Aristides, Aelius, Orationes, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 9:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 9:)

ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο θαυμαστὸν φαίνεται, εἴ τισ τὸ μὲν Θηβαίουσ μόνουσ ἀντιπάλουσ ἡμῖν καταλειφθῆναι δέδιε, τὸ δὲ πρὸσ ἀμφοτέρουσ ἡμῖν εἶναι τὸν λόγον οὐδενὸσ ἄξιον κρίνει φόβου. νὴ Δί’ ἀλλ’ ὄντων τῶν τροπαίων οὐκ ἄξιον καταπολεμῆσαι Λακεδαιμονίουσ. ἡμεῖσ δὲ αὐτοὺσ τοὺσ εἰσηγησαμένουσ ἡμῶν πολίτασ, δι’ ὧν ταῦτα ἀνεστήσαμεν, οὐκ ἀφήκαμεν διὰ ταῦτα, ὅτ’ ἠδικηκότασ ὕστερον εὑρ́ομεν, ἀλλὰ τοῦτο μὲν Μιλτιάδην ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τελευτήσαντα οὐκ ἐκρίναμεν παρ’ ἀξίαν ἀπολωλέναι, τοῦτο δὲ τὸν τῶν καλλίστων ἔργων σύμβουλον καὶ στρατηγὸν γενόμενον Θεμιστοκλέα φυγάδα ἐποιήσαμεν, ἀποκτεῖναι παρόντα λαβεῖν οὐ δυνηθέντεσ. πῶσ οὖν οὐ δεινὸν αὐτοῖσ μὲν ὑμῖν οὕτω κεχρημένουσ ὑμᾶσ ὑπάρχειν δι’ ὧν ὁστισοῦν τὰσ τότε πράξεισ. κατωρθῶσθαι μᾶλλον ἂν ἢ διὰ Λακεδαιμονίων εἴποι, Λακεδαιμονίουσ δ’ ἀφεῖναι δι’ ἐκείνασ καθελεῖν, εἰληφότασ καιρόν; καὶ μὴν ὅτι καὶ τὸ σχῆμα βέλτιον τοῦ πρὸσ αὐτοὺσ πολέμου ἤπερ τοῦ ὑπὲρ αὐτῶν εἴσεσθε ῥᾳδίωσ. ἐν ἐκείνῳ μὲν γάρ ἐστι τὸ μετὰ τῶν ἀσθενεστέρων εἶναι δοκεῖν, ὅπερ εἶναι γενναῖον οὗτοί φασιν· ἐν τούτῳ δ’ ἀντὶ μὲν τούτου σὺν τοῖσ ἠδικημένοισ εἶναι, μεῖζον ὂν εἰσ σεμνότητα· ὃ δὲ σφαλερὸν πρόσεστιν ἐκείνῳ, τοῦτ’ ἐκπεφευγέναι διὰ τὸ βελτίουσ τοὺσ κοινωνοὺσ ἔχειν. ὃ δ’ ἀσφαλείᾳ νικᾷ δόξῃ παρισούμενον, πῶσ οὐ κάλλιον ὁστισοῦν ἂν κρίνοι σωφρονῶν; δείκνυμι μὲν δὴ ταῦτα· λέγειν δὲ καὶ κάλλιον καὶ δικαιότερον τὸ δόξαν ὑμῖν ἀνάγκη κἀμοὶ, καὶ μὴ λέγειν μόνον, ἀλλὰ καὶ συμπράττειν προθύμωσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION