Aristides, Aelius, Orationes, Παναθηναϊκός 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 2:)

οὐ μὴν ἀλλ’ οἷ βλέπων τὸ δίκαιον ἐποιούμην καὶ περὶ ἧσ εἶχον ἐν νῷ τροφῆσ εἰπεῖν, τῆσ ὡσ ἀληθῶσ καθαρᾶσ καὶ διαφερόντωσ ἀνθρώπου, τῆσ ἐν μαθήμασι καὶ λόγοισ, τίσ οὕτωσ ἔξω τούτων ἐστὶν ὥστ’ ἀγνοεῖν παρ’ ὑμῶν οὖσαν ἅπασι τὴν ἀρχήν; ὥστε εἰκὸσ καὶ τὸν περὶ τούτων λόγον δεῦρο κομίζειν καὶ τιμᾶν τοῖσ γιγνομένοισ τὴν πόλιν. ὡσ τὰσ μὲν ἄλλασ χάριτασ δικαίασ μὲν, οὐ μὴν τῶν πραγμάτων ἄντικρυσ εἶναι συμβέβηκε, μόνην δὲ ταύτην γνησίαν τῆσ εὐεργεσίασ ἔξεστι προσειπεῖν. ἡ γὰρ ὑπὲρ λόγων λόγῳ γιγνομένη χάρισ οὐ μόνον τὸ δίκαιον ἔχει μεθ’ ἑαυτῆσ, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ λόγου πρῶτον ἐπωνυμίαν βεβαιοῖ, μόνη γάρ ἐστιν ἀκριβῶσ εὔλογοσ. μηδεὶσ δὲ ὑμῶν, ὦ νῦν τε παρόντεσ τοῖσ λόγοισ καὶ χρόνῳ συνεσόμενοι, μηδεμίαν προπέτειαν μηδὲ εὐήθειαν καταγνῷ τοῦ παντὸσ ἐγχειρήματοσ, εἰ μήτε προστησάμενοι σχῆμα φαυλότερον τοῦ λόγου μήτε ἃ πολλὰ καὶ ἐργώδη τῷ λόγῳ πρόσεστι δείσαντεσ ὑπέστημεν ἐκ τοῦ φανεροῦ τοσοῦτον ἀγῶνα. μάλιστα μὲν γὰρ, εἰ καὶ τοῦτο ἄξιον αἰτίασ, οὐδὲ τὰ πρὸσ τοὺσ θεοὺσ ἡμῖν γε παρεῖται τὸ μὴ οὐ τετολμῆσθαι. ἔπειτ’ οὐδέ με τοῦτο λέληθεν ὡσ ἐργώδησ ὁ λόγοσ καὶ χαλεπὸσ διενεγκεῖν καὶ τὰσ ἐκδρομὰσ ὁπόσασ ἔχει· ἃσ καὶ συνιδεῖν ἁπάσασ καὶ διελέσθαι καθ’ ἑκάστην καὶ πληρῶσαι διὰ τέλουσ ἀδύνατον μὴ οὐ σὺν μεγάλῃ καὶ λαμπρᾷ τῇ τύχῃ· πρὸσ δὲ τούτοισ, ἐφ’ ὅσοισ ἔθνεσι τοῖσ περὶ αὐτῶν εἰρηκόσι καὶ προκατειληφόσι τὰσ ἀκοὰσ ἐπερχόμεθα, μεῖζον ἔχοντεσ ἔργον ὅ τι φυλαξόμεθα ἢ ὅτῳ χρησόμεθα εὑρεῖν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION