Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 5:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 5:)

εἰ δ’ ἔσθ’ ὅντινα δεῖ, σχεδὸν ἡμῖν ἂν πρέποι, ἵνα καὶ τὸ δίκαιον εὐθὺσ ἐν αὐτῷ τούτῳ πρώτῳ δείξωμεν οὗ προεστήκαμεν· ὡσ ἔστιν οὐ λόγον σῶζον παρ’ ἧσ τὸ τοῖσ ἄλλοισ συναγορεύειν ἐστὶ, ταύτῃ τῶν παρ’ αὐτῆσ μὴ μεταδοῦναι, ἀλλὰ δυοῖν θάτερον, ἢ τοιοῦτον εἶναι δοκεῖν αὐτὴν οἱο͂ν Πλάτων βεβούληται, ἢ τοιοῦτόν γ’ εἶναι δοκεῖν ποιῆσαι. οὐ γάρ ἐστιν ἓν τοῦτο ὃ πανταχοῦ, ὅτι τὰσ αἰτίασ ἡ σιωπὴ βεβαιοῖ, ἀλλ’ ἅμα τῶν τε δικαίων οὐ τεύξεται καὶ τὸ σεμνὸν αὐτῆσ ἐπ’ αὐτῆσ ἐξελήλεγκται. δόξει γὰρ οὐχ οἱᾶ τ’ εἶναι σώζειν τὰ δίκαια. ἐγὼ δὲ μάλιστα μὲν καὶ πρῶτον αἰδοῖ τῶν λόγων αὐτῶν καὶ τῷ νομίζειν χρῆναι καθάπερ γονεῦσι βοηθεῖν, ὡσ ἕκαστοσ ἔχει τῆσ ἐν αὐτοῖσ δυνάμεωσ, εἶτα καὶ τῶν ἄλλων ἕνεκ’ ἀνθρώπων, ὅπωσ μὴ περὶ τῶν μεγίστων φαύλωσ ὑπαχθεῖεν μηδ’ ἀγνοήσαιεν ὅσῳ λαμπρότεροσ καὶ μείζων ἀνὴρ, τοσούτῳ προχειρότερον πιστεύσαντεσ αὐτῷ, μηδὲ ἣν οὐ θέμισ οὐδὲν φλαῦρον ἀκοῦσαι, ταύτην οἰόμενοι κακίζειν αὑτοὺσ τῶν καλλίστων ἀποστερήσαιεν ἑκόντεσ, ἐν ἴσῳ δὲ ἄκοντεσ εἰπεῖν, ὑπέστην τὸν λόγον τοῦ τε δικαίου χάριν καὶ τῆσ χρείασ. τὸ μὲν οὖν ἀξίωμα τοσοῦτον τοῦ παρόντοσ ἀγῶνοσ. καλῶ δ’ ἐπὶ τούτῳ τῷ τολμήματι καὶ Ἑρμῆν λόγιον καὶ Ἀπόλλωνα μουσηγέτην καὶ Μούσασ ἁπάσασ ἡγεμόνασ γενέσθαι, μάλιστα μὲν καὶ δι’ αὐτὸ τὸ ἴδιον τῆσ νῦν κλήσεωσ, ὅτι τούτων ἡ δωρεὰ ὑπὲρ ἧσ ἅμα καὶ δι’ ἧσ ἀγωνιζόμεθα, ἔπειθ’ ὅτι καὶ δύο συμπέπτωκεν. οὔτε γὰρ πρὸσ τὸν φαυλότατον τῶν Ἑλλήνων οὔθ’ ὑπὲρ τῶν φαυλοτάτων οἱ λόγοι.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION