Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 18:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 18:)

καίτοι τέχνησ μὲν ἡμῶν οὐδ’ ὁτιοῦν εἰσ ταῦτα μέτεστιν οὐδενὶ δήπουθεν, ἀλλὰ καὶ τοῦ καταφυγεῖν ἐπὶ τοὺσ θεοὺσ σχεδὸν ἀρχὴ τὸ τῆσ τέχνησ ὑπεριδεῖν ἐστίν· ὅμωσ δὲ σὺν αὐτοῖσ εἰπεῖν οὔθ’ οἱ θεοὶ τὸν τοιοῦτον ἡμῶν λογισμὸν ἀτιμάζουσιν οὔτε πολλοὶ μετέγνωσαν τῶν πρὸ τῆσ τέχνησ τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ τύχην ἑλομένων. ἀλλὰ καὶ ὀνείρασι χρώμεθα οὐ προειδότεσ, οἶμαι, τῆσ ἑσπέρασ ὅ τι μέλλομεν ὄψεσθαι, καὶ τί χρὴ ποιήσαντασ σωθῆναι γιγνώσκομεν, ἀγνοοῦντεσ μέχρι ἐκείνου τοῦ μέρουσ τῆσ ὡρ́ασ, ἐν ᾧ παρὰ τῶν θεῶν ἧκε τἀγαθὸν, καὶ πάλιν γὰρ ὥσπερ ἐπᾴδων ἐν μέλει ταυτὸν ἐρῶ, τέχνησ οὐδ’ ὁτιοῦν ἐπαί̈οντεσ οὐ μόνον περὶ τῶν ἡμῖν αὐτοῖσ συμφερόντων, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν ἑτέροισ ἔχομεν εἰπεῖν πολλάκισ, ἂν δοκῇ τῷ θεῷ, ὥστε καὶ τοὺσ ἰατροὺσ οὐδὲν κωλύει φρίττειν, ἐπειδὰν ἀκούωσι πολλὰ τῶν ἔργων. πότερ’ οὖν τὰ ὀνείρατα ποιεῖ θεοῖσ ἀνακεῖσθαι τἀνθρώπεια, ἢ τὸ θεοὺσ ἀνθρώπων κήδεσθαι ποιεῖ καὶ δι’ ὀνειράτων ἀνθρώπουσ σώζεσθαι; ἐγὼ μὲν οἶμαι τοῦτο. τί οὖν, ὦ μεγίστη σὺ γλῶττα τῶν Ἑλληνίδων, ἔφη Κρατῖνοσ, ποιῶν ἔσθ’ ὅ τι κωλύει καὶ ὕπαρ γιγνώσκειν τὰ βέλτιστα ἄνευ τέχνησ καὶ συμβουλεύειν ἑτέροισ ἔχειν, εἴπερ γε καὶ τὰ ὀνείρατα ποιεῖ καὶ ἑτέροισ ἔχειν συμβουλεύειν; ἢ σωθῆναι μὲν ἔστιν ἄνευ τέχνησ καὶ ἕτερον σῶσαι δι’ ὧν τισ οὐκ οἶδε, συμβουλεῦσαι δ’ οὐκ ἔστιν ἄνευ τέχνησ οὐδὲν, οὔτ’ ἀπὸ τῆσ αὐτοῦ τύχησ οὔτ’ ἀπὸ τῆσ θείασ οὔτε, τὸ τοῦ Δημοσθένουσ, τῆσ τῶν ἀκροωμένων;

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION