헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́10́0́004́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 4:)

τῶν μὲν ἄλλων οὐδὲν εἴποιμ’ ἂν τῶν ᾀδομένων εἰσ μέσον, οὐκ ἀνδρείαν, οὐ μεγαλοψυχίαν, οὐχ ὅσων ἐθνῶν ἐπῆρξεν, οὐδ’ ὅσασ τιμὰσ ἐκ βασιλέων ἐκαρπώσατο, τούτων οὐδέν· ταῦτα μὲν γὰρ εὔξασθαι δεῖ ποτ’ εἰπεῖν περὶ τοῦδε τοῦ νῦν ὄντοσ ἡμῖν, καὶ χρηστάσ γ’ ἔχειν ἐλπίδασ ὡσ πατρὸσ ἀμείνων οὐ μόνον οὗτόσ γε, ἀλλὰ καὶ πάππου, προσθήσω δ’ ὅτι καὶ τῶν λοιπῶν προγόνων καθεστήξει, δοκοῦν τοῖσ τε ἄλλοισ θεοῖσ καὶ τῷ Παιῶνι. ἀλλ’ ὃ κοινὸν ἤδη θεωρῶ τούτῳ τε κἀκείνῳ καθάπερ τοὔνομα, τούτου μοι μνησθῆναι δοκῶ τὰ νῦν ἐν καιρῷ, καὶ μάλ’ ἀρχόμενοσ τοῦ λόγου τὸ πρόσω περαίνειν, ὑπερβῆναί θ’ ὑπὸ περιττῆσ ἡδονῆσ οὐκ ἔχων. ἀτὰρ, ὦ δέσποτ’ Ἀσκληπιὲ, μικρῷ μέν σε πρόσθεν ἐπὶ ταῖσ εὐχαῖσ ἐκάλουν, παρείησ δ’ ἐπὶ παντὶ, καὶ μάλιστ’ ἐπὶ τοῖσ νυνὶ λεγομένοισ. ὦ δέσποτα, σὸν ἦν ἔργον ἄρα καὶ τοῦτο καὶ τῆσ σῆσ χάριτοσ σόφισμα. πρότερον μὲν γὰρ τὸν Ἀπελλᾶν ἐκεῖνον οὕτω σφόδρ’ ἐποιήσω φίλον ὥστ’ οὔτ’ ἀναπαυομένου σύ γε καὶ καθεύδοντοσ ἠμέλεισ οὔτ’ ἐγρηγορότοσ καὶ πονοῦντοσ ἀφίστασο, ἀλλ’ ἡμέρα τε καὶ νὺξ ἐποίει ταυτὸν πάντα τρόπον ἐκ μέσου φασὶ πυρὸσ τὸν ἄνδρα σώζειν· τίνα δ’ οὐκ ἂν οὗτόσ γε καὶ ἐκ πυρὸσ αἰθομένοιο βουληθεὶσ ἀναρπάσειεν, ὅπου γε καὶ πυρὶ σώσειεν ἂν, εἰ τοῦτο βούλοιτο; νυνὶ δ’, ὡσ ἐοίκεν, ἡμῖν ἕτερον ἀντ’ αὐτοῦ τὸν θεράποντα σεαυτῷ τρέφεισ, ὥσθ’ ὁμοῦ τοὔνομα τοῦ πάππου καὶ τὴν ἐκ σοῦ τιμὴν αὐτὸν διαδέχεσθαι. καίτοι δοκῶ σέ τ’ ἂν φιλονεικῆσαι τῷ πατρὶ τῷ σῷ κἀμαυτὸν Ὁμήρῳ κατὰ τοῦτο· σοί τε γὰρ ἄμεινον τῷ παντὶ τοῦ Δηλίου παρὰ τοῖσ βωμοῖσ βλαστάνει τὸ φυτὸν, ἐμοί τ’ ἔξεστιν αὐτὸ φῆσαι σόν γ’ εἶναι φυτὸν, ἀλλ’ οὐχ ἑτέρῳ καθάπερ ἐκεῖνοσ ἀπεικάσαι. πῶσ δ’ οὐχὶ τοῦ σωτῆροσ αὐτοῦ τὸ πρέμνον, καὶ μάλ’ ἐν ἀκηράτοισ Χαρίτων κήποισ, ἐξ οὗ τῆσ μακαρίασ προῆλθε γαστρὸσ ἐκτρεφόμενον· ἔξεστι δ’ οὐ μόνον αὐτὸ ταῖσ ῥίζαισ τοῦ γένουσ, αἳ δὴ προείρηνται, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἐπανθοῦσιν αὐτῷ κατὰ ταυτηνὶ τὴν ἡλικίαν συμβαλεῖν καὶ μάλ’ ἐναργῶσ, κἀκ τῶν εἰσ ψυχὴν κἀκ τῶν εἰσ σῶμα φερόντων οὑτωσὶ διελόμενον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 4:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 4:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION