헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́34́0́005́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 5:)

ἑνὸσ γὰρ μέροσ τοῦ πολέμου τοῦ τότε [ἡμέρα καὶ καιρὸσ], λέγω τοῦ Σικελικοῦ, πλείω κακὰ καὶ πράγματα ἡμῖν ἤνεγκεν ἢ Λακεδαιμονίοισ ἃ νῦν ἀποδύρονται. ἢ πρὸσ τί βούλεσθε ἐκείνων ταῦτ’ ἐξετάσομεν; πότερον πρὸσ τὰσ ναυμαχίασ ἃσ τοσαύτασ ἠτυχήσαμεν, ἢ πρὸσ τὰσ ἐν τῇ γῇ μάχασ, ἢ πρὸσ τὸν τῶν τριήρων ἐμπρησμὸν, ἢ πρὸσ τὴν ἀναχώρησιν τὴν πανώλεθρον; ἀλλὰ μὰ τὸν Δία καὶ τοὺσ θεοὺσ οὐκ οἶδα εἰ ἄδακρυσ ταῦτα διεξιὼν ἀρκέσω. τί οὖν οἱ νῦν ταπεινοὶ Λακεδαιμόνιοι, τηλικαύτησ καὶ τοσαύτησ συμφορᾶσ περιεχούσησ τὴν πόλιν; ἆρά γε ἀποχρῆν ἔκριναν; πάντασ μὲν οὖν ἀνθρώπουσ συνίστασαν τότε ἐπ’ αὐτὴν, Τισσαφέρνην, Κῦρον, τὰσ Φοινίσσασ τριήρεισ, τοὺσ βασιλέωσ δούλουσ, τοὺσ Ἕλληνασ ἅπαντασ, ἑώσ ἅπαντα διελθόντεσ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ παρεστήσαντο τὸ ναυτικὸν ἡμῶν. καὶ τοῦ τοιούτου πάθουσ συμβάντοσ τῇ πόλει πῶσ ἐποίησαν; καταλαβόντεσ τὸν εἴσπλουν εἶργον τὰ πλοῖα τοῦ Πειραιῶσ· καὶ δὴ λιμὸσ ἦν. οὐδὲ τοῦτ’ ἀπέχρη, ἀλλ’ ἐχομένων μὲν τῶν νήσων, ἐχομένων δὲ τῶν ἄλλων ἁπάντων κτημάτων, μεθεστηκότων δ’ οἰκετῶν, πορθουμένησ δὲ τῆσ χώρασ ὑπὸ τῶν ἐν Δεκελείᾳ, τοῦ δὲ ἐδάφουσ ὄντοσ λοιποῦ τῇ πόλει, τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ βοηθεῖν ἂν ἐθελῆσαι, εἴ τισ ἠδίκει, ὥστε συμβάσεωσ ἡμᾶσ οὐκ ἠξίωσαν ἐν τοσούτοισ κακοῖσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ πρέσβεισ τοὺσ ἐλθόντασ ὡσ αὐτοὺσ παρ’ ἡμῶν πρότερον μὲν ἀπράκτουσ καθάπαξ ἀπέπεμψαν, τελευτῶντεσ δ’ ἐπὶ τοσοῦτον κατέσχον, ἑώσ πλήρη νεκρῶν ἐποίησαν τὴν πόλιν, καὶ ταύτην ἐπιθήκην κακῶν προσεξετίσαμεν αὐτοῖσ. τηνικαῦτα δ’ ἐσπένδοντο ἐπὶ τῷ προσθεῖναί τι κακὸν, ἐπὶ τῷ παραδοῦναι μὲν ἡμᾶσ αὐτοῖσ τὰσ ὑπολοίπουσ ναῦσ, κατασκάψαι δὲ αὐτοχειρίᾳ τὰ τείχη. τάχ’ ἂν οὖν τισ τοῦτ’ αὐτὸ μνησικακεῖν εἶναι φήσειε, τὸ ταῦτ’ ἐξετάζειν ἀκριβῶσ, τὸ δ’ ἐστὶ πᾶν τοὐναντίον ἐκ τούτων ὅτι μὴ μνησικακοῦμεν δεικνύμενον. διὰ τί; ὅτι οὐδέπω πεπονθότων ἅπερ ἡμεῖσ τῶν Λακεδαιμονίων οὐδὲ εἰσ ἴσον ἡκόντων οὐκ ἔστιν εἰπεῖν ὡσ αὐτάρκη δίκην εἰλήφαμεν. εἰ δὲ μηδέπω τὴν ἱκανὴν ἔχομεν, τὸ δοκεῖν μνησικακεῖν ἐκφεύγομεν, ἂν ἐπεξίωμεν αὐτοῖσ. ἐγὼ γὰρ ὅστισ μὲν τῶν δικαίων τετυχηκὼσ, εἶτ’ ἔχεται τῶν ἐγκλημάτων ὑπὲρ τοῦ προσεξεργάσασθαί τι κακὸν, τοῦτον μὲν πέρα τοῦ καιροῦ παρωξύνθαι νομίζω καὶ τὸ ὑπερβάλλον τῆσ ἀξίασ μνησικακεῖν καλῶ·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 5:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 5:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION