Aristides, Aelius, Orationes, Παναθηναϊκός 52:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 52:)

δοκεῖ γὰρ εἶναι μεγάλη συμφορὰ καὶ παρὰ τὸν νόμον τὸν Μηδικὸν, εἴ τισ τῶν ἀνταίρειν τῷ βασιλεῖ τολμησάντων διαφεύξεται. κατὰ οὖν τοὺσ ἐκπίπτοντασ ἐκ τῆσ ναυμαχίασ ἐτάχθη τὰ κύρια τῆσ στρατιᾶσ, ἄνδρεσ Περσῶν οἱ πρῶτοι, καὶ κατέσχον τὴν νῆσον ἐφεστηκότεσ ὡσ ἐφ’ ἑτοίμοισ. ὡσ δὲ τῶν πρώτων ἀπέτυχον καὶ μετὰ τῶν Ἑλλήνων ἦν ἡ τύχη καὶ περιέστραπτο ἡ πεῖρα, ἀνὴρ Ἀθηναίων εἷσ ἐθελοντὴσ τὸν κίνδυνον ὑφίστατο καὶ λαβὼν τοὺσ ὄντασ αὐτῶν ἐν Σαλαμῖνι τοὺσ πρεσβύτασ ἀποβιβάσασ εἰσ τὴν νῆσον κτείνει πᾶν τοῦτο τὸ Περσικόν. Ξέρξησ δὲ καθῆστο μὲν ἐπὶ τῆσ ἠπείρου κεκοσμημένοσ, ὥσπερ ἄλλον τινὰ ἀγῶνα ποιῶν, ἤ τισ τῶν ἐξ οὐρανοῦ κριτὴσ τῶν γιγνομένων, οἰόμενοσ τοῖσ ἑαυτοῦ τὸν παρ’ αὑτοῦ φόβον ἀρκέσειν. καὶ τοσοῦτον ἦν ἄρα τὸ ἔργον αὐτῷ ὅσον τοῖσ μὲν ὀργισθῆναι, τοὺσ δὲ τιμῆσαι τῶν στρατιωτῶν. ὡσ δ’ ἑώρα τὴν θάλατταν αἵματι καὶ ῥοθίῳ ζέουσαν καὶ πάντα νεκρῶν καὶ ναυαγίων μεστὰ καὶ κυριωτέρουσ ἑτέρουσ φοβεῖν καὶ τοὺσ ἐκείνου καὶ αὐτὸν, ἐκπλαγεὶσ καὶ νομίσασ θαυματοποιὸν εἶναι τὴν πόλιν παλινῳδίαν ᾖδε, καὶ μεταστρέψασ ᾔει τὴν αὐτὴν, οὐ μετὰ τοῦ αὐτοῦ σχήματοσ, ἓν ἤδη τοῦτ’ ἀγώνισμα ποιούμενοσ τὴν σχεδίαν καταλαβεῖν. οὕτω διὰ πάντων ἡ πόλισ πᾶν ἔσωσε τὸ Ἑλληνικὸν, καὶ τοῖσ πᾶσιν ἐδείχθη μόνον φυλακτήριον οὖσα τοῖσ Ἕλλησιν, οἶμαι δὲ καὶ τῷ λοιπῷ μέρει τῆσ οἰκουμένησ. τίσι δὲ λέγω τοῖσ πᾶσιν; οἷσ ἐνίκα πρότερον μόνη Μαραθῶνι, οἷσ ὕστερον τοσοῦτον παρῆλθε τοὺσ συστάντασ, οἷσ αὐτὴ κεφάλαιον τοῦ πολέμου τοῖσ στόλοισ ἀμφοτέροισ ἦν, τοῖσ ἐν Πύλαισ ἀτυχοῦσιν ἄνευ τῆσ πόλεωσ, τοῖσ ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ νικῶσι διὰ τῆσ πόλεωσ, ταῖσ τοῦ θεοῦ μαντείαισ, ὧν αἱ μὲν τῆσ Ἀθηνᾶσ εἶναι τὴν δωρεὰν, αἱ δὲ ἀπολέσθαι τοὺσ Ἕλληνασ ἔφραζον, εἰ συσταῖεν Ἀθηναῖοι μετὰ τῶν βαρβάρων.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION