헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́34́0́013́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:)

τί οὖν ἔτι καὶ δεῖ κινδυνεύειν, εἰ τότ’ οὐχ ἕξομεν τὸ ἆθλον ὅταν κτησάμεθα; ἀλλὰ νὴ Δία ταυτὶ μὲν σαφῆ, ἀδεὲσ δὲ ἄλλωσ συναναλαβεῖν Λακεδαιμονίοισ τὴν δύναμιν καὶ φόβον οὐδ’ ὁντινοῦν ἔχει. ἀλλ’ ἔγωγε, καὶ μηδεὶσ ἐκπλαγῇ πρὸσ τὴν ὑπερβολὴν, οὐκ ὀκνήσαιμ’ ἂν φῆσαι πολὺ μᾶλλον δεδιέναι Λακεδαιμονίουσ τῆσ αὑτῶν κυρίουσ ὄντασ ἢ Θηβαίουσ τῆσ Ἑλλάδοσ. οὗτοι μὲν γὰρ οὐδ’ ἂν ἔχοντεσ τὴν ἀρχὴν φυλάξαι μοι δοκοῦσιν, ἐλάττουσ ὄντεσ τῶν πραγμάτων, ἀλλ’ ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου ῥᾳδίωσ ἂν πάλιν οἱοῖ́περ ἦσαν γενέσθαι, ἐκεῖνοι δ’ ἑώσ ἂν καὶ ἡντινοῦν ἀφορμὴν ἔχωσιν, οὐ χαλεπῶσ ἄν μοι δοκοῦσι κατὰ μικρὸν αὐξηθῆναι, ἐπεὶ καὶ τὸ παλαιὸν ἐκ μικρῶν κομιδῆ καὶ φαύλων πολισμάτων ὁρμηθέντεσ, Βοιοῦ καὶ Κυτινίου καὶ Ἐρινεοῦ, καὶ οὐδένων ὄντεσ σεμνότεροι, ἀλλὰ καὶ ἀγαπητῶσ ἐλθόντεσ οὗ νῦν οἰκοῦσι, δι’ ἡμῶν πρῶτον μὲν Πελοποννήσου τὰσ δύο μοίρασ ἔσχον, Μεσσήνην ἀνελόντεσ, ἔπειτα πάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ ἦρξαν δυνάμεωσ κατὰ μικρὸν εὐπορήσαντεσ. ἀλλ’ ὦ μάτην δεδιὼσ, ἡ χάρισ αὐτοὺσ, ἣν ὀφείλουσι τῆσ βοηθείασ ἡμῖν, μετριωτέρουσ ποιήσει, φαίη τισ ἄν. χάρισ δέ ἐστι τίσ ἣν ἀνθρώπων ἴσασί τῳ Λακεδαιμόνιοί ποτε, οἳ τοὐναντίον τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ πεπόνθασιν; οἱ μὲν γὰρ, κἂν τὰ μάλιστα ἀδικηθῶσι, πραότεροι γίγνονται διὰ τὰσ ὕστερον εὐεργεσίασ, Λακεδαιμονίοισ δ’ εἴπερ ἄλλο τι ἐπιτετήδευται καὶ τοῦτ’ ἤσκηται, ὅταν τὰ μέγιστα εὖ πάθωσι, τότε ἐπὶ τοὺσ ποιήσαντασ ἔρχεσθαι. πρῶτον μὲν, ἵν’ ἀπὸ τῶν οἰκείων ἀρξώμεθα, οὗτοι σωθέντεσ ὑφ’ ἡμῶν ἐπὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ, ‐ ἴστε γὰρ δή που τοῦθ’ ὅτι δέκα μὲν ναῦσ εἰσ τὸ ναυτικὸν αὐτοὶ, τετρακοσίουσ δ’ ὁπλίτασ εἰσ Πύλασ παρέσχοντο, καὶ ταῦτ’ ἦν αὐτοῖσ μόνα τὴν πρώτην, ἃ κἂν εἰ πρὸσ Μεγαρέασ ἐπολέμουν, γέλωσ ἦν, τὸ δὲ σύμπαν εἰσ ἡμᾶσ καὶ τὰσ ἡμετέρασ τριήρεισ ἀνήρτητο, αἵπερ οὖν καὶ ἐκώλυσαν τὴν Πελοπόννησον κατὰ πόλιν ληφθῆναι ‐ ἀλλ’ ὅμωσ τοιαύτησ μὲν καὶ τηλικαύτησ εὐεργεσίασ πειραθέντεσ, πρέσβεισ δ’, ὅτε Μαρδόνιοσ προὐκαλεῖθ’ ἡμᾶσ εἰσ συμμαχίαν ἐπὶ δώροισ, ἀντιπέμψαντεσ αὐτοὶ καὶ φωνὰσ οὐκ ἐλάττουσ ἢ νῦν ἀφέντεσ, μὴ προδοῦναι σφᾶσ, οὐ πολὺσ χρόνοσ μετὰ ταῦτα διεγένετο καὶ ἐκώλυον μὲν ἡμᾶσ τειχίζειν τὴν πόλιν, βοήθειαν δὲ εἰσ Ἰθώμην ᾔτησαν μὲν, ἐλθοῦσαν δ’ ἀπέπεμψαν ἀτίμωσ, τὰ τελευταῖσ δὲ εἰσ πόλεμον φανερὸν καταστήσαντεσ ἃ παθεῖν ὤφειλον αὐτοὶ, ταῦθ’ ἡμᾶσ εἰργάσαντο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION