헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́44́0́002́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 2:)

ὃν μὲν οὖν τρόπον διετέθην ἐπὶ τῇ περὶ τὸν σεισμὸν συμφορᾷ καὶ ὁποῖόν τινα ἐμαυτὸν παρέσχον τοῖσ πρεσβεύσασιν ὑμῶν εἰσ Αἴγυπτον κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ, παρ’ αὐτῶν κάλλιστ’ ἂν πύθοισθε. ἀγγελλομένων δέ μοι πολλῷ δεινοτέρων, εἰ οἱο͂́ν τε εἰπεῖν, τῶν νῦν, ὅτι ἀπιστεῖτε ὑμῖν αὐτοῖσ καὶ διῄρησθε καὶ ταραχὰσ οὐ προσηκούσασ ὑμῖν ταράττεσθε, οὔθ’ ὅπωσ χρὴ πιστεύειν οὔθ’ ὅπωσ ἀπιστεῖν εἶχον. οἵ τε γὰρ ἀγγέλλοντεσ ὑμέτεροι πολῖται καὶ τἄλλα τῶν ἀξιοπίστων καὶ καθ’ ὑμῶν τὸ παραδέξασθαι ῥᾳδίωσ τοιαύτασ αἰτίασ οὐκ ἐνῆν. εἰ μὲν οὖν περιῆν Τέρπανδροσ ὁ Λέσβιοσ, ἐκεῖνον ἂν ὑμῖν συνευξάμην ἐλθεῖν· ἐπεὶ δὲ λόγῳ ψιλῷ δεῖ πείσαντα καταστήσασθαι τὰ πράγματα, ἐμαυτοῦ τὸ ἀγώνισμα ποιοῦμαι. πρῶτον μὲν οὖν ἐκεῖνο ἐνθυμήθητε ὅτι ὑπὲρ μὲν ἄλλου τινὸσ πράγματοσ οἱο͂́ν τέ ἐστι καὶ τοὺσ ἐναντίουσ λόγουσ διελθεῖν, ὑπὲρ δὲ τῆσ ὁμονοίασ οὐδεὶσ πώποτε ἠμφισβήτησε τὸ μὴ οὐ μέγιστον εἶναι τῶν ἀγαθῶν ταῖσ πόλεσιν. ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τῶν πολιτειῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἐν αὐταῖσ νομίμων χωρὶσ ἕκαστοι φρονοῦσι, τὸ δ’ ἐν ἁπάσῃ τῇ πολιτείᾳ μηδὲν ἐναντιώτερον εἶναι στάσεωσ μηδ’ ὅ τι μᾶλλον τοῖσ καθεστηκόσι λυμαίνεται, τουτὶ δ’ ὡσπερεὶ μιᾷ φωνῇ νενίκηκε. καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπον περὶ αὐτοῦ μὲν τούτου πάντασ συμφρονεῖν, ὡσ καλὸν ἡ ὁμόνοια καὶ σωτήριον, ταύτησ δὲ ἀμελήσαντασ ἐρίζειν ἀλλήλοισ ἀξιοῦν, καὶ ταῦτα ἀνήνυτα, καὶ τὰ μηδενὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων ἀγνοεῖν ἔχοντα καλῶσ, ταῦτα ἐκφυγεῖν Ῥοδίουσ; οὐ μὴν οὐδ’ εἰδέναι μὲν φάσκειν, ἑκόντασ δὲ ὀλιγωρεῖν τῆσ σωτηρίασ ἀνθρώπινον. ἥδιστα δ’ ἄν μοι δοκῶ τοῦτ’ ἐπιτιμηθῆναι, ὡσ ἀρχαῖα λέγων καὶ οὐδ’ ὁτιοῦν καινὸν εὑρηκώσ. πῶσ γὰρ οὐκ ἄτοπον τῷ μὲν λέγοντι μέμφεσθαι ὡσ λίαν γνώριμα καὶ παλαιὰ καὶ πᾶσι δοκοῦντα συμβουλεύει, αὐτοὺσ δὲ μὴ τολμᾶν χρῆσθαι τοῖσ οὕτω φανεροῖσ, ἀλλὰ μὴ μόνον πρὸσ αὑτοὺσ στασιαστικῶσ ἔχειν, ἀλλὰ καὶ παντὶ τῷ μέχρι τούτου χρόνῳ διαφέρεσθαι; ἐγὼ δ’ οὔτε τὸν σύμβουλον οὔτε τοὺσ χρωμένουσ ἡγοῦμαι τοῦτο δεῖν σκοπεῖν, τὸν μὲν ὅπωσ ἐρεῖ ταῦτα ἃ μηδεὶσ, τοὺσ δ’ ὅπωσ ἀκούσονται ταῦθ’ ἃ μὴ πρότερον, ἀλλ’ ὅ τι μέλλει κοινῇ συνοίσειν, τοῦτο καὶ λέγειν προαιρεῖσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 2:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION