Aristides, Aelius, Orationes, Ἀσκληπιάδαι 1:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 1:)

κλῦτε φίλοι, θεῖόσ μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειροσ, ἔφη αὐτὸ τὸ ὄναρ. ταύτην γὰρ δὴ ἐδόκουν ἀρχὴν ποιεῖσθαι τοῦ λόγου, ὡσ ὕπαρ τὸ ὄναρ σκοπῶν ἐπ’ ἐμαυτοῦ· ἐχέτω δὴ καὶ τὸ ἐνύπνιον ὡσ ὕπαρ, καὶ τὸ δρώμενον ὡσ ἡ πρόρρησισ εἶχεν. ἦν δὲ ὁ νοῦσ ἄρα ἐγκώμιον ποιῆσαι Ποδαλειρίῳ· τὸ μὲν πρῶτον Ποδαλειρίῳ, μετὰ δὲ τοῦτο ὑπήχθην εἰσ Μαχάονα. ἀποροῦντι δέ μοι ὁπότερον χρὴ ἐπαινεῖν, τέλοσ ἔδοξεν ἀμφοτέρουσ. οὔτε γὰρ ἔτι θεμιτὸν εἶναι παραλιπεῖν τὸν ἕτερον, ἐπειδή γε ἀμφοῖν ἔσχον ἔννοιαν, ὁπότερόσ τε εἰή ὁ ἐκ τοῦ ὀνείρατοσ, ἓν ἔσεσθαι πάντωσ ἀμφοῖν ἐπαινουμένων· καὶ ἐμοὶ πρόσ τε ἐκεῖνον καὶ πρὸσ ἀμφοτέρουσ ἕξειν καλῶσ. εἰε͂ν. θεοῦ δὴ προβαλόντοσ, πότερον δεδιέναι χρὴ μειζόνωσ ἢ θαρρεῖν, δεδιέναι μὲν ἀνάγκη, μὴ χεῖρον ἐπιδειξώμεθα ἐν τοσούτῳ κριτῇ, αἱ δὲ ἐλπίδεσ καλλίουσ· αὐτῷ γὰρ μελήσειν εἰκόσ. οὐ γὰρ ἂν προὔβαλεν, εἰ μὴ κατὰ νοῦν ἔμελλεν αὐτῷ γενήσεσθαι τὸ συμβαῖνον ἐκ τοῦ λόγου. πρὸσ δὲ καὶ καλέσαι βοηθὸν τῷ λόγῳ θαυμαστῶσ ὡσ εἰσ ἐπιτήδειον καθέστηκεν. εἰ γὰρ οἱ ποιηταὶ τὰ δοκοῦνθ’ ἑαυτοῖσ ὥστ’ εἰπεῖν τὸν Ἀπόλλω καὶ τὰσ Μούσασ καλοῦσιν, ἦ που καλλίων ἡ κλῆσισ ἡμῖν, ὅταν αὐτοῦ τοῦ προβαλόντοσ δεώμεθα μουσηγέτην ἅμα τῷ πατρὶ γενέσθαι. ἀλλ’ ὦ πολλὰ δὴ πολλάκισ κληθεὶσ, ἔχω δ’ εἰπεῖν ὅτι καὶ παραδείξασ καὶ ἄλλα καὶ περὶ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ, ἔξαγε καὶ νῦν ὅπη σοι φίλον τὸν λόγον.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION