헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́26́0́021́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 21:)

ἐοίκεν ἡ ὑπόσχεσισ ἄρνησισ εἶναι, ἐπεῖναι γὰρ τὸ ἀδύνατον. ταῦτα ἠπόρουν· κἀν τούτῳ ἐκάλει ὁ θεὸσ πάλιν εἰσ Πέργαμον, καὶ ἐτύγχανε Ῥουφῖνοσ ἐπιδημῶν, ἔμελε δ’ αὐτῷ τοῦ τιμᾶν ἡμᾶσ εἰσ ὅσον οἱο͂́σ τ’ ἦν. συντυχὼν δ’ αὐτῷ διηγοῦμαι τὰ πεπραγμένα καὶ βοηθεῖν ἠξίουν. πάντωσ δὲ καὶ αὐτὸν Σεβῆρον ὡμολογηκέναι κυρίαν εἶναί μοι τὴν ἀτέλειαν· τοῦτο δ’ οὐκ ἐξαρκεῖν γεγράφθαι· καὶ γὰρ ἄλλῳ παντὶ τῶν ἡγεμόνων ὑπάρξειν ἄλλο τι προστάττειν ἐμοὶ μετὰ τοῦ αὐτοῦ τούτου παραγράμματοσ, καὶ οὕτω λυθήσεσθαι τὴν ἀτέλειαν διὰ προσθήκησ τοῦ μένειν. δεῖσθαι δὲ οὐ τῆσ τοῦ ῥήματοσ εὐπρεπείασ, ἀλλὰ τοῦ πράγματοσ, τὸ γὰρ σῶμα οὕτωσ ἔχειν μοι. ἔδοξα δίκαια λέγειν τῷ Ῥουφίνῳ καί μοι δίδωσι πρὸσ αὐτὸν ἐπιστολὴν τῇ αὑτοῦ φωνῇ γράψασ ὡσ δυνατὸν προθυμότατα, ἐν ᾗ τά τε ἄλλα ἐπεξῄει, τὰ μὲν ὡσ συνιστὰσ, τὰ δ’ ὡσ συμβουλεύων, καὶ περὶ μὲν τοῦ μέλλοντοσ ᾐνίττετο ὁποῖόν τι ἔσοιτο, εἰ μή με ἑκὼν ἀφίοι. ἵνα δ’ ἐκπεράνω, γιγνόμεθα ἐν τῇ Σμύρνῃ Διονυσίοισ, καὶ παρῆν ὁ Σεβῆροσ κατὰ τὴν ἑορτήν· ἦν οὖν τισ τῶν καλουμένων πρεσβευτῶν τά τε ἄλλα θαυμαστὸσ ὡσ ἐπιτηδείωσ ἔχων αὐτῷ, καὶ σχεδὸν ὡσπερεὶ γραμματεὺσ αὐτοῦ· πάντων γὰρ ὅσα ἐν γράμμασι κύριοσ αὐτὸσ ἦν. καὶ δὴ καὶ τότε τὴν ἐπιστολὴν τούτῳ δείκνυμεν, ἐντυχόντεσ πρώτῳ· καὶ γὰρ ἦν ἐπὶ τῆσ διοικήσεωσ τῆσ περὶ Σμύρναν. καὶ μὴν ὅσα γε ἀπὸ στόματοσ εἰπεῖν ἔδει, πάντα διῆλθον πρὸσ αὐτὸν, ἵνα εἰδὼσ ἀκριβῶσ φράζοι πρὸσ τὸν ἡγεμόνα. καὶ ὡσ ἑώρων τούσ τε λόγουσ δεχόμενον καὶ πρὸσ τὰ δίκαια καμπτόμενον, ἐνθύμιον ποιοῦμαι τὴν τοῦ ἐνυπνίου φωνὴν, ὡσ ὁ γραμματεὺσ ὑπισχνεῖτό μοι συμπράξειν. καὶ τό τε ὄναρ αὐτὸ διηγοῦμαι πρὸσ αὐτὸν καὶ ἠξίουν ὑπακοῦσαι τῷ θεῷ, φάσκων τοῦτον ἐκεῖνον εἶναι τὸν ὑπισχνούμενον, αὐτὸν δὴ λέγων. ἥσθη τοῖσ λόγοισ, προσῆγεν ἡμᾶσ τῷ ἡγεμόνι, ἀπεδίδου τὰ γράμματα κοινῇ μεθ’ ἡμῶν. καὶ ὃσ ἔτι μὲν ἀναγιγνώσκων δῆλοσ ἦν παντοῖοσ γιγνόμενοσ, ἱστάμενόσ τε πολλαχοῦ τῶν γραμμάτων καὶ στρεφόμενοσ·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι δ# 21:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 21:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION