Aristides, Aelius, Orationes, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 4:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 4:)

μητρὶ δὲ ποῖαι νύκτεσ, ἢ τίνεσ ἡμέραι λοιπὸν, ἣ πρὶν μὲν ὡσ καλλίπαισ ᾔδετο, νῦν δ’ ἐξελήλεγκται ὡσ δυστοκήσασα. ὦ κύκλοι μὲν ὀφθαλμῶν ἐκείνων κεκλειμένοι τὸν ἅπαντα ἤδη χρόνον, κεφαλὴ δὲ ἡ πρότερον χαριεστάτη νῦν ἐν κόνει. χεῖρεσ δὲ ἀφανεῖσ. ὦ πόδεσ οἱο͂ν φέροντεσ τὸν δεσπότην ὑπεδώκατε. ὦ νυμφίου τ’ ἐλεινότεροσ ἄρτι καομένου καὶ στεφάνοισ μᾶλλον πρέπων ἢ θρήνοισ, οἱάν ἐν ὡρ́ᾳ τὴν ἀωρίαν ἐκίνησασ, ὡσ πρὶν ὑμέναιον ᾀσθῆναί σοι καιρὸν εἶναι τοὺσ θρήνουσ ᾄδειν κατέλαβεν. ὦ σχῆμα κάλλιστον. ὦ φθέγμα κοινὸν τοῖσ Ἕλλησιν αὐξανόμενον, οἴχει δὴ προοιμιασάμενοσ, τοσοῦτον εὐφράνασ ὅσον λυπῆσαι μειζόνωσ. ἐπέρχεταί μοι τὸ τοῦ Πινδάρου προσθεῖναι, Ἄστρα τε καὶ ποταμοὶ καὶ κύματα πόντου τὴν ἀωρίαν τὴν σὴν ἀνακαλεῖ. ὢ τοῦ δευτέρου πτώματοσ, οἱο͂σ ἐφ’ οἱῴ τῷ νέῳ κεῖσαι. ὢ τῆσ ἐπιθήκησ, οἱο͂ν αὖ τὸ δεύτερον ἡμῖν ἔσεισεν. ὢ τοῦ τραγικοῦ δαίμονοσ, ὃσ προδείξασ ἀρτίωσ βουλευτήρια καὶ λόγουσ καὶ ζῆλον καὶ χαρὰν πόρρω τούτων ἐν βραχεῖ τὸ δρᾶμα κατέκλεισεν. ὦ συμφοραὶ κοιναὶ λογίων καὶ χθονίων θεῶν. τί ποτε καὶ ἀποκρίνωμαι πρὸσ τὰ ψηφίσματα; ἢ τοῦτο ὅτι Ἐτεωνεὺσ οἴχεται παρὰ τοὺσ κρείττονασ; ὦ δεξιώτατε παίδων, οἱο͂́ν σοι πέμπω βιβλίον, οἱών τὰ νῦν ἀπολαύεισ λόγων. ἀλλὰ γὰρ ὥσπερ ἐν τραγῳδίᾳ τινὶ ὡσ ἀληθῶσ μεταξὺ τῶν ὀδυρμῶν δοκῶ μοι κατακούειν φωνῆσ ἀπὸ μηχανῆσ θεοῦ τινοσ μεταβάλλοντοσ τὸν θρῆνον εἰσ εὐφημίαν, ὡδὶ λέγοντοσ, παύσασθε ὦ ἄνθρωποι, οὐκ οἰκτρὸσ ὁ παῖσ, μᾶλλον δὲ ἀνὴρ, οὐδὲ ἐλεεῖσθαι δίκαιοσ τῆσ πορείασ ἣν ἐστείλατο, ἀλλ’ εἴπερ τισ ἄλλοσ ἔχει καλῶσ γε δὴ τὰ ἀνθρώπεια.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION