헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́24́0́008́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 8:)

ἐμοὶ δὲ αὐτῷ τοιάδε ἐγίγνετο. ἐδόκουν ἐν τοῖσ προπυλαίοισ ἑστάναι τοῦ ἱεροῦ, συνειλέχθαι δὲ καὶ ἄλλουσ πολλούσ τινασ, ὥσπερ ἡνίκα ἂν τὸ ἱερὸν καθάρσιον γίγνηται, εἶναι δὲ λευχείμονάσ τε καὶ τἄλλα πρέποντα τῷ σχήματι. ἐνταῦθα δὴ ἄλλασ τε φωνὰσ ἠφίειν εἰσ τὸν θεὸν καὶ δὴ καὶ μοιρονόμον προσεῖπον αὐτὸν, ὡσ τὰσ μοίρασ τοῖσ ἀνθρώποισ διανέμοντα. ὡρμᾶτο δέ μοι τὸ ῥῆμα ἀπὸ τῶν εἰσ ἐμαυτόν. κἀπὶ τούτοισ ἦν τὸ ἀψίνθιον ὅντινα δὴ τρόπον δηλωθὲν, ἐδηλώθη δὲ ὡσ ἐναργέστατα, ὥσπερ οὖν καὶ μυρία ἕτερα ἐναργῆ τὴν παρουσίαν εἶχε τοῦ θεοῦ. καὶ γὰρ οἱο͂ν ἅπτεσθαι δοκεῖν ἦν καὶ διαισθάνεσθαι ὅτι αὐτὸσ ἥκοι καὶ μέσωσ ἔχειν ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεωσ καὶ βούλεσθαι ἐκβλέπειν, καὶ ἀγωνιᾶν μὴ προαπαλλαγείη, καὶ ὦτα παραβεβληκέναι καὶ ἀκούειν, τὰ μὲν ὡσ ὄναρ, τὰ δὲ ὡσ ὕπαρ, καὶ τρίχεσ ὀρθαὶ καὶ δάκρυα σὺν χαρᾷ καὶ γνώμησ ὄγκοσ ἀνεπαχθὴσ, καὶ τίσ ἀνθρώπων ταῦτά γ’ ἐνδείξασθαι λόγῳ δυνατόσ; εἰ δέ τισ τῶν τετελεσμένων ἐστὶ, σύνοιδέ τε καὶ γνωρίζει. ὀφθέντων δὲ τούτων, ἐπειδὴ ἑώσ ἐγένετο, καλῶ τὸν ἰατρὸν Θεόδοτον· καὶ ὡσ ἧκε, διηγοῦμαι τὰ ὀνείρατα. ὁ δ’ ἐθαύμαζε μὲν ὡσ εἶχε δαιμονίωσ, ἠπόρει δὲ ὅ τι χρήσοιτο, χειμῶνόσ τε ὡρ́ᾳ καὶ ἅμα τὴν ἄγαν ἀσθένειαν τοῦ σώματοσ δεδιώσ· μηνῶν γὰρ ἤδη συχνῶν ἐκείμην ἔνδον. ἔδοξεν οὖν ἡμῖν οὐ χεῖρον εἶναι μεταπέμψασθαι καὶ τὸν νεωκόρον τὸν Ἀσκληπιακὸν, ᾤκουν δ’ ἐν αὐτοῦ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, καὶ ἅμα εἰώθειν κοινοῦσθαι τὰ πολλὰ τῶν ἐνυπνίων αὐτῷ. ἧκεν ὁ νεωκόροσ· καὶ οὐκ ἔφθημεν ἡμεῖσ ἀρξάμενοι πρὸσ αὐτὸν λόγου, καὶ ὃσ ἄρχεται διηγεῖσθαι ἡμῖν· ἄρτι, ἔφη, ἥκω παρὰ τοῦ συννόμου, τὸν Φιλάδελφον λέγων, αὐτὸσ δέ με καὶ ἐκάλεσεν· εἶδε γὰρ νυκτὸσ ὄψιν θαυμαστὴν σοὶ διαφέρουσαν. καὶ οὕτω διηγεῖτο μὲν ὁ Ἀσκληπιακὸσ ἃ εἶδεν ὁ Φιλάδελφοσ, ἐπιδιηγεῖται δὲ αὐτὸσ ὁ Φιλάδελφοσ ὑφ’ ἡμῶν κληθείσ. ὡσ δὲ συνέβαινε τὰ ὀνείρατα, ἐχρώμεθα ἤδη ἰάματι, καὶ ἔπιον δὴ ὅσον οὐδείσ πω πρόσθεν, καὶ τῆσ ὑστεραίασ κατὰ τὰ αὐτὰ ἐπισημήναντοσ τοῦ θεοῦ. καὶ τὴν μὲν ῥᾳστώνην τὴν περὶ τὴν πόσιν ἢ ὅσον ὤνησε τί τισ ἂν λέγοι; ὅθεν δ’ οὖν ὁ λόγοσ οὗτοσ ὡρμήθη, τὰ γὰρ τῶν μοιρῶν ὡσ κατεστήσατό μοι, πρὸσ πολλοῖσ ἄλλοισ λογίοισ καὶ πρότερον καὶ ὕστερον γενομένοισ, κατὰ ταυτὸν ἀμφοτέροισ ἐδηλώθη μετὰ τοιαύτησ τῆσ βοηθείασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι β# 8:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 8:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION