ τοῦ Δημοσθένουσ ἀνομίαν, καὶ ἃ κωλύουσιν οἱ νόμοι καὶ ὑπὲρ ὧν εὑρέθησαν ὅπωσ μὴ γίγνοιτο.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION