헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́23́0́016́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 16:)

πολλὰ μὲν οὖν καὶ παράδοξα ἐπετάχθημεν· ὧν δὲ ἀπομνημονεύω, δρόμοσ τέ ἐστιν ὃν ἔδει δραμεῖν ἀνυπόδητον χειμῶνοσ ὡρ́ᾳ· καὶ πάλιν ἱππασία πραγμάτων ἀπορώτατον. καί τι καὶ τοσοῦτον μέμνημαι· τοῦ γὰρ λιμένοσ κυμαίνοντοσ ἐξ ἀνέμου λιβὸσ καὶ τῶν πλοίων ταραττομένων, ἔδει διαπλεύσαντα εἰσ τὸ ἀντιπέρασ μέλιτοσ καὶ δρυὸσ βαλάνων φαγόντα ἐμέσαι, καὶ γίγνεται δὴ κάθαρσισ ἐντελήσ. πάντα δὲ ταῦτα ἐν ἀκμῇ τῆσ φλεγμονῆσ οὔσησ ἐπράττετο καὶ δὴ πρὸσ αὐτὸν ἀναχωρούσησ τὸν ὀμφαλόν. τέλοσ δὲ ὁ σωτὴρ σημαίνει τῆσ αὐτῆσ νυκτὸσ ταυτὸν ἐμοί τε καὶ τῷ τροφεῖ, περιῆν γὰρ δὴ τότε ὁ Ζώσιμοσ, ὥστε ἐγὼ μὲν ἔπεμπον ἐκείνῳ φράσων ἃ εἰρηκὼσ εἰή ὁ θεὸσ, ὁ δ’ ἀπήντα φράσων αὐτόσ μοι ἃ ἀκηκόει τοῦ θεοῦ. ἦν δέ τι φάρμακον οὗ τὰ μὲν καθ’ ἕκαστα οὐ μέμνημαι, ἁλῶν δὲ ὅτι μετεῖχεν. ὡσ δὲ ἐπεπάσαμεν, ἔρρει δὴ ταχὺ τοῦ ὄγκου τὸ πλεῖστον, καὶ ἅμα ἑώ παρῆσαν οἱ ἐπιτήδειοι χαίροντεσ μετὰ ἀπιστίασ. ἐντεῦθεν δὲ ἤδη τῶν μὲν ἐγκλημάτων ἐπαύσαντο ἰατροὶ καὶ ἐθαύμαζον ὑπερφυῶσ ἐφ’ ἑκάστῳ τοῦ θεοῦ τὴν πρόνοιαν, καὶ ὡσ ἕτερόν τι ἦν ἄρα μεῖζον, ὃ λάθρα ἰᾶτο, τὸ δὲ τοῦ κόλπου τίνα ἂν τρόπον κατασταίη διεσκοποῦντο· καὶ ἐδόκει αὐτοῖσ νῦν γε δὴ πάντωσ δεῖν τομῆσ, οὐ γὰρ εἶναι ἄλλωσ εἰσ τὸ ἀρχαῖον καταστῆναι. καὶ μετὰ τοῦτό γε ἠξίουν συγχωρῆσαι, πάντωσ δὲ ἤδη πεπρᾶχθαι τά γε τοῦ θεοῦ. ὁ δ’ ἄρα οὐδὲ τοῦτο ἐκείνοισ παρῆκεν, ἀλλ’ οὔσησ τῆσ ἀποστάσεωσ θαυμαστῆσ ὅσησ καὶ δοκοῦντοσ ἅπαντοσ ἀπηλλοτριῶσθαι τοῦ δέρματοσ, ὠὸν κελεύσασ ἐπιχρίειν οὕτωσ ἰάσατο καὶ συνήγαγε πάντα εἰσ ταυτὸν, ὥστε ὀλίγων ἡμερῶν παρελθουσῶν οὐδεὶσ οἱο͂́σ τ’ ἦν εὑρεῖν ἐν ὁποτέρῳ μηρῷ τὸ φῦμα ἐκεῖνο ἐγένετο, ἀλλ’ ἤστην ἀμφοτέρω καθαρὼ τοῖσ ἅπασι. Ζώσιμοσ δὲ ἦν οὗτοσ, ᾧ μεγάλη δωρεὰ γίγνεται παρὰ τοῦ θεοῦ χρόνῳ ὕστερον· ἔσχε δὲ οὑτωσί. ἀπῄειμεν διὰ Μυσίασ εἰσ Πέργαμον, ἐπισχόντοσ δὲ ὀνείρατοσ καθ’ ὁδὸν ἔμεινα ἡμέρασ πλείουσ, συνεχῶσ τῆσ αὐτῆσ ὄψεωσ γιγνομένησ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι α# 16:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 16:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION