헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́11́0́005́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 5:)

οὐ γὰρ Κωκυτὸσ οὐδὲ Ἀχέρων τοῦτόν γε εἰλήφασιν, οὐδὲ θήκη κρύψει παραλαβοῦσα, ἀλλ’ εὐκλεὴσ καὶ ἀγήρωσ ἤδη τὸν λοιπὸν ἅπαντα χρόνον περίεισιν ἡρ́ωσ, Κυζίκου πάρεδροσ, τιμηθεὶσ ὑπὸ Ἀπόλλωνοσ πατρῴου κατὰ ταῦτα Ἀμύκλᾳ καὶ Ναρκίσσῳ καὶ Υἁκίνθῳ καὶ εἰ δή τισ ἄλλοσ ἐπὶ εἴδει καλῷ κρείττονα ἢ κατ’ ἄνθρωπον ἀρετὴν ἐκτήσατο. ἑτέραισ οὖν ἤδη τιμαῖσ αὐτὸν τιμητέον καὶ ἑτέρωσ παραπεμπτέον, ὡσ κρείττω δακρύων ὄντα καὶ τὴν ἀποικίαν οὐκ ἄνευ θείασ μοίρασ πεποιημένον. πάντωσ δὲ ἡ μὲν τελευτὴ κοινὸσ ἅπασιν ὁρ́οσ πρόκειται, τὸ δὲ τῶν καλλίστων ἑαυτὸν ἀξιώσαντα μετ’ εὐκλείασ καταλῦσαι θεοῖσ τε καὶ ἀνθρώποισ ἄμεμπτον. τοῦτο δὲ οὐκ ἐπὶ πάντασ, ἀλλ’ ὀλίγοισ δή τισι τῶν πάντων ἀπεδόθη. βίοσ δὲ πᾶσ ἀνθρώπου βραχὺσ καὶ οὐ πολλοῦ τινοσ ἄξιοσ εἰσ ἀριθμοῦ λόγον, ἀλλ’ ἐάν τε Ἀργανθώνιον ἐάν τε Τιθωνὸν λέγῃ τισ ἐάν τε τὸν τὰσ τρεῖσ γενεὰσ διαρκέσαντα Νέστορα τὸν Πύλιον, πάντασ τούτουσ τοὺσ χρόνουσ συνθεὶσ εὑρήσεισ ἔλαττον μέροσ ὄντασ τοῦ παντὸσ αἰῶνοσ ἢ ὅσον εἰπεῖν. οὐ δεῖ δὴ φιλοψυχεῖν οὐδὲ τὴν εὐδαιμονίαν τούτῳ μετρεῖν, εἴ τισ ὡσ πλεῖστα ἔσχε πράγματα, οὐδ’ εἴ τισ τοῦ μακροῦ γήρωσ ἀπέλαυσεν, οἱᾶ δὴ ἀπολαύειν εἰώθασιν ἄνθρωποι, ἀλλ’ ἡγεῖσθαι τούτῳ κάλλιστ’ ἔχειν ὅστισ τὴν δοθεῖσαν ἑαυτῷ τοῦ βίου μοῖραν ἐν τοῖσ καλλίστοισ ἐξέπλησε καὶ ὅστισ ὥσπερ ποιητὴσ ποθούντων ἀκούειν ἔτι καὶ ὁρᾶν κατέλυσε τὸ δρᾶμα. ὁδὶ δὲ εὐδαίμων τε καὶ ζηλωτὸσ ἅπασι καὶ νεωτέροισ καὶ πρεσβύταισ πορεύεται, τοσαῦτα ἀπολαύσασ τοῦ βίου, ἐφ’ οἷσ μόνοισ εὐκτὸν ἦν γεννᾶσθαι, ἀπαθὴσ κακῶν, ἄπειροσ πραγμάτων, εὐκλεὴσ, ἐν λόγοισ καὶ μαθήμασι καὶ ἐπαίνοισ τραφεὶσ, ἀπὸ τῆσ φίλησ καὶ ὁμοσκήνου μητρὸσ, στειλάμενοσ παρὰ τὴν ἀρχαίαν μητέρα. εἰ δέ τῳ μὴ ἱκανῶσ δοκεῖ τῆσ δόξησ ἀπολαῦσαι, ἀναπληροῦν χρὴ νῦν ἐπικοσμοῦντασ ὡσ ἡρ́ωα. ἀπόντων δὲ ἐν ἀσφαλεῖ τῶν ἐπαίνων ἤδη ταῦτα χρὴ δοκεῖν ἀκούειν τῶν κρειττόνων, καὶ οὕτωσ ἔχοντασ τῆσ ἀληθείασ ἂν μᾶλλον τυγχάνειν νομίζειν κἀκείνῳ ποιεῖν κεχαρισμένα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 5:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 5:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION