헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́42́0́011́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 11:)

ὥστ’ οὐδ’ ὅστισ ἂν μόνον εἶπε τὴν αὐθάδειαν ὑποκοριζόμενοσ ἀνδρείαν, δόξειεν ἂν τοιοῦτοσ εἶναι, ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον φόβῳ τῷ περὶ τῶν ὑπαρχόντων. πρὸσ δὲ τούτοισ τοῦ θεοῦ τοὺσ θεωροὺσ τοὺσ εἰσ Δελφοὺσ ἀφικομένουσ ἐξελαύνοντοσ μετ’ ἀπειλῶν δεινῶν καὶ φόβων οὐκ ἐξεπλάγησαν, οὐδ’ ἡττήθησαν τῶν ἐπιόντων πραγμάτων, ἀλλὰ καὶ μέρουσ τῆσ Ἑλλάδοσ οὐκ ὀλίγου νοσήσαντοσ, καὶ τῶν μὲν εὐπρεπῶσ ἐκποδὼν στάντων, εἰ δὴ τοῦτό γε εὐπρεπῶσ δεῖ καλεῖν, τῶν δὲ ἐκ τοῦ φανεροῦ μηδισάντων, ἔδειξαν ὅσου τινὸσ ἄξιον εἰή πρᾶγμα αἱ πρῶται πόλεισ ταυτὸν φρονήσασαι. ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ γυμνικοῖσ ἀγῶσι τὸ τὴν νόμιμον καὶ γιγνομένην μάχην ἀφέντασ τὸν ἔξωθεν τρόπον κακουργεῖν οὐ πάνυ θαρρούντων ἐστὶν ἑαυτοῖσ, οὐδ’ ἡγουμένων οἱο͂́ν τε εἶναι νικᾶν ἐκ περιουσίασ, οὕτω κἀν τοῖσ πράγμασιν ἡ παρὰ καιρὸν ἔρισ καὶ τὸ τοῦ προσήκοντοσ ἔξω σχήματοσ ἡττωμένων τοῖσ ὅλοισ εἶναι δοκεῖ. ὥστε οὐ φθόνου μᾶλλον, ἀλλὰ καὶ φόβου καὶ ὕβρεωσ καὶ ἀνοίασ καὶ συλλήβδην εἰπεῖν ἁπάσησ κακίασ ἐστὶν ἡ στάσισ αἰτία, καὶ τῇ προσηγορίᾳ ἁπάντων ἐναντιώτατα ἔχει, ἣν ὑμεῖσ περὶ πρωτείων αὐτοῖσ τέθεισθε. χωρὶσ δὲ τούτων τὸ μὲν πρὸσ τοὺσ ἀλλοφύλουσ ἐθελέχθρωσ καὶ φιλονείκωσ ἔχειν τάχ’ ἄν τισ εἰή συγγνώμη, τὸ δὲ πρὸσ αὑτοὺσ οὕτωσ ἀπίστωσ καὶ στασιαστικῶσ διακεῖσθαι οὔτε γνώμησ ἀγαθῆσ οὔτε τύχησ οὐδ’ ἂν εἷσ φήσειεν εἶναι. ἔχοιτε δ’ ἂν ἐξετάσαι παραδείγμασι τοῖσ ἤδη συμβεβηκόσι χρώμενοι. καὶ γὰρ εἰ μὴ ὅμοια τὰ πράγματα μηδ’ οἱ καιροὶ παραπλήσιοι, τό γε εὖ φρονεῖν ἀεί πωσ ταυτόν ἐστιν. ἀνενέγκατε τοίνυν ἐπὶ τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα, ἐπειδὴ καὶ ἀποίκοισ τῶν Ἑλλήνων τῶν ἐκεῖ συμβέβηκε σχεδὸν ἅπασιν ὑμῖν εἶναι ‐ λέξω δὲ οὐδὲν καινὸν, ἀλλ’ ἃ πάντεσ ἐπίστασθε ‐ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ καὶ τοὺσ Ἀθηναίουσ. ἐκεῖνοι γὰρ μέχρι μὲν ταυτὰ ἐφρόνουν καὶ μίαν γνώμην εἶχον περὶ τῶν πραγμάτων, ζηλωτοὶ μὲν αὐτοὶ πᾶσι τοῖσ Ἕλλησιν ἦσαν, πολλῶν δὲ καὶ μεγάλων ἀγαθῶν ἀλλήλοισ τε καὶ τῶν ἄλλων τοῖσ δεηθεῖσιν ἑαυτῶν αἴτιοι· καὶ συστάντων ἐπὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἁπάντων ὡσ εἰπεῖν ἀνθρώπων, ὥστε τὴν μὲν θάλατταν ἐμπλησθῆναι τριήρων, τὴν δὲ γῆν πεζῶν, εἶναι δὲ τὴν προσδοκίαν τῶν κακῶν ἐν κέρδουσ μέρει τῷ μὴ αὐτά γέ πω παρεῖναι, οὐκ ἠπόρησαν ὅ τι χρήσονται, ἀλλὰ ἀκούοντεσ μὲν γῆν καὶ θάλατταν μεταβάλλοντα εἰσ ἄλληλα, ἀκούοντεσ δὲ ἥλιον κρυπτόμενον τοῖσ τοξεύμασι, καὶ ποταμοὺσ ἐπιλείποντασ πίνουσι τοῖσ ἐπιοῦσι, καὶ ἔθνη καὶ πόλεισ ὅλασ ἀναλισκομένασ εἰσ δείπνου λόγον τῷ βασιλεῖ·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 11:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 11:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION