헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́25́0́004́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 4:)

ὅμωσ δὲ ἔδοξέ μοι διακαρτερεῖν καὶ παρέχειν τῷ φαρμάκῳ, εἰ ἄρα ἀλλὰ τῷ χρόνῳ τι ἀνύσειε. καὶ οὕτω δὴ τό τε στῆθοσ ψύχεται ψύξιν δεινὴν καὶ βὴξ ἐπιγίγνεται πυκνή τε καὶ ἰσχυρὰ, καὶ ἀπορίᾳ εἰχόμην, καὶ ὁ θεὸσ σημαίνει φθόην εἶναι. καὶ τῆσ ἐπιούσησ οἱ κρόταφοι καὶ ὁ κύκλοσ τοῦ προσώπου ἅπασ κατετείνετο, καὶ σιαγόνεσ συνεκέκλειντο καὶ θόρυβοσ ἦν εἴπερ ποτέ. ὡσ δὲ ἐχάλασα μικρόν τι, ἐνθύμιον γίγνεταί μοι χρήσασθαι τῷ θεῷ τῷ ἐν Κολοφῶνι καὶ περὶ τῶν παρόντων καὶ περὶ πάσησ τῆσ ἀσθενείασ. ἀπέχει δὲ ἡ Κολοφὼν τῆσ Λεβέδου οὐ πολὺ, καὶ ἡ νὺξ ἐτύγχανεν ἡ ἱερὰ ἐπικειμένη. δόξαν ταῦτα, πέμπω τὸν Ζώσιμον. ἐπελθούσησ δὲ τῆσ νυκτὸσ τῷ μὲν Ζωσίμῳ γίγνεται τόδε τὸ μαντεῖον φέρον εἰσ ἐμὲ ἰήσεταί σε νοῦσον ἠδ’ ἀκέσσεται Ἀσκληπιὸσ, πόλισμα Τηλέφου κλυτὸν τιμῶν, Καίκου ναμάτων οὐ τηλόθεν. ἐμοὶ δὲ τῆσ αὐτῆσ νυκτὸσ τάδε ἐγίγνετο, ὡσ κεφαλαίων ἀπομνημονεῦσαι. ἐδόκουν ἐπὶ τῆσ πατρῴασ ἑστίασ εἶναι, ἐν δὲ τῷ τοίχῳ οὗ τὰ ἕδη τῶν θεῶν ἐπιγράμματα εἶναι τοιάδε· οἱ δεῖνεσ σωθέντεσ ἐκ τῶν ἐσχάτων θεοῖσ πᾶσι χαριστήρια· καὶ ἐφαίνετο δὴ τῶν θυσιῶν ἴχνη. καὶ ἐμοὶ μέν γε ἡ ὄψισ αὕτη τῆσ συνεχείασ τῶν θυσιῶν ἦρξεν, οὐ μᾶλλόν τι πρὸσ τὸ ὄναρ ἀφορῶντι, ἀλλ’ ἅμα μὲν τοιαῦτ’ ἦν τὰ γιγνόμενα ἐκ τῶν θεῶν, ἅμα δ’ ἡ γνώμη οὕτω κατεσκευάσθη. ἐκ δ’ οὖν τῆσ Λεβέδου μετ’ εὐθυμίασ ἀνεχωρήσαμεν, ἡνίκα ἐδόκει τῷ θεῷ, καὶ ῥᾳστώνησ ἀπέλαυσα λόγου ἀξίασ. ὃ δ’ εἶπον περὶ τῆσ φθόησ, ἐπεσημήνατο ὕστερον πρὸσ τὸν νεωκόρον ὁ θεὸσ, ὡσ αὐτὸσ ἐμοὶ διηγεῖτο ὁ Ἀσκληπιακὸσ, οὐδὲν παρ’ ἐμοῦ προακηκοώσ· ἔφη γὰρ ἀκοῦσαι τοῦ θεοῦ λέγοντοσ ὡσ ἄρα φθόην μὲν καὶ κατάρρουν περιῃρηκὼσ εἰή μου, τὸν δὲ στόμαχον ἰῷτο. ἐν δὲ δὴ καὶ Νηρίτῳ τῶν τροφέων ἑνὶ τῶν ἐμῶν περὶ τὸν αὐτὸν μάλιστα χρόνον θαυμαστὰ οἱᾶ ἐνεδείξατο. οἶμαι γὰρ δόξαι τὸν θεὸν αὐτῷ λέγειν ἅμα τῷ Τελεσφόρῳ γενόμενον, βλέποντα εἰσ ἐμὲ, ὡσ ἄρα τούτου τά τε ὀστᾶ δέοι ἐξελεῖν καὶ νεῦρα ἐνθεῖναι, τὰ γὰρ ὄντα ἀπειρηκέναι· καὶ αὐτὸν μὲν δὴ ἐν παντὶ εἶναι καὶ ἀγωνιᾶν, ταῦτα ἀκούοντα περὶ ἐμοῦ, τὸν δὲ θεὸν φάναι παραμυθούμενον καὶ διδάσκοντα ὡσ ἄρα οὐκ ἄντικρυσ ἐκκόψαι τὰ ὀστᾶ οὐδὲ τὰ νεῦρα τὰ ὄντα ἐκτεμεῖν, ἀλλὰ δεῖν οἱο͂ν ἀλλοίωσίν τινα τῶν ὄντων γίγνεσθαι, οὕτω πολλῆσ καὶ ἀτόπου δεῖν τῆσ ἐπανορθώσεωσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι γ# 4:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 4:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION