헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́10́0́005́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:)

τὸ μέν γε τῆσ ψυχῆσ πρᾶον φθάνει τὴν ἀκμὴν τῆσ ἡλικίασ σπεῦδον εἰσ τὸ γῆρασ, οὐ μὴν κεκμηκυῖα προσέοικεν ἡ πραότησ, οἱάν ἐνειργάσαντο πολλοῖσ αἱ κατὰ τὸν βίον ἀνάγκαι, συνηβᾷ δὲ ἀνακεκραμένη πρέποντι φρονήματι. θεωρείτω δ’ ἀπὸ τῆσ βολῆσ τῶν ὀμμάτων, εἴ τισ ἀπολέλειπται τοῦ μαθεῖν ἔργῳ τὸ λεγόμενον· οὔτε γὰρ ἐπανεστᾶσιν ἀτενεῖσ οὔτε ὕπνῳ δή τινι καθῃρημένοισ ἐοίκασιν ὑπὸ ταπεινότητοσ, ἀλλ’ ἡσυχῆ σεμνότησ ἥμεροσ ἐνείρει τὸ βλέμμα. χάρισ τοίνυν, ἡ παισὶν ἐκ θεῶν δῶρον προτεθεῖσα καθάπερ ἔκ τινοσ ὁμολογίασ, οὔ τί που γυμνὴ κατὰ τοὺσ ζωγράφουσ, ἀλλ’ αἰδῶ πολλὴν ἐπαμφιασαμένη πᾶσι τοῖσ μέρεσιν ἐντέτηκεν. οὐκοῦν οὔτε ἐμειδίασεν ἄλλοσ σὺν Ἀφροδίτῃ τοσαύτῃ οὔτε μὴν ἔστησεν ἐρυθήματι κινούμενον ἤδη τὸν γέλωτα. οὐ τοίνυν οὔτε τὸ θυμοειδὲσ αὐτὸν ἐπιλέλοιπεν, ᾧ τεκμήραιτ’ ἄν τισ τὴν ἀρρένων φύσιν, οὐδέ γε εἰσ ἀγρίαν καὶ θηριώδη ταύτην ἐρεθιζόμενον ἐπεξῆκται· δείγματα δ’ ἀμφοῖν τούτων αὐτὸσ παρέσχηται, νῦν μὲν τῷ προσώπῳ τὴν κίνησιν τῆσ ψυχῆσ ἐπίδηλοσ ὢν, νῦν δὲ ἀτρέμα πείθων αὐτὴν ἡσυχάσαι καὶ γαλήνην ἱστάσ. πειθὼ δ’ ἐν ταῖσ σπουδαῖσ καὶ παιδιαῖσ τίσ ἂν ἀπὸ τῶν τούτου χειλῶν ἀναστήσειεν οὐ φθεγξαμένου μόνον, ἀλλὰ καὶ σιωπῶντοσ; οὔτε γὰρ εἰπὼν ἄν τισ ἐντρέψειεν οὕτωσ ὡσ οὗτοσ ὃ βούλεται τῇ σιωπῇ προδείξασ οὔτ’ ἂν ὁ Νέστωρ ἔτι δόξειεν ἂν, γέρων γε ὢν ἐκεῖνοσ, ἐοικότα φθέγγεσθαι μέλιτι παρὰ τοῦτον ἐξετασθείσ. συνελόντι δ’ οὔποτε σπουδάζει δίχα φαιδρότητοσ, ἀλλὰ πᾶν, κἂν ᾖ χαλεπὸν, οὐκ ἔστιν ἑορτῆσ ἄνευ πραχθῆναι, τό τε ἐν τῷ μέρει τερπνὸν αὐτῷ σπουδῆσ οὐκ ἀπήλλακται. εἰ δὲ ὀρθῶσ ἡμῖν ὁ τοῦ Πλάτωνοσ ἐπικελεύει λόγοσ, χρὴ δὲ οἰέσθαι τοῦθ’ οὕτωσ ἔχειν, ὥστε ἐν ταῖσ παιδιαῖσ τῶν μαθημάτων ὅσα ἀναγκαῖα προμεμαθηκέναι προμανθάνειν, οἱο͂ν τέκτονα μετρεῖν ἢ σταθμᾶσθαι, καὶ πολεμικὸν ἱππεύειν παίζοντα, ἤ τι τῶν τοιούτων ἄλλο ποιοῦντα, καὶ πειρᾶσθαι διὰ τῶν παιδιῶν ἐκεῖσε τρέπειν τὰσ ἡδονὰσ καὶ ἐπιθυμίασ τῶν παίδων οἷ ἀφικομένουσ δεῖ τέλοσ ἔχειν, τοῦτ’ εἰ δεῖ φῆσαι καλῶσ ἔχειν τῷ Πλάτωνι, καὶ γάρ πωσ ἔτυχον αὐτῶν ἀπομνημονεύσασ, οὔτ’ ἀφελὼν οὐδὲν οὔτε προσθεὶσ, τίσ ἂν ἡμῖν ἐκ τῆσ ἄλλησ τῶν παίδων συμμορίασ τούτῳ παράλληλοσ, ᾧ γε ἵππων μὲν ἅμιλλαι καὶ κυνῶν ἀσκήσεισ ἀφεῖνται, τοσούτου δεῖ τι τῶν χειρόνων νοσεῖν ἢ κατὰ ταῦτα ἐν οἷσ ὅ τε νῦν βίοσ ἐστὶν αὐτῷ καὶ ὁ λοιπὸσ μέλλει γενήσεσθαι·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION