Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 24:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 24:)

καὶ ὁ Τηλέμαχοσ πρῶτον τότε ῥητορεύων εὔποροσ γίγνεται καὶ λόγουσ ἀποχρῶντασ εὑρίσκει τῇ χρείᾳ ‐ ἃ γὰρ ἐν μνηστῆρσιν ἐδημηγόρησεν ἐῶ λέγειν ‐ τῆσ Ἀθηνᾶσ, καὶ τυγχάνει τοῦ σκοποῦ οὕτωσ ὥσθ’ ὅ γε Νέστωρ ἀκούσασ, τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἥδιστον, ἐπαινεῖ τε καὶ φησὶν ἤτοι γὰρ μῦθοί γε ἐοικότεσ, οὐδέ κε φαίησ ἄνδρα νεώτερον ὧδε ἐοικότα μυθήσασθαι· καίτοι τῶν ἄκρων ῥητορικὴν καὶ λόγουσ εὑρεῖν καὶ κρῖναι ὁ Νέστωρ αὐτῷ πεποίηται καὶ ἐν Ἰλιάδι καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ· ἀλλ’ ὅμωσ ἐπαινεῖ καὶ λαμπρῶσ. ὡσ δ’ ἧκεν ἐκ τῆσ Πύλου πρὸσ τὸν ἕτερον ῥήτορα καὶ βασιλέα τὸν Μενέλαον, ὁ μὲν Τηλέμαχοσ ὡσ θεοῦ φησιν ἀκούων τέρπεσθαι τοῦ Μενελάου, ὁ δὲ τὴν αὐτὴν αὖ περὶ ἐκείνου φέρει τῷ Νέστορι δόξαν, καὶ φησὶν ἅτε καὶ αὐτὸσ ἤδη πρεσβύτησ ὢν αἵματοσ εἶσ ἀγαθοῖο φίλον τέκοσ οἷ’ ἀγορεύεισ· οὐδὲν ἀλλ’ ἢ τοῦτο λέγων ὅτι πέφυκασ πρὸσ λόγουσ, διὰ τοῦτο λέγεισ τὰ βέλτιστα, καὶ παρ’ ἑτέροισ τοιούτοισ εὐδοκιμεῖσ· ὥστε εἰ καὶ μὴ τέχνην τιν’ ἔχεισ περὶ τοὺσ λόγουσ, ἔμοιγε, φησὶν, ἐξαρκεῖ. οὕτω δι’ ὅλου τοῦ δράματοσ ὥσπερ ἐξεπίτηδεσ καὶ διὰ πάντων τῶν ἀξιόχρεων Ὅμηροσ μαρτυρεῖ μὴ τὴν τέχνην εἶναι κυρίαν ἐν τοῖσ λόγοισ, ἀλλὰ τὸ τῆσ φύσεωσ κράτοσ καὶ τὸ δοκοῦν τῷ θεῷ. αὐτὸσ τοίνυν ὁ τοῦ Τηλεμάχου πατὴρ, ὃν τῆσ εἰσ τοὺσ λόγουσ παρασκευῆσ ἐπὶ πλεῖστον ἐποίησεν ἥκοντα, παροξυνθείσ τι πρὸσ τὸν Φαίακα καὶ σωφρονίζων αὐτὸν, πῶσ λέγει καὶ παρρησιάζεται, ἄλλοσ μὲν γάρ τ’ εἶδοσ ἀκιδνότεροσ πέλει ἀνὴρ, ἀλλὰ θεὸσ μορφὴν ἔπεσι στέφει·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION