헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́24́0́012́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:)

ἕτερον τοίνυν λουτρὸν ἐν Σμύρνῃ προσετάχθη χειμῶνοσ ἱσταμένου, ἔδει δὲ πορευθέντα πρὸσ τὰσ πηγὰσ τὰσ θερμὰσ τῷ μὲν θερμῷ ὕδατι μὴ χρῆσθαι, τῷ δὲ παραρρέοντι ποταμῷ, καὶ ἦν ἡμέρα πᾶσα ἔφυδρόσ τε καὶ ψυχρὰ καὶ τὸ ὕδωρ τοσοῦτον διέλιπεν ὅσον ἀρκέσαι τῇ πορείᾳ· καὶ πρῶτον ἦν τῶν θαυμάτων τοῦτο. δείλη τε ἦν ὀψία καὶ τὸ λουτρὸν ἐγίγνετο καὶ ἐπέπνει βορέασ ἀκραήσ. ταυτὶ δὲ ἐν Περγάμῳ πάλιν χειμῶνόσ τε καὶ ἐν λεπτότητι θαυμαστῇ τοῦ σώματοσ, ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ τοῦ οἰκήματοσ οὐκ ἐξέβην οὗ κατεκείμην. ἐκέλευσε λούσασθαι τῷ ποταμῷ τῷ διὰ τῆσ πόλεωσ ῥέοντι· ὁ δ’ ἔρρει πολὺσ ἐξ ὄμβρων, καὶ προεῖπεν ὡσ τριῶν τῶν λουτρῶν ἐσομένων. γενομένου δὲ τοῦ προστάγματοσ ὡσ ἐπύθοντο συνῆλθον οἱ σπουδαιότατοι τῶν φίλων παραπέμποντεσ καὶ φροντίζοντεσ ὅ τι ἀποβήσοιτο, καὶ ἅμα ἀντ’ ἄλλησ ἱστορίασ ποιούμενοι ἰδεῖν τὰ γιγνόμενα, καὶ γὰρ δὴ καὶ ἡ ἡμέρα χειμέριοσ ἦν. πρῶτον μὲν οὖν ὕσθημεν παρὰ τὴν ὁδὸν καὶ τὸ πρῶτον ἦν τῶν λουτρῶν τοῦτο· καὶ γὰρ ἀνῄειμεν ἀνωτέρω τὴν ἐφ’ Ἵππωνοσ, βουλόμενοι καθαρῷ τῷ ὕδατι ἐντυχεῖν καὶ ὃ μήπω ὡμίληκε τῇ πόλει. ὡσ δὲ ἐγενόμεθα ἐπὶ τῆσ ὄχθησ, οὐδεὶσ τῶν φίλων ἐθάρρει παρακελεύσασθαι, καίτοι παρῆν μὲν ὁ νεωκόροσ αὐτὸσ, παρῆσαν δὲ καὶ τῶν φιλοσόφων τινὲσ, ἄνδρεσ καλοὶ κἀγαθοὶ, ἀλλ’ ὅμωσ ἀγωνιῶντεσ καὶ ἀπορούμενοι φανεροὶ πάντεσ ἦσαν. κἀγὼ τά τε ἱμάτια ἀπερρίπτουν καὶ καλέσασ τὸν θεὸν ἱέμαι εἰσ μέσον τὸν πόρον. ὁ δὲ ἐκυλίνδει μὲν πέτρασ, ἔφερε δὲ ὕλην, ἐκύμαινε δὲ ὥσπερ ἐξ ἀνέμου, καὶ τῶν κάτω φανερὸν ἦν οὐδὲν, ἠχὴ δὲ καὶ θόρυβοσ πολύσ. ἐνταῦθα δὴ αἱ μὲν πέτραι ἀντὶ φύλλων περιέρρεον, τὸ δὲ ὕδωρ οὕτω κοῦφον ἦν ὡσ οὐδὲν τῶν καθαρῶσ διαφανῶν, καὶ διέτριψα δὴ εἰσ ὅσον πλεῖστον ἐξῆν. ὡσ δ’ ἐξέβην ἐπὶ τὴν ὄχθην, θέρμη διὰ παντὸσ ἐχώρει τοῦ σώματοσ καὶ ἀτμὸσ ἄνω πολὺσ, καὶ πάντα ἐπεφοίνικτο, καὶ τὸν παιᾶνα ᾔδομεν. καὶ ὡσ ἐπανῄειμεν, αὖθισ αὖ ὕδωρ ἐπιγίγνεται ἐκ Διὸσ, καὶ τὸ τρίτον τῶν λουτρῶν εἰσ τοῦτο ἐτελεύτησεν. ἕτερον τοίνυν ἐν Ἐλαίᾳ ταύτῃ γενόμενον. ἔπεμψέ με λουσόμενον θαλάττῃ, πλοῖόν τε δὴ προειπὼν Ἀσκληπιὸν ὁρμοῦν ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ λιμένοσ, καθ’ ὃ ῥῖψαι δεῖν ἑαυτὸν, καὶ φωνάσ τινασ τῶν ναυτῶν καὶ ἕτερα ἃ οὐ μέμνημαι πάνθ’ ἑξῆσ τοῖσ μεθ’ ἡμέραν ἀποβᾶσιν ὁμολογήσαντα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION