헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́40́0́006́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:)

καὶ ὧν νηφόντων κατεγνώκαμεν, τούτοισ μεθύουσι πιστεύσομεν; καὶ μὴν οὐδ’ ὁ καιρὸσ παιδευόντων, ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων, εἰ δὲ βούλεσθε, ὁ τῶν σάμων τῶν ἱερῶν καὶ τῶν παννυχίδων. ὥστε πῶσ εἰκὸσ ἐν ᾧ τῶν ὄντων διδασκάλων τοὺσ παῖδασ ἀφίεμεν, ἐν τούτῳ τοὺσ μηδὲν προσήκοντασ καὶ τοὺσ ἑαυτοὺσ εἰσποιοῦντασ ἐφιστάναι, καὶ μηδὲ παρ’ αὐτοῦ τοῦ τόπου δύνασθαι μαθεῖν ὅτι ἄλογοσ ἡ προσποίησισ. δεῖ γὰρ τόν γε διδάσκαλον οὐκ εἰσ τὰ θέατρα βαδίζειν κἀκεῖ νουθετεῖν· ταῦτα μὲν γὰρ ταῖσ ἡδοναῖσ καὶ ταῖσ ψυχαγωγίαισ ἀνάκειται· ἀλλ’ εἰσὶ τόποι δήπουθεν ἐπώνυμοι τοῦ προσρήματοσ, οὗ δεῖ φιλοσοφεῖν, καὶ οὐδ’ ἐν τούτοισ τοῦτον, οἶμαι, τὸν τρόπον χλευάζοντα καὶ κακῶσ ἀνέδην ἀγορεύοντα, ἀλλ’ ὡσ χρὴ τοὺσ ἐλευθέρουσ παιδεύοντα καὶ προδιδάσκοντα πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὴν ἀσχημοσύνην φυλάττεσθαι. καὶ μὴν εἰ μὲν τοὺσ ἀσελγαίνοντασ κωμῳδοῦντεσ τῶν ἄλλων ἀπείχοντο, τάχ’ ἄν τισ λόγοσ ἦν· νῦν δὲ ἄρχεται μὲν τὸ πρᾶγμα ἀπ’ ἀρχῆσ εὐπροσώπου, τελευτᾷ δὲ εἰσ καλὸν οὐδαμῶσ. πολλοὶ μὲν γὰρ οὐδὲν προσῆκον αὐτοῖσ ἀκούουσι κακῶσ, εἰσὶ δ’ οἳ καὶ μηδένα λανθάνοντεσ ὅμωσ τὴν ἐν τῷ μέσῳ λοιδορίαν διαφεύγουσι. διὰ τί; ὅτι οὐ διδασκάλων οὐδὲ σωφρονιστῶν οὐδὲ βελτίουσ ποιεῖν βουλομένων τρόποισ χρῶνται, αὑτοὺσ γὰρ ἂν πρότερον ἐποίησαν βελτίουσ, ἀλλὰ καὶ πρὸσ ἔχθραν καὶ πρὸσ χάριν τὴν ἑτέρων, τὸν μὲν ἀργύριον αἰτήσαντεσ οὐ τυχόντεσ, τοῦ δ’ ἐρασθέντεσ οὐ πείσαντεσ, οὕτω ψέγουσι, καὶ πάλιν αὖ σιωπῶσι διὰ θάτερα, ὥστε οὐ τοὺσ αἰσχρῶσ ζῶντασ φανεροὺσ καθιστᾶσι. σκέψασθε δ’ οὑτωσὶ, τίνασ μάλιστ’ εἰκὸσ ἐξωνεῖσθαι τὰσ κακηγορίασ; ἆρ’ οὐ τοὺσ τὰ τοιαῦτα συνειδότασ ἑαυτοῖσ φαίητ’ ἄν; τίνασ δ’ ὡσ ἥκιστα τούτων φροντίζειν; ἆρ’ οὐχ οἵτινεσ αὑτοῖσ καὶ τοῖσ βεβιωμένοισ θαρροῦσι; δῆλόν που. οὐκοῦν τἀναντία τῆσ ὑποσχέσεωσ γίγνεται, οἱ μὲν ἀσελγεῖσ καὶ αἰσχροὶ ἀθῶοι τῷ λόγῳ, κωμῳδοῦνται δ’ οὓσ ἥκιστα δεῖ. φέρε δὴ θῶμεν ἀμφοτέρουσ ἀναμὶξ ἀκούειν κακῶσ, ‐ οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ’ ἂν σὺ φαίησ, ὡσ οὐδεὶσ μή ποτ’ ἀκούσῃ κακῶσ ἐπιεικὴσ ὢν τοὺσ τρόπουσ ‐ οὐκοῦν οἱ μὲν δόξησ ἠμεληκότεσ καὶ διεφθαρμένοι καθάπαξ ὑπὸ τῶν αἰσχρῶν ἐπιθυμιῶν οὐδ’ ὁτιοῦν δή που ζημιοῦνται, ἀλλὰ καὶ κέρδοσ ἂν θεῖντο ἀγαλλόμενοι τῷ φανεροὶ πᾶσι γίγνεσθαι, οἱ δὲ παρ’ ἀξίαν ἀγωνιζόμενοι πῶσ οὐ πολὺ τῶν ἄθλων ἃ τῆσ σωφροσύνησ εἶναι χρὴ διαμαρτάνουσιν;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION