Aristides, Aelius, Orationes, Παναθηναϊκός 4:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 4:)

καὶ συμβέβηκεν ὥσπερ αἴνιγμα τῇ πόλει· ᾗ γὰρ τοσοῦτον εὐφημιῶν καὶ δόξησ περίεστι, ταύτῃ, κἂν ὡσ ἐλάχιστον τούτων ὧν μέτεστιν εἴπῃ τισ, οὐ τοῦ παντὸσ ἁμαρτήσεται. οὐ δὴ δίκαιον τὴν μόνην τοῦ τολμήματοσ αἰτίαν καὶ δι’ ἣν εἰκότωσ ἐδέησε τοῦ νυνὶ λόγου, ταύτην ἐκείνησ ἀξιῶσαι τῆσ αἰτίασ, ᾗ τὸ τῆσ μέμψεώσ ἐστιν ὄνομα. ἔπειτα εἰ μὲν μὴ πολλῶν καὶ καλῶν καὶ μεγάλων ὄντων, οὐ μὲν οὖν οὔτ’ ἀπαριθμῆσαι ῥᾳδίων οὔτε μετρῆσαι δυνατῶν τῶν εἰσ τοσοῦτον τὴν πόλιν ᾐρκότων, ἕν τι καὶ τοῦτο τὸ τῶν λόγων ἦν ἀγαθὸν, οὐκ ἂν ἴσωσ ἡρ́μοττε παρακινδυνεύειν, ἀλλ’ ἐᾶν ὅπωσ ποτ’ εἶχε τὰ τῆσ δόξησ αὐτῇ· νυνὶ δ’ ὥσπερ τῶν ἄλλων ἁπάντων ἡγεμὼν τοῖσ Ἕλλησιν, οἶμαι δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ, γεγένηται, οὕτωσ ὅτι καὶ τῶν λόγων πρώτη γνώριμόν ἐστιν· ὥστε οὔτ’ ἀλλοτρίᾳ τῇ πείρᾳ χρώμεθα, οὐδ’ ἑτέρωσε φέρουσαν ὁδὸν προειλόμεθα, ἀλλ’ ἀκριβῶσ ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ τοὺσ Ἀθηναίουσ, οὔτε ἐλάττω τὰ τῆσ πόλεωσ ποιοῦμεν, ἀλλ’ ἕν τι τῶν τῆσ πόλεωσ ἐκτίνομεν, εἰσ ὅσον ἐγχωρεῖ. εἰρημένον δὲ ὑπὸ πολλῶν πολλάκισ ὡσ ἄρα οὐ ῥᾴδιον εὑρεῖν ὅθεν ἄρξεταί τισ, ἐμὸν, οὐκ ἄλλου τοῦτον τὸν λόγον εἶναι νομίζω τῇ χρείᾳ. οὐ γὰρ μόνον τῷ πρεσβυτάτην εἶναι τῶν ἐν μνήμῃ τὴν πόλιν συμβαίνει καὶ τὴν ἀρχὴν ἀνήκειν εἰσ τὸ πλέον τοῦ φανεροῦ καὶ προχείρου λαβεῖν, ἀλλ’ ὅτι καὶ πολλὰσ ὥσπερ ἐν κύκλῳ τὰσ ἀρχὰσ ὁ λόγοσ προδείκνυσιν, ἃσ οὔτε ὁμοῦ ποιήσασθαι δή που δυνατὸν οὔθ’ ἥτισ ἀρχὴ ταῖσ ἄλλαισ εἶναι νικήσει ῥᾴδιον κρῖναι·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION