헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́34́0́002́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 2:)

οἱ γὰρ, εἰ μὴ βοηθήσεθ’ ὑμεῖσ, οὐδὲν ὧν κατωρθώκασιν εἶναι πλέον αὑτοῖσ κρίνοντεσ, δι’ ὧν περὶ τοῦ μέλλοντοσ δέονται, διὰ τούτων τὴν ἐφ’ οἷσ κεκρατήκασι δόξαν ἐφ’ ὑμᾶσ ἄγουσιν. ἐγὼ δὲ μάλιστα μὲν ἠβουλόμην ἂν ὑμᾶσ καὶ τῆσ μάχησ αὐτῆσ μετεσχηκέναι· οὐδενὸσ γὰρ καλλίονοσ ἔργου κεκοινωνηκότεσ ἦτ’ ἂν οὐδὲ ἐφ’ ᾧ μᾶλλον ἂν εἴχετε σεμνύνεσθαι δικαίωσ· ἡγοῦμαι δὲ καὶ τὸ νῦν εἰσ δέον τρόπον τινὰ ἀπηντηκέναι. ὁρῶ γὰρ τοὺσ μὲν κινδύνουσ ἐλάττουσ γεγονότασ, τὴν φιλοτιμίαν δ’ οὐ φαυλοτέραν οὖσαν ὑμῖν. τὸ μὲν γὰρ ἐξ ἀρχῆσ δεηθῆναι τοὺσ Θηβαίουσ οὐδὲν ἦν θαυμαστὸν, τὸ δ’ εὐτυχηκότασ, καὶ ταῦτα ὧν οὐκ ἂν ἤλπισαν μείζω, μηδὲν μᾶλλον ἀπηλλάχθαι τοῦ χρῄζειν ὑμῶν, τοῦτο καὶ μέγα καὶ καλὸν καὶ σφόδρα ἐμοὶ γοῦν ἡδομένῳ γέγονεν. οὐκ ὀκνήσω δὲ εἰπεῖν ὅτι μοι καὶ βέλτιον φαίνεται μετὰ τὴν κλῆσιν βοηθεῖν αὐτοῖσ ἤπερ ἀκλήτουσ. ἐκείνωσ μὲν γὰρ κἂν εἶχον ἴσωσ εἰπεῖν ὕστερον ὡσ οὐκ ἐδέονθ’ ὑμῶν, αὐτοὶ δὲ παρόντεσ καὶ μηδὲν ἧττον τῶν ἠτυχηκότων τεθεραπευκότεσ ὑμᾶσ οὐ δή που δύναιντ’ ἄν ποτ’ ἔξαρνοι γενέσθαι περὶ ὧν ὑφ’ αὑτῶν ἐξελεγχόμενοι φανοῦνται. λέγουσι δέ τινεσ Θηβαίουσ ἀναισθήτουσ εἶναι, καὶ ἴσωσ ἀληθῆ λέγουσι κατ’ ἄλλο τι· ὃ δ’ ἀεὶ κοινὸν ἅπασιν ὡσ εἰπεῖν ἐστιν ἁμάρτημα, τοῦτ’ οὐ πεπόνθασιν, ἀλλὰ καὶ τῶν σφόδρα εὖ φρονεῖν πεπιστευμένων ἐξισταμένων ὅταν τι παρ’ ἐλπίδασ εὐτυχήσωσιν, αὐτοὶ μετὰ νίκην τοσαύτην πόρρω τούτου γεγόνασιν. οἳ γὰρ ἐφ’ ὑμᾶσ ἥκουσι καὶ ἴσασιν ὅτι οὐδ’ ἂν δεκάκισ νικήσωσι Λακεδαιμονίουσ, οὐδέν ἐστι πλέον αὐτοῖσ ἑώσ ἂν ἀπῆτε ὑμεῖσ, πῶσ οὐκ εὖ φρονοῦσι; καὶ μὴν οὐδὲ Λακεδαιμόνιοι μέμψιν δικαίαν ὑμῖν ἕξουσιν, ἂν ἀντιλάβησθε τῶν πραγμάτων τοῖσ Θηβαίοισ. ἐνθυμείσθων γὰρ ἅ ποτε αὐτοὶ περὶ Αἰγίνησ καὶ Ποτιδαίασ ἔγνωσαν· κἂν ἐπ’ ἀληθείασ ἐθέλωσι σκοπεῖν, εἴσονται σφίσιν αὐτοῖσ οὐκ ἐνὸν ἄλλωσ εἰπεῖν οὐδ’ ἑτέραν ψῆφον ἐνεγκεῖν ἢ ὡσ οὐκ ἐατέον ἐστὶν ὑμῖν αὐτοὺσ οὐδ’ ἀνετέον. ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ὅ τι τῶν πάντων ἠδίκηντο ὑφ’ ἡμῶν ἐπ’ ἐκείνων τῶν χρόνων οὐκ ἂν ἔχοιεν οὐδέπω καὶ νῦν δεῖξαι οὐδὲ καταιτιάσασθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 2:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION